Κάθεται ο άλλος στο ωραίο του γραφείο στην Αθήνα, έχει δει στη ζωή του κάνα δυο φωτογραφίες από τη Χαλκιδική, καίγεται ο κώλος του να βρει καμιά καλύτερη δουλειά, να πάρει μια καλύτερη θέση, να πληρώνεται καλύτερα, να κάθεται περισσότερο, να γλείψει τον πρόεδρο, να μπει στις λίστες να, να, να… και σου λέει «να η ευκαιρία».
Και δωσ’ του το κλάμα για την «επένδυση» που φεύγει», «τις χιλιάδες θέσεις εργασίας που χάνονται» (άλλος λέει 1000, άλλος 2000, άλλος 4000 ό,τι τού ‘ρθει κι ό,τι διαβάσει ο καθείς) κι ας έχει αρθρογραφήσει στο παρελθόν υπέρ των απολύσεων στο δημόσιο, υπέρ της κατάργησης των συλλογικών, κλαδικών ακόμη και επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας, υπέρ της ελαστικοποιήσεις της αγοράς εργασίας, υπέρ της απόλυσης των καθαριστριών, ό,τι υπέρ θες.
Τώρα όμως κλάμα για τους μεταλλωρύχους. Και κουβέντα για τους αγρότες, τους ψαράδες, τους μελισσοκόμους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τις μεγάλες και μικρές τουριστικές μονάδες και επιχειρήσεις, το βουνό, τη θάλασσα, τις παραλίες!
Κουβέντα κι οι παπάδες που δίπλα στα φουρνέλα είναι η Αθωνική πολιτεία. Γι αυτούς η σιωπή είναι (Eldorado) χρυσός. Θυμήθηκαν τη ησυχαστική παράδοση της Ορθοδοξίας κι άφησαν τους πιστούς να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.
Ούτε μονόστηλο τα ΜΜΕ γι όλους αυτούς. Ούτε ένα δράμι μελάνι για τους 24 χιλιάδες τόνους χώμα που προβλέπει η αρχική σύμβαση της εταιρείας να βγαίνουν κάθε μέρα από το βουνό στις ανοιχτές εξορύξεις με τη χρήση 4,5 ως 6 τόνων εκρηκτικών ημερησίως!
Κουβέντα για τα δύο φράγματα ύψους 150 μέτρων το καθένα που πίσω τους θα εναποτίθενται τα απόβλητα κάνοντας το όμορφο βουνό χωματερή. Κουβέντα για τη μέθοδο ακαριαίας τήξης σε ένα μείγμα που η περιεκτικότητα σε αρσενικό πλησιάζει το 10% την ώρα που το όριο που θέτει η εταιρεία που πατεντάρισε τη μέθοδο δεν μπορεί να υπερβαίνει το 0,5%.
Μόνο λοιδορίες για όσους αντιδρούν. Και δίκες με τον τρομονόμο. Την άλλη εβδομάδα διεξάγονται δύο με πάνω από 50 πολίτες της περιοχής να αντιμετωπίζουν κατηγορίες ακόμη και για σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης.
Η Κυβέρνηση είναι Ιανός, φωνάζουν τα ΜΜΕ της διαπλοκής, της «αριστείας» της ΔΑΠ ΝΔΦΚ της λογοκλοπής, του κάθε Πάχτα και των αγίων επενδύσεων. Κάτι σαν την μπουγάδα του κυρ Σταύρου άσπρα, κίτρινα, κόκκινα, μπλε όλα στο ίδιο σχοινί.
Δεν τρέχει τίποτε στο όμορφο και πάνσοφο κόσμο των επενδύσεων. Το μόνο που τρέχει στο μυαλό του Κυριάκου είναι το «να φύγει αυτός να έρθω εγώ» και στο μυαλό της Φώφης να «πέσει ο Αριστερός να έρθω εγώ μέσω του Κυριάκου». Ούτε για ξεκάρφωμα δεν συναντήθηκαν με τους χιλιάδες πολίτες του δήμου Αριστοτέλη που αντιδρούν στην επένδυση.
Και δώσ’ του οι αναδασώσεις στην Πεντέλη από τον ΣΚΑΙ του Αλαφούζου, πήραν φωτιά τα φτυάρια της Μπουσδούκου, αλλά για τα αιωνόβια στις Σκουριές «επένδυση να γίνουν». Κι ο Ιανός Τσίπρας που δεν θέλει τις επενδύσεις. Κι ο Σπίρτζης που βρήκε βρώμικες της τουαλέτες της Fraport, σαν να μην ήταν αυτή τη δουλειά του, να ελέγχει δηλαδή την κάθε Fraport και την κάθε Eldorado αν τηρεί την αρχική σύμβαση. Κι ο Καρανίκας, μη ξεχάσω τον Καρανίκα, που ζει στις εσχατιές του Μαξίμου υπό το άγρυπνο βλέμμα της Ομάδας Αλήθειας και Αριστείας των Δημοκρατικών επενδυτικών δυνάμεων του τόπου που μεγαλούργησαν τις δεκαετίες του μεγάλου, του ωραίου και του αληθινού ειδικά στον τομέα των επενδύσεων που τόσο πολύ υποστηρίζουν.
