Τότε λοιπόν εξοστρακίστηκε από το κείμενο του μηνύματος κάθε αναφορά σε πρώτο πρόσωπο και ο πρωθυπουργός επέλεξε να κρυφτεί πίσω από τον… πληθυντικό, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι “στην κοινή προσπάθεια υπάρχουν λάθη, σύγχυση και αβλεψίες”. Σαν να τα κάναμε τα λάθη όλοι μαζί, σαν να βρισκόμαστε όλοι μαζί σε σύγχυση, σαν οι αβλεψίες να χρεώνονται σε όλους μας.
Δεν είναι όμως έτσι. Είναι δικά του λάθη και δικές τους αβλεψίες. Όπως δική τους, “επιτελική”, είναι και η σύγχυση: η εμμονική προσήλωση στις νεοφιλελεύθερες συνταγές που αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την πανδημία.
Γιατί η πανδημία και η πολλαπλή κρίση στη δίνη της οποίας βρίσκεται η χώρα μπορεί να αντιμετωπιστούν μόνο με πολιτικές που αναγνωρίζουν τη σημασία του κοινού καλού, που δεν ενισχύουν αλλά αντίθετα καταπολεμούν τις ανισότητες. Και τέτοιες πολιτικές ενισχύουν τα δημόσια συστήματα και δεν βλέπουν τον λαό ως εχθρό.
Για αυτό η σύγχυση, οι αβλεψίες και τα λάθη είναι “επιτελικά” και χρεώνονται απευθείας στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αυτός και η κυβέρνησή του δεν έκαναν τίποτε ένα χρόνο τώρα για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και των ανθρώπων που δίνου τη μάχη από την πρώτη γραμμή.
Αυτός και η κυβέρνησή του, ένα χρόνο τώρα, δεν έκαναν τίποτε για τα δημόσια Μαζικά Μέσα Μεταφοράς, επειδή θεωρούν και το δηλώνουν με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, ότι η υποχρεωτική μετακίνηση των πληβείων από και προς την εργασία τους, δεν τους αφορά.
Αυτός και η κυβέρνησή του δε βρήκαν αίθουσες ώστε να “σπάσουν” οι τάξεις και να γίνει μάθημα με σωστές αποστάσεις. Και βέβαια, αυτός και η κυβέρνησή του ευθύνονται για την απουσία κάθε ελέγχου στους χώρους εργασίας.
Καμιά συνευθύνη δεν έχουμε λοιπόν. Και καμιά κοινή προσπάθεια δε γίνεται.
Γιατί από τη μια έχουμε τους απλούς ανθρώπους αυτής της χώρας που προσπαθούν να επιβιώσουν και από την άλλη μια ακραία νεοφιλελεύθερη ομάδα που δια της πανδημίας επιχειρεί να επιβάλλει τις εμμονές της.
documentonews.gr
