Η νέα έκθεση του Παρατηρητήριου για την Προστασία των Υπερασπιστών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που δημοσιεύεται σήμερα δείχνει την αύξηση της παρεμπόδισης του έργου των αλληλέγγυων προς τους μετανάστες οργανώσεων και ακτιβιστών στην Ευρώπη. Οι πολιτικές που ακολουθούνται για την αναχαίτιση της αλληλεγγύης κινείται από την δαιμονοποίηση των μεταναστών στο τοπικό επίπεδο μέχρι και την ψήφιση νόμων για την κανονική ποινικοποίησή της, ενώ η προστασία των συνόρων αξιολογείται, από την Ευρώπη, ως πιο σημαντική από την ανθρώπινη ζωή.
Η Παγκόσμια Οργάνωση Ενάντια στα Βασανιστήρια (OMCT) και η Διεθνής Ομοσπονδία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (FIDH) -υπό την αιγίδα της διοίκησης του καντονιού της Γενεύης, του Υπουργείου Εξωτερικών της Φινλανδίας και Υπηρεσίας Ανάπτυξης της Γαλλίας- εκπόνησαν την μελέτη με τίτλο «Europe: Open Season on Solidarity» (Ευρώπη: Εποχή Κυνηγιού στην Αλληλεγγύη) που καταγράφει ότι τα τελευταία χρόνια οι επιθέσεις σε οργανώσεις και ακτιβιστές που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών στην Ευρώπη έχουν αυξηθεί δραματικά. Παράλληλα, οι θάνατοι των μεταναστών έχουν αυξηθεί σε πρωτόγνωρα επίπεδα, με 1.146 ανθρώπους να χάνουν τις ζωή τους στη Μεσόγειο μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2021, ενώ από το 2014 έχουν χαθεί πάνω από 40.000 ζωές. Τα ευρήματα της έκθεσης βασίστηκαν σε 20 συνεντεύξεις με οργανώσεις και ακτιβιστές σε 11 χώρες της Ευρώπης, καθώς και με δίκτυα της κοινωνίας των πολιτών που δουλεύουν σε τοπικό και διεθνές επίπεδο.
Τρία είναι τα μοτίβα πάνω στα οποία κινείται η παρεμπόδιση του έργου των αλληλέγγυων: η δημιουργία ενός εχθρικού περιβάλλοντος, η αύξηση της δαιμονοποίησης των μεταναστών, που συχνά ισοδυναμεί με ρητορική μίσους κατά των μεταναστών και εκείνων που εργάζονται για την άμυνά τους και η παρεμπόδιση του έργου των ακτιβιστών και των οργανώσεών τους που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε ποινική δίωξή τους.
Οι εκστρατείες συκοφαντικής δυσφήμισης και οι δημόσιες κατηγορίες έχουν οδηγήσει στο κλείσιμο ή την απαγόρευση πολλών οργανώσεων σε χώρες όπως η Κύπρος, η Ουγγαρία και η Τουρκία. Στην Ιταλία και την Ελλάδα, χρησιμοποιούνται διάφορα διοικητικά προσχήματα για την αποτροπή επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης πολιτών στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Αυτό οδηγεί σε καταστάσεις όπως αυτό που συνέβη στη Γαλλία και την Ελβετία, όπου επτά ορειβατικοί οδηγοί κατηγορήθηκαν ως διακινητές επειδή βοήθησαν μετανάστες που είχαν κολλήσει στο χιόνι στη μέση του χειμώνα ή σε ποινή φυλάκισης 13 ετών που επιβλήθηκε στον πρώην δήμαρχο Ντομένικο Λουκάνο για την υποδοχή μεταναστών στη νότια Ιταλία.
