Δυστυχώς η πρόεδρός μας δεν… Δεν γενικώς.
Είδε βέβαια τις γηραιές και φωτεινές κυρίες της Λέσβου σε μια προσπάθεια να βελτιώσει τη δημοφιλία της που έχει πάρει την κατηφόρα στο προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας. Και κατρακύλησε στα τάρταρα με τον ασπασμό της εικόνας της Παναγίας χωρίς μάσκα. Αλλά, κατά τ’ άλλα, η εικόνα που με επιμονή, συμβουλές συμβούλων με άκρες στο Μαξίμου και άκρα συνέπεια φιλοτεχνεί είναι αυτή της μοναχής του έθνους και της προσκυνήτρας των ιερών και των οσίων του Μητσοτάκη. Με αποτέλεσμα ο διακριτός ρόλος του προέδρου της Δημοκρατίας, η ηθική και πολιτική του επιρροή που με τόση προσπάθεια στήριξαν ο Στεφανόπουλος, ο Παπούλιας, ο Παυλόπουλος, να έχει εξαφανιστεί μέσα στην ξινισμένη σούπα του Κυριάκου.
Είμαστε αυστηροί; Καλά κάνουμε όταν μιλάμε για τον ανώτατο πολιτειακό άρχοντα. Η κυρία Σακελλαροπούλου λοιπόν πήγε στον Εβρο όταν κυνηγούσε ο στρατός τους ξεβράκωτους – και στήριξε την προπαγανδιστική γραμμή του Μητσοτάκη. Χωρίς ευαισθησία και συναίσθηση της δυστυχίας των άλλων. Υστερα πήγε στη Marfin – και στήριξε την προπαγανδιστική γραμμή του Μητσοτάκη. Χωρίς ευαισθησία και συναίσθηση για το δράμα που παίχτηκε εκεί. Υστερα πήγε στο Μάτι – και στήριξε την προπαγανδιστική γραμμή του Μητσοτάκη. Χωρίς ευαισθησία και συναίσθηση της καθ’ υποτροπήν τυμβωρυχίας. Κι ύστερα εκσφενδόνισε το πρώτο της μήνυμα στη γιορτή της Δημοκρατίας στις 24 του Ιούλη – και στήριξε την προπαγανδιστική γραμμή του Μητσοτάκη. Κατά των άκρων η κυρία πρόεδρος.
Κατά των άκρων, αλλά για τη… φτώχεια και την ανασφάλεια εκατομμυρίων, κουβέντα. Για το βατερλό του κορονοϊού, που κοστίζει ανθρώπινες ζωές, κουβέντα. Για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης με όρους Πισσαρίδη, κουβέντα. Για τις βόλτες του τουρκικού σκάφους στην υφαλοκρηπίδα μας, κουβέντα. Μα, θα πείτε, δεν μπορεί η πρόεδρος να μιλάει γι’ αυτά. Δεν μπορεί, αλήθεια. Αλλά οι πριν από αυτή δίδαξαν ότι μπορούν να αναφέρονται μια χαρά σε σοβαρά θέματα χωρίς να βγαίνουν από τα όρια του ρόλου τους. Η σημειολογία των προέδρων επιτρέπει να βάλει τη σφραγίδα του ο ανώτατος άρχων σε σοβαρά ζητήματα. Ολοι να καταλάβουν, αλλά κανένας να μην μπορεί να θιγεί. Με αναφορές στους αρχαίους ο Στεφανόπουλος κατακεραύνωσε τον ρατσισμό που έκανε τα πρώτα του βήματα, για όσους θυμούνται.
Η κυρία Σακελλαροπούλου, όμως, προτιμά την ασφάλεια της σκιάς του Μητσοτάκη. Προτιμά να συμμετέχει στις κωμωδίες της επικοινωνίας αγνοώντας τα δράματα της κοινωνίας. Και είναι στους πολίτες αδιάφορο αν κάνει ό,τι κάνει από άγνοια, υπολογισμό ή θαυμασμό στην παράδοση του (επίσης δικαστικού) Σαρτζετάκη. Σε κάθε περίπτωση η κυρία πρόεδρος αποδείχτηκε γρήγορα χαμένη ευκαιρία για όλους μας. Και ηθική και πολιτική ανισορροπία για το πολιτικό σύστημα. Κρίμα.
