«Αινίγματα» (Ogdoo Music Group) Γιώργος Καζαντζής
Οχτώ τραγούδια περιέχει το νέο άλμπουμ του εκ βορρά ορμώμενου συνθέτη Γιώργου Καζαντζή σε στίχους του Κώστα Φασουλά για τη φωνή του Παντελή Θαλασσινού και με τη συμμετοχή του Δημήτρη Ζερβουδάκη σε ένα κομμάτι.
Οι εναρκτήριοι «Δείκτες» είναι ένα ευρηματικό ζεϊμπέκικο που προϊδεάζει για το ύφος και των υπόλοιπων τραγουδιών. Υπάρχει ένα διονυσιακό στοιχείο στο άλμπουμ, πιο έντονο στα «Ξένα», εκεί που το εξόδιο «Τσίπουρο Τυρνάβου» θυμίζει κλασικό λαϊκό τραγούδι, με τα πιο μπαλαντοειδή «Και πάλι ναι» και «Η βόλτα» να ανήκουν στις καλύτερες στιγμές της δουλειάς.
Οι στίχοι του Φασουλά ενώ ασχολούνται με τον έρωτα (το αιώνιο θέμα), το κάνουν με εξωστρέφεια και πλάθοντας εικόνες: «Φωτιά δεν έχω για ν’ ανάψω, έχω όμως τόσες να με κάψω» («Οι δείκτες»), «Δικό σου είν’ το φονικό, δικό σου το μαχαίρι, δικό σου και το βιαστικό που με χαϊδεύει χέρι» («Αινίγματα»), «Χάρισέ μου ένα σπίρτο απ’ τα μάτια σου που καίνε» («Τσίπουρο Τυρνάβου»).
Ναι μεν όλες οι συνθέσεις αποτελούν συμβατικές κατασκευές –μουσικά και ως ενορχηστρώσεις– στο πλαίσιο ενός «έντεχνου» δίσκου, δίνουν όμως την ευκαιρία στον Καζαντζή να φανερώσει και πάλι το ταλέντο του ως προς τη φόρμα ενός ευθύβολου και, γιατί όχι, άκρως ραδιοφωνικού τραγουδιού.
Αν, βέβαια, τα ραδιόφωνα στήριζαν τα νέα τραγούδια. Οσο για τον Παντελή Θαλασσινό, στην ερμηνευτική του ωριμότητα διατηρεί αυτό το βυζαντινό χρώμα στη φωνή του που εδώ εμένα –δεν ξέρω για ποιο λόγο– με παρέπεμψε στον Μανώλη Μητσιά κι αυτό μόνο μομφή δεν αποτελεί.
«Πιάσε ένα βιβλίο!» (MLK) Τατιάνα Ζωγράφου
Η συνθέτρια και μουσικοπαιδαγωγός Τατιάνα Ζωγράφου παραδίδει ένα CD συνολικής διάρκειας 73 λεπτών με 21 τραγούδια, τα οποία αποδίδει η αφρόκρεμα των Ελλήνων τραγουδιστών, προερχόμενων από ετερόκλητα είδη: από τους λυρικούς Τάσο Αποστόλου, Μαργαρίτα Συγγενιώτου, Τάση Χριστογιαννόπουλο και Κώστα Ζαμπούνη μέχρι τον Γιώργη Χριστοδούλου, την Ανδριάνα Μπάμπαλη και τη Νεφέλη Φασούλη, αλλά και τους Σαβίνα Γιαννάτου, Παντελή Θεοχαρίδη, Αναστασία Μουτσάτσου, Alex Sid, Σπύρο Γραμμένο κ.ά.
Πιο πολυσυλλεκτικό κρίνεται το αποτέλεσμα στιχουργικά, αφού έχουμε 18 δημιουργούς, μεταξύ των οποίων η Ιουλίτα Ηλιοπούλου, ο Δημήτρης Λέντζος και η Μαρία Παπαγιάννη, για να αναφέρω μόνο τους πιο γνωστούς απ’ το στιχουργικό team.
Στις συνθέσεις της Ζωγράφου συνυπάρχουν η τζαζ, το μπλουζ, το ρετρό, η μπαλάντα, η «Λιλιπούπολη», η Πλάτωνος και ο Χατζιδάκις, τα νοσταλγικά χασάπικα μέχρι και το rock ’n’ roll – όλα αυτά μοιρασμένα σε σπουδαίες φωνές και όχι απαραίτητα σε τραγουδιστικές περσόνες. Δεν προσέγγισε η Ζωγράφου δηλαδή τον κόσμο που φέρουν οι ερμηνευτές της, αλλά όλοι τους υπηρέτησαν το δικό της καλλιτεχνικό όραμα. Κι αυτό είναι το ατού ενός «πολυπρόσωπου» δίσκου που απευθύνεται όχι μόνο στα παιδιά – μέρες που είναι– μα και στους μεγάλους.
