Διθυραμβικά είναι τα σχόλια για τη χθεσινή επίδειξη μόδας του Οίκου Dior στο Καλλιμάρμαρο. Από το ότι η Ελλάδα μπαίνει δυναμικά στο χώρο της μόδας έως την τουριστική προώθηση της χώρας, δείχνοντας παράλληλα μια νέα πνοή.
Γενικά μια ευαισθησία στους Οίκους τους έχει η σημερινή κυβέρνηση, ξεκινώντας από τις δυναστείες και τα τζάκια…
Ωραία είναι τα μεγάλα λόγια, ωραία είναι τα όνειρα και εύκολα μπορούν να γίνουν πιστευτά αλλά προσοχή: Προσδεθείτε για την προσγείωση.
Είναι σαν το όμορφο αμπαλάζ χωρίς περιεχόμενο.
Και για να γίνουμε σαφείς:
Ο κόσμος αλλάζει, η επικοινωνία αλλάζει, η αισθητική αλλάζει.
Δεν μπορείς να κρίνεις το σήμερα με το 1961 γιατί μέσα σε 70 χρόνια έχει γίνει κοσμογονία.
Ούτε μπορείς να λες όχι στα νέα μέσα προβολής αλλά αυτά πρέπει να συνοδεύονται και από έργα υποδομής.
Δεν μπορείς να προωθείς μια χώρα του παραμυθένιου κόσμου της Αλίκης των Θαυμάτων με ένα λαό ρημαγμένο από μνημόνια και μεγάλα φαγοπότια από ξένους και ντόπιους.
Ούτε μπορείς να μιλάς –πιο συγκεκριμένα- για προώθηση της ελληνικής μόδας και δημιουργίας επειδή έτσι το είδε η «πρώτη κυρία της χώρας» μέσα από την προσωπική της ανέλιξη και την προσωπική της προώθηση.
Πρέπει το διαφημιζόμενο προϊόν να ακολουθεί στο ίδιο επίπεδο τον τρόπο προώθησης.
Ποια χώρα διαφημίζουμε όταν οι μισθοί είναι 500, 600, 700 ευρώ το μήνα που δεν μπορεί να στηρίξει ούτε το ελάχιστο ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης;
Όταν προσπαθούν να ρημάξουν όλο το λαό με τις ιδιωτικοποιήσεις σε όλους τους τομείς;
Όταν του πλασάρουν πλασματικές εικόνες και θέλουν να πιστέψει πως ανήκει σε μια μεσαία τάξη όταν οι πολλοί βρίσκονται κάτω από τα μέσα επίπεδα φτώχειας στην Ευρώπη;
Ποια χώρα διαφημίζουμε όταν η ψηφιακή εποχή, ουσιαστικά, δεν έχει έρθει ακόμα και βρισκόμαστε μακράν των επιθυμητών επιπέδων για την οικονομία, την επιχειρηματικότητα, τη βιομηχανία αλλά και τα νοικοκυριά;
Εκτός κι αν μιλάμε για μια χώρα με δύο διαφορετικά επίπεδα: Την άρχουσα τάξη με την πολυτέλειά της και την «χαμηλή τάξη» σαν «couleur locale»;
Άφθονες είναι αυτές τις χώρες στην Αφρική, την Ασία και την Λατινική Αμερική χωρίς βέβαια να θέλουμε να τις υποτιμήσουμε.
Δεν είναι όμως ευρωπαϊκές!
Και για να μην γίνει καμία παρεξήγηση:
«Ναι» στην προώθηση και στο άνοιγμα σε νέους τρόπους επικοινωνίας, αλλά να υπάρχει περιεχόμενο, άποψη, ιδεολογία, υποδομές, εκσυγχρονισμός.
Και δεν εννοούμε ως εκσυγχρονισμό, αυτές τις «μεταρρυθμίσεις» υπέρ της ολιγαρχίας και των ξένων συμφερόντων που μας πουλάνε από την εποχή των μνημονίων έως σήμερα.
Και θα λέγαμε «ναι» στον Dior αλλά με άλλες προϋποθέσεις και όχι για την προσωπική πολιτική και τα προσωπικά συμφέροντα περιορισμένης κάστας ανθρώπων.
Αλλά αν τα ήθελε όλα αυτά η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα έπρεπε να στείλει στο σπίτι τους όλους τους υπουργούς της…
Προφανώς δεν θα έπρεπε να είχε ανέβει καν στην εξουσία!
Υ.Γ. Η Ελλάδα πρέπει να βελτιώσει τον εαυτό της, το επίπεδο διαβίωσης, εργασίας, σχολείων, νοσοκομείων… και όχι μόνον την εικόνα της.
Υ.Γ.2 Δείτε και τις φωτογραφίες με τους «σελέμπριτις» που έφτασαν ντυμένους σαν πολυέλεους μιας χώρας που προσπαθεί να μιμηθεί και ξεπερνά τα όρια του κιτς και μέσα στο φανταστικό κόσμο του νεοπλουτισμού…