Μέσω νέου άρθρου για την ελληνική οικονομία, ο Economist ασκεί δριμεία κριτική στην κυβέρνηση, κάνοντας αναφορά στις «αγχωτικές ημέρες του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη», ο οποίος αναμένει αποτελέσματα από το άνοιγμα του τουρισμού αλλά και την υπόθεση της Τράπεζας Πειραιώς.
«Οι ημέρες αυτές είναι ιδιαίτερα αγχωτικές για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Έλληνα πρωθυπουργό. Η χώρα ετοιμάζεται να καλωσορίσει την άφιξη τουριστών από 35 χώρες ξεκινώντας από τις 15 Μαΐου, ωστόσο οι κρατήσεις στα ξενοδοχεία δεν είναι οι προσδοκώμενες, ενώ η Covid-19… επιμένει. Εάν ο τουρισμός δεν επανακάμψει, η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά», επισημαίνει ο Economist.
Στη συνέχεια, επισημαίνονται οι εξελίξεις στην υπόθεση της Τράπεζας Πειραιώς, με τη διαδικτυακή έκδοση του οικονομικού περιοδικού να τονίζει ότι: «Η Πειραιώς, ο μεγαλύτερος και πιο εύθραυστος δανειστής κέρδισε ζωτικό χώρο χάρη σε μία απρόσμενη και επιτυχής ΑΜΚ στις 23 Απριλίου», αναλύοντας τους όρους της Αύξησης Μετοχικού Κεφαλαίου, επισημαίνοντας ωστόσο πως:
«Στην Ελλάδα δεν συμφωνούν όλοι πως η χώρα βρίσκεται σε μονοπάτι οικονομικής σταθερότητας. Ορισμένοι αναλυτές εμφανίζονται ανήσυχοι από το γεγονός πως η κυβέρνηση βοήθησε μία κοινοπραξία επενδυτών στην Περαιώς: το γραφείο του Τζον Πόλσον, τον Τέλη Μυστακίδη και τη Helikon Investments».
Στο κείμενο σημειώνεται επίσης ότι η πλευρά Πόλσον αύξησε το μερίδιό της στην Τράπεζα και πώς από κοινού με τη Helicon και τον κ. Μυστακίδη «θα μπορέσουν να προσπεράσουν το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Οι τρεις επενδυτές θα έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν την Τράπεζα, σύμφωνα με τις δηλώσεις έμπειρου Έλληνα τραπεζίτη».
Ο Economist συνεχίζει την κριτική προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη τονίζοντας ότι «οι τραπεζίτες έχουν ήδη λόγο για να νιώθουν ευγνωμοσύνη προς την κυβέρνηση», αναφέροντας την τροποποίηση στον Ποινικό Κώδικα όπου παρέχει ασυλία σε τραπεζικά στελέχη όσον αφορά την ύπαρξη ποινικών ευθυνών. «Ως εκ τούτου, οι έρευνες που αφορούσαν υποθέσεις πάνω από 300 τραπεζιτών έκλεισαν»…
Διαβάστε εδώ το κείμενο του Economist