Στη Βουδαπέστη του 1913 φτάνει η νεαρή Εβραιοπούλα Ιριζ Λάιτερ ελπίζοντας να εργαστεί ως καπελού στο περίφημο κατάστημα που κάποτε ανήκε στην οικογένεια της και μάλιστα φέρει ως τίτλο του το όνομα της. Όμως ο νέος ιδιοκτήτης αρνείται να την προσλάβει. Εκείνη θα παραμείνει στην πόλη, που ετοιμάζεται να υποδεχτεί με εορταστικές εκδηλώσεις μέλη της βασιλικής οικογένειας και αρχίζει να αναζητά τον εξαφανισμένο αδελφό της.
Ο δημιουργός του αριστουργηματικού «Γιου του Σαούλ» κατασκευάζει ένα ακόμη ιστορικό και πολιτικό κομψοτέχνημα (το κρίσιμο σταυροδρόμι της Ευρώπης των αρχών του 20ου αιώνα όπου η Αυστροουγγαρέζικη μοναρχία επηρεάζεται έντονα από τις φυγόκεντρες δυνάμεις και τα τύμπανα του πολέμου αρχίζουν να ηχούν) το οποίο όμως «χάνει στα σημεία» από την προ τριετίας πρώτης ταινίας του λόγω της επανάληψης των κεντρικών αφηγηματικών εργαλείων. Η κολλημένη στο σώμα της πρωταγωνίστριας κάμερα, το γύρισμα σε φιλμ 35mm, η υποκειμενική παρακολούθηση των γεγονότων, η αίσθηση μιας απειλητικής πραγματικότητας που μοιάζει με ένα λαβύρινθο που δεν έχει έξοδο, οι συνεχείς πληροφορίες που προκαλούν σύγχυση όχι μόνο στην Ιριζ αλλά και το θεατή, δημιουργούν ένα πλέγμα μυστηρίου, έντασης και ασφυξίας. Αν ο Νέμες με το «Γιο του Σαούλ» και την περιπέτεια ενός εβραίου στο Άουσβιτς του 1944 κατέγραψε τα τελευταία επεισόδια της φρίκης του Β Παγκοσμίου Πολέμου εδώ στρέφεται στις ιστορικές αιτίες που άναψαν το φυτίλι στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. Βάζοντας την ηρωίδα του να αναζητά την αλήθεια γύρω από την οικογένεια της στους σκοτεινούς δρόμους μιας Βουδαπέστης που αντανακλά την παρακμή ενός πολιτισμού που ετοιμάζεται να βυθιστεί στο χάος, τοποθετεί τα θεμέλια της συστηματικής ιστορικής έρευνας. Τα συμπεράσματα είναι καταλυτικά: σε ένα κόσμο που μοιάζει «παλιός» αλλά όχι και ξεπερασμένος οι αντιστοιχίες – αν όχι οι ομοιότητες- με το σήμερα σε όλα τα επίπεδα (οι συγκρούσεις των πολιτικών και ιδεολογικών κινημάτων, ο αντισημιτισμός, η έξαρση της ψυχανάλυσης, η αδυναμία συνύπαρξης δεκάδων εθνοτήτων καθώς και πολλών διαφορετικών κουλτουρών ή θρησκειών, η κρίση στις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων) είναι σχεδόν τρομακτικές. Η «Δύση ηλίου» κέρδισε το βραβείο των κριτικών στο περσινό φεστιβάλ Βενετίας όπου επίσης έλαμψαν με την παρουσία τους τα «Ρόμα» και «Ευνοούμενη».
Δραματική γαλλο-ουγγρικής συμπαραγωγής 2018 (148”)
Πρωταγωνιστούν: Τζούλι Τζάκαμπ, Σούζαν Γουέστ, Βλαντ Ιβάνοφ, Ουρς Ρεχν
