Σε συνέντευξή του στον Economist, ο στρατηγός Βαλέρι Ζαλούζνι παραδέχεται ότι η σύγκρουση με τη Ρωσία έχει βαλτώσει, ενώ κάνει την αυτοκριτική του σχετικά με τα λάθη της αντεπίθεσης της Ουκρανίας. Επίσης, εκτιμά ότι το αδύναμο σημείο της Ρωσίας είναι η Κριμαία και ότι θα χρειαστούν όπλα τελευταίας τεχνολογίας για να «σπάσει» το αδιέξοδο.
Αργή πρόοδος
Περισσότερο από πέντε μήνες μετά την έναρξη της αντεπίθεσής της, η Ουκρανία κατάφερε να προχωρήσει μόλις 17 χιλιόμετρα. Η Ρωσία πολέμησε για δέκα μήνες γύρω από το Μπαχμούτ στα ανατολικά «για να πάρει μια πόλη έξι επί έξι χιλιόμετρα». Ο αρχιστράτηγος της Ουκρανίας λέει ότι το πεδίο της μάχης του θυμίζει τη μεγάλη σύγκρουση έναν αιώνα πριν. «Ακριβώς όπως στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, έχουμε φτάσει στο επίπεδο της τεχνολογίας που μας βάζει σε αδιέξοδο», σημειώνει. Ο στρατηγός καταλήγει στο συμπέρασμα ότι θα χρειαζόταν ένα τεράστιο τεχνολογικό άλμα για να «σπάσει» το αδιέξοδο.
Η πορεία της αντεπίθεσης έχει υπονομεύσει τις ελπίδες της Δύσης να αναγκάσει τον Ρώσο πρόεδρο να διαπραγματευτεί. Έχει επίσης υπονομεύσει την υπόθεση του στρατηγού Ζαλούζνι ότι θα μπορούσε να σταματήσει τη Ρωσία σκοτώνοντας όσους περισσότερους στρατιώτες μπορεί. «Αυτό ήταν το λάθος μου», παραδέχεται ο ουκρανός στρατηγός. «Η Ρωσία έχει χάσει τουλάχιστον 150.000 νεκρούς. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα τέτοιες απώλειες θα είχαν σταματήσει τον πόλεμο». Όχι όμως στη Ρωσία, όπου ο Πούτιν μπορεί να καλεί εκατοντάδες χιλιάδες εφέδρους και να τους ρίχνει στην κρεατομηχανή του πολέμου.
Ματαιωμένες προσδοκίες
Ένας στρατός στα πρότυπα της Ουκρανίας θα έπρεπε να ήταν σε θέση να κινείται με ταχύτητα 30 χιλιομέτρων την ημέρα καθώς παραβίαζε τις ρωσικές αμυντικές γραμμές. «Αν κοιτάξετε τα εγχειρίδια του ΝΑΤΟ και τα μαθηματικά που κάναμε [στο σχεδιασμό της αντεπίθεσης], τέσσερις μήνες θα έπρεπε να ήταν αρκετός χρόνος για να έχουμε φτάσει στην Κριμαία, να έχουμε πολεμήσει στην Κριμαία, να επιστρέψουμε από την Κριμαία και να πηγαινοερχόμαστε ξανά», λέει σαρδόνια ο στρατηγός Ζαλούζνι. Αντίθετα, παρακολούθησε τα στρατεύματα και τον εξοπλισμό του να κολλούν σε ναρκοπέδια στις προσεγγίσεις προς το Μπαχμούτ στα ανατολικά και τον εξοπλισμό που του προμήθευε η Δύση να χτυπιέται από το ρωσικό πυροβολικό και τα drone. Η ίδια ιστορία εκτυλίχθηκε στην κύρια ώθηση της επίθεσης, στο νότο, όπου οι νεοσύστατες και άπειρες ταξιαρχίες, παρά το γεγονός ότι ήταν εξοπλισμένες με σύγχρονο δυτικό εξοπλισμό, αντιμετώπισαν αμέσως προβλήματα. Ο Ζαλούζνι προχώρησε σε αλλαγές διοικητών και μετακίνηση μονάδων, αλλά δεν είδε αποτελέσματα.
Η σημασία της τεχνολογίας
Ο Ζαλούζνι δεν εντοπίζει τον πυρήνα του προβλήματος στις καθυστερήσεις στην παροχή δυτικού οπλισμού αλλά στην έλλειψη νέας τεχνολογίας και μεθόδων: «Η καθυστέρηση στις παραδόσεις όπλων, αν και απογοητευτική, δεν είναι η κύρια αιτία της δύσκολης θέσης της Ουκρανίας. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι αυτός ο πόλεμος δεν μπορεί να κερδηθεί με τα όπλα της προηγούμενης γενιάς και τις απαρχαιωμένες μεθόδους». Πρόσθεσε ότι: «Αναπόφευκτα θα οδηγήσουν σε καθυστέρηση και, κατά συνέπεια, σε ήττα». Αντίθετα, είναι η τεχνολογία που θα είναι καθοριστική, υποστηρίζει. Ο στρατηγός είναι ενθουσιασμένος από τις πρόσφατες συνομιλίες με τον Έρικ Σμιτ, τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Google, και τόνισε τον αποφασιστικό ρόλο των drone και του ηλεκτρονικού πολέμου.
Το αδύναμο σημείο της Ρωσίας
«Η Κριμαία», πιστεύει, «παραμένει η μεγαλύτερη αδυναμία του Πούτιν. Είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του αυτοκρατορικού του έργου αποκατάστασης και η νομιμότητά του βασίζεται στο ότι την έφερε πίσω στη Ρωσία». Τους τελευταίους μήνες, η Ουκρανία προσέθεσε στο μέτωπο τη μάχη για τη χερσόνησο που προσάρτησε η Ρωσία το 2014 και η οποία παραμένει κρίσιμη για την επιμελητεία του πολέμου του. «Πρέπει να γνωρίζει ότι είναι μέρος της Ουκρανίας και ότι αυτός ο πόλεμος συμβαίνει εκεί». Στις 30 Οκτωβρίου η Ουκρανία χτύπησε την Κριμαία με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς ATACMS που προμήθευσαν οι Αμερικανοί για πρώτη φορά.
Ο Economist δημοσίευσε μια εκτεταμένη έκθεση του Ζαλούζνι για την κατάσταση στο πεδίο και τις προοπτικές της Ουκρανίας:
