Μετά την Ηριάννα, τον Τάσο Θεοφίλου και εσχάτως τον Βαγγέλη Σταθόπουλο, ο Πάνος Καλαϊτζής αποτελεί ακόμη μία περίπτωση στην οποία ποινικοποιούνται οι κοινωνικές σχέσεις, αφού βρίσκεται εδώ και τέσσερις μήνες προφυλακισμένος στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού επειδή παραχώρησε το διαμέρισμά του ως χώρο καραντίνας σε φίλο και συνάδελφό του που νοσούσε από κορονοϊό. Αποτέλεσμα αυτής της απλής ανθρώπινης κίνησης που θα μπορούσε να είχε κάνει ο καθένας μας είναι ότι βρέθηκε κατηγορούμενος με ελλιπέστατα στοιχεία, όπως σημειώνουν ο ίδιος και ο συνήγορός του, για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Και αυτό επειδή αποτελεί έτσι τον «πολύτιμο τρίτο» που απαιτείται για να στοιχειοθετηθεί η κατηγορία του άρθρου 187α του Ποινικού Κώδικα.
Ο Π. Καλαϊτζής συνελήφθη μετά την επίθεση με γκαζάκια που έγινε στο Ιδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού στη Θεσσαλονίκη τον περασμένο Φεβρουάριο και κατηγορείται μαζί με ακόμη δύο άτομα ως μέλος της οργάνωσης Αναρχική Δράση. Τους αποδίδονται, μεταξύ άλλων από κοινού οι κατηγορίες για τις τρομοκρατικές πράξεις της έκρηξης με χρήση εκρηκτικών υλών και κατασκευής, προμήθειας και κατοχής τους.
Στη ΓΑΔΘ με κουκούλα και χειροπέδες
Το πρωί της 8ης Φεβρουαρίου 2022, λίγες μόνο ώρες μετά την επίθεση, συλλαμβάνονται ο 35άχρονος Θάνος Χατζηαγγέλου και η 22άχρονη Γεωργία Βούλγαρη. Αργά το απόγευμα της ίδιας ημέρας συλλαμβάνεται και ο 34χρονος Π. Καλαϊτζής κάτω από το σπίτι της συντρόφου του, στο οποίο διέμενε τον τελευταίο καιρό. Οι αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, αφού του έβαλαν κουκούλα, τον οδήγησαν στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης (ΓΑΔΘ) όπου παρέμεινε πολλές ώρες δεμένος σε μια καρέκλα, χωρίς να βλέπει παρά μόνο να ακούει θορύβους.
«Είχα μάθει για τη σύλληψη του Θάνου αργά και αυτό επειδή επικοινώνησαν μαζί μου από το μαγαζί για να μου πουν ότι έπρεπε να πάω στη θέση του και ότι η αντιτρομοκρατική θα κάνει έλεγχο στον χώρο. Είχα ρεπό και δεν δούλευε ούτε η σύντροφός μου, οπότε είχαμε περάσει ένα πολύ χαλαρό πρωινό και είχα ξυπνήσει αργά. Κατά τις 19.00 βγήκα από το σπίτι της συντρόφου να περπατήσω. Ξαφνικά ήρθαν καταπάνω μου κάποια άτομα με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά τους, μου έβαλαν κουκούλα και χειροπέδες και με πήγαν στη ΓΑΔΘ. Εκεί έμεινα δεμένος με την κουκούλα στο κεφάλι πολλές ώρες. Στην αρχή όταν άκουγα βήματα σφιγγόμουν. Δεν καταλάβαινα τι γίνεται και περίμενα ότι κάτι μου έρχεται. Παρ’ όλα αυτά δεν μου ασκήθηκε σωματική βία» λέει μιλώντας στο Documento από τις φυλακές Κορυδαλλού ο Π. Καλαϊτζής, περιγράφοντας το σκηνικό τρομοκράτησης που επιχειρούσε να στήσει η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία.
Η μόνη εμπλοκή του 34χρονου στην υπόθεση, σύμφωνα με τη μέχρι τώρα σχηματισθείσα δικογραφία, είναι η παραχώρηση του σπιτιού του στον θετικό από Covid-19 φίλο και συνάδελφό του Θ. Χατζηαγγέλου προκειμένου να απομονωθεί σε καραντίνα. Ο τελευταίος μάλιστα με μεταγενέστερο της σύλληψής του κείμενο, το οποίο συνυπογράφει με την επίσης κατηγορούμενη Γ. Βούλγαρη, αναλαμβάνει την ευθύνη της τοποθέτησης του εμπρηστικού μηχανισμού, η οποία αποτέλεσε, όπως αναφέρει, πράξη αντίδρασης στην υπόθεση βιασμού ενός εντεκάχρονου κοριτσιού από ιερέα στα Κάτω Πατήσια, ενώ στην απολογία του ενώπιον του ανακριτή αποκλείει τη συμμετοχή του Π. Καλαϊτζή στην οργάνωση και ότι οποιαδήποτε από τις ενέργειές της ήταν εν γνώσει του.
«Δεν αναφέρομαι πουθενά στη δικογραφία»
«Μετά την καραντίνα έμενα κατά κύριο λόγο στο σπίτι της συντρόφου μου επειδή μας βόλευε περισσότερο και ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από το δικό μου. Στο διαμέρισμά μου πήγαινα μόνο κάποια πρωινά για να πάρω ρούχα. Δεν έμενα κανονικά εκεί» προσθέτει ο 34χρονος και τονίζει ότι το χρονικό διάστημα που είχε παραχωρήσει το σπίτι του στον συγκατηγορούμενό του δεν είχε εμφανιστεί στο διαμέρισμα.
«Εγώ δάνεισα το σπίτι μου για χώρο ανάρρωσης στον φίλο και συνάδελφό μου, ο οποίος είχε κολλήσει κορονοϊό. Εκείνες τις ημέρες δεν είχα καμία επαφή μαζί του ούτε πέρασα από το διαμέρισμά μου προφανώς. Το σπίτι απ’ ό,τι μάθαμε μετά ήταν υπό παρακολούθηση, γιατί υπήρξε το ανώνυμο τηλεφώνημα στην αντιτρομοκρατική που αφορούσε τον Θάνο. Εγώ δεν αναφέρομαι πουθενά στη δικογραφία. Από τη στιγμή που υπήρχε παρακολούθηση κάπου θα αναφερόμουν κι εγώ από τους αστυνομικούς της αντιτρομοκρατικής στις καταθέσεις τους» λέει χαρακτηριστικά ο Π. Καλαϊτζής. Ολα δε τα παραπάνω τα δηλώνει από την πρώτη στιγμή ενώπιον των αστυνομικών και δικαστικών αρχών, έχοντας προσκομίσει τα αντίστοιχα αποδεικτικά στοιχεία και δεχόμενος φυσικά να επαληθευτούν με οποιονδήποτε τρόπο αυτές κρίνουν.
Τους παραπάνω ισχυρισμούς έρχεται να επιβεβαιώσει ενώπιον των ανακριτικών αρχών η διαχειρίστρια της πολυκατοικίας και εγγονή της ιδιοκτήτριας του σπιτιού, η οποία δηλώνει βέβαιη πως ο 34χρονος δεν βρισκόταν εκεί.
«Είμαι σίγουρη ότι το συγκεκριμένο διάστημα στο διαμέρισμα δεν ήταν ο Παναγιώτης, διότι εάν ήταν, θα ερχόταν να μου μιλήσει, αλλά και να μου δώσει το ενοίκιο το οποίο για πρώτη φορά δεν μου κατέβαλε την πρώτη μέρα του μήνα όπως ήταν η μεταξύ μας συμφωνία. Παρ’ όλα αυτά δεν αγχώθηκα και δεν επικοινώνησα μαζί του διότι με τον Παναγιώτη έχουμε αναπτύξει σχέσεις καλής πίστης και ήμουν βέβαιη ότι θα μου έδινε το νοίκι με την πρώτη ευκαιρία» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η ίδια σημειώνει ότι ήρθε αρχικά σε επαφή με τον Π. Καλαϊτζή έτσι ώστε να νοικιάσει το διαμέρισμα έπειτα από συστάσεις ατόμων της γειτονιάς και πως λόγω του φόρτου εργασίας του ποτέ δεν ήταν πολλές ώρες στο σπίτι. Παράλληλα αναφερόμενη στη σύντροφό του, την οποία, όπως λέει, έχει γνωρίσει στον δρόμο αφού τους έχει δει μαζί, σημειώνει ότι δεν έχει αντιληφθεί την παρουσία της στο διαμέρισμα, γεγονός που ταιριάζει με όσα ισχυρίζεται ο κατηγορούμενος, ότι δηλαδή περνούσαν χρόνο μαζί στο δικό της σπίτι.
Διαμέρισμα-γιάφκα με… ονοματεπώνυμο
Κατά τη σύλληψη του Θ. Χατζηαγγέλου η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία βρήκε στο διαμέρισμα που του είχε παραχωρήσει για την ανάρρωσή του ο Π. Καλαϊτζής εκρηκτικές ύλες, τις οποίες ο πρώτος φέρεται να είχε μεταφέρει εκεί. Στο διαμέρισμα βρέθηκαν, σύμφωνα με την έκθεση έρευνας και κατάσχεσης, προσωπικά αντικείμενα του 34χρονου και στοιχεία ταυτοπροσωπίας, όπως ένα διαβατήριο, βιβλιάριο υγείας καθώς και μια κορνίζα με φωτογραφία του.
«Αν ήταν γιάφκα το σπίτι μου, θα είχε μέσα το διαβατήριό μου και έγγραφα που υποδηλώνουν την ταυτότητα μου;» αναρωτιέται εύλογα ο Π. Καλαϊτζής και τονίζει πως αυτό δείχνει ότι δεν είχε προβεί σε στοιχειώδεις ενέργειες αυτοπροστασίας που επιβάλλουν πράξεις συνωμοσίας όπως οι τρομοκρατικές ενέργειες και υπογραμμίζει: «Το όνομά μου είναι στην πρώτη σελίδα της δικογραφίας στην οποία αναφέρονται οι συλληφθέντες και εμφανίζεται ξανά στο τέλος ύστερα από περίπου 30 σελίδες. Δεν υπάρχει τίποτε που να με ενοχοποιεί. Από το σπίτι μου έχουν πάρει ακόμη και μια κορνίζα με μια φωτογραφία μου με το παιδί ενός φίλου. Τα πράγματα που βρέθηκαν και κατασχέθηκαν στο διαμέρισμά μου δεν έχουν σχέση με μένα, ούτε ήξερα ότι υπήρχαν ούτε πότε και πώς έφτασαν εκεί».
Χαρακτηριστικό του κραυγαλέου της υπόθεσης είναι ακόμη και το γεγονός ότι ο Π. Καλαϊτζής, όπως υποστηρίζει, δεν είχε γνωρίσει ποτέ την 22άχρονη συγκατηγορούμενή του.
«Την επόμενη μέρα το πρωί (σ.σ.: μετά τη σύλληψη) μας κατέβασαν στα δικαστήρια. Μας είχαν σε χωριστά κελιά αλλά κοντινά. Εκεί είδα πρώτη φορά τη Γεωργία. Δεν την είχα γνωρίσει καν. Και μάλιστα της είπα να κατεβάσει λίγο τη μάσκα μήπως και την ξέρω και δεν την έχω καταλάβει. Δεν την ήξερα» αναφέρει.
«Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να βρω το δίκιο μου»
Τονίζοντας την αστυνομική και δικαστική ομηρία που ζει, ο Π. Καλαϊτζής λέει στο Documento πως γνωρίζει πολύ καλά ότι «αλλιώς ακούγεται το “πιάσαμε κάποιον που έβαλε γκαζάκια στη Θεσσαλονίκη” και αλλιώς ακούγεται το “πιάσαμε τρομοκρατική οργάνωση”. Ξέρω πού είμαι, ξέρω σε τι φάση έχω μπλέξει και ξέρω πόσο δύσκολο είναι να βρω το δίκιο μου».
Αναμφισβήτητα η σύλληψη του Π. Καλαϊτζή δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία η οποία εξυπηρετεί την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, η οποία δεν αρκέστηκε στα πραγματικά στοιχεία αλλά θέλησε για πολλοστή φορά να διανθίσει το κατηγορητήριο διευρύνοντας τον κύκλο των κατηγορουμένων στο συναδελφικό και φιλικό περιβάλλον ενός εξ αυτών. Αλλωστε χωρίς την ύπαρξη τρίτου ατόμου δεν θα μπορούσε να ασκηθεί δίωξη για τρομοκρατική οργάνωση, καθώς το άρθρο 187Α παρ. 4 κάνει λόγο για «ομάδα από τρία ή περισσότερα πρόσωπα που δρουν από κοινού» για την τέλεση πράξεων που ορίζονται από τον νόμο ως τρομοκρατικές ενέργειες.
Συνήγορος υπεράσπισης Π. Καλαϊτζή: «Ουδεμία εμπλοκή έχει με τις βαρύτατες κατηγορίες»
Σχετικά με τη δίωξη του Πάνου Καλαϊτζή το μόνο ασφαλές συμπέρασμα που εξάγεται από όλο το υλικό της δικογραφίας είναι πως ουδεμία εμπλοκή έχει με τις βαρύτατες κατηγορίες που του αποδίδονται. Η δικογραφία στο σκέλος που τον αφορά, όσο και να την ανατρέξει κανείς, δεν απαντά σε μια σειρά από ερωτήματα σχετικά με τη δήθεν συμμετοχή του σε τρομοκρατική οργάνωση:
• σε ποια ακριβώς πράξη έχει συμμετοχή;
• ποιος έχει δει ή διαπιστώσει οποιαδήποτε κίνηση ή έστω ελάχιστη συνδρομή του Π. Καλαϊτζή σε οποιαδήποτε πράξη;
• ποια η ακριβής σύνδεσή του με τους άλλους κατηγορουμένους το διάστημα που αναλυτικότατα περιγράφεται από τον μοναδικό μάρτυρα;
• για ποιο λόγο να έχει σχεδόν όλα τα έγγραφα ταυτοποίησής του καθώς και φωτογραφίες του σε ένα διαμέρισμα που, υποτίθεται, εν γνώσει του θα χρησιμοποιούνταν για τέτοιας έκτασης παράνομες ενέργειες;
• πώς η μοναδική άλλη μάρτυρας της δικογραφίας επιβεβαιώνει όλα όσα αναλυτικότατα δήλωσε από την πρώτη στιγμή ο Πάνος Καλαϊτζής ενώπιον των αρχών, μην αφήνοντας επιπλέον κανένα περιθώριο για οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία;
Τέλος, η προσωρινή κράτηση του ως άνω εντολέα μας είναι εντελώς δυσανάλογη και επαχθέστατη, αν αναλογιστεί κανείς τις οικογενειακές και οικονομικές συνθήκες ζωής του καθώς και τα άλλα στοιχεία της προσωπικότητάς του σε συνδυασμό με τα κριτήρια που θέτει μια σειρά διεθνών και ελληνικών νομοθετικών κειμένων.
