Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ανέφερε επίσης ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν έκφραση της δυναμικής των κοινωνικών κινημάτων, αποτέλεσμα μιας βαθιάς κοινωνικής ανάγκης και όχι «ατύχημα», όπως θα ήθελαν οι νεοφιλελεύθεροι.
«Παρεμβάσεις σαν του Πιέρ Μπουρντιέ αναδεικνύουν την ανάγκη της Αριστεράς ως δύναμης αντίστασης και ελπίδας σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας», ανέφερε ο Γιάννης Δραγασάκης σε συζήτηση με θέμα: «Πολιτική, επιστήμη και τέχνη στην εποχή της κρίσης», με αφορμή την έκδοση του βιβλίου «Αντεπίθεση πυρών» του Γάλλου κοινωνιολόγου Πιέρ Μπουρντιέ (1930-2002). Παράλληλα, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης τόνισε, πως πυρήνας της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, αποτελεί «η προσπάθεια της κυβέρνησης να τερματίσει το καθοδικό σπιράλ ύφεσης».
Στη συζήτηση, που διοργάνωσαν οι εκδόσεις Πατάκη, ο IANOS και ο καθηγητής κοινωνιολογίας Νίκος Παναγιωτόπουλος, στο βιβλιοπωλείο του Ιανού, ο κ. Δραγασάκης αναφέρθηκε σύντομα στον Πιέρ Μπουρντιέ και το έργο του, μίλησε για το ποια ήταν η πρόσληψη των ιδεών και των παρεμβάσεων του Μπουρντιέ στο χώρο της Αριστεράς και την επικαιρότητα των πορισμάτων του, το πώς κατανοεί τον νεοφιλελευθερισμό, πώς βρίσκει σήμερα εφαρμογή η έννοια της «μαθηματικής μυθοπλασίας» (παραδείγματος χάριν στο θέμα των συντάξεων) και, τέλος, για μια νέα διαλεκτική ενότητα των αγώνων.
Το έργο «Αντεπίθεση πυρών» του Μπουρντιέ είναι μια εργαλειοθήκη «αποκωδικοποίησης» του νεοφιλελευθερισμού και παράλληλα ένα οπλοστάσιο για την αποδόμησή του, ανέφερε ο Γ. Δραγασάκης. Είπε ότι ο Μπουρντιέ ξανάφερε στη δημόσια σφαίρα την εικόνα και τη λειτουργία ενός μαχόμενου διανοούμενου, που δεν είναι ηθικά και πολιτικά ουδέτερος ή αμέτοχος. Επισήμανε ότι για τον συγγραφέα, «νεοφιλελευθερισμός» είναι η ουτοπία ενός αυτορρυθμιζόμενου καπιταλισμού, της εκμετάλλευσης χωρίς ηθικά και κοινωνικά ή άλλα όρια. Τόνισε πως η πρόδρομη αυτή ανάλυση του Μπουρντιέ, επιβεβαιώνεται σήμερα από την προσπάθεια που γίνεται να επιβληθεί η αέναη λιτότητα ως μια νέα κανονικότητα, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη. Έφερε ως παράδειγμα το γεγονός, ότι ενώ η ελληνική κυβέρνηση επικαλείται το ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο ως επιχείρημα της, υπάρχουν δυνάμεις εκτός αλλά και εντός Ευρώπης που ακριβώς αμφισβητούν αυτό το ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο. Παραπέμποντας δε, σε ένα από τα παραδείγματα των διαπραγματεύσεων, είπε πως όταν η υπουργός Εργασίας έλεγε στους εκπροσώπους του ΔΝΤ ότι «εμείς θέλουμε να εφαρμόσουμε στην Ελλάδα τις καλές ευρωπαϊκές πρακτικές και καλή πρακτική είναι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις», οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ είπαν στην υπουργό: «όχι, για εμάς καλή πρακτική είναι η Ελλάδα σήμερα». Δηλαδή μια χώρα χωρίς συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Επιστρέφοντας στον Μπουρντιέ, ο κ. Δραγασάκης υπογράμμισε πως όσοι σήμερα ισχυρίζονται ότι το ασφαλιστικό μας σύστημα είναι «γενναιόδωρο», εφαρμόζουν αυτό που ο Μπουρντιέ έλεγε «μαθηματική μυθοπλασία». Εξήγησε δε, ότι αυτή η μαθηματική μυθοπλασία μετατρέπει την κοινωνική ασφάλιση, σε αριθμητική σχέση που αφίσταται επικίνδυνα της κοινωνικής διάστασής της.
Ο κ. Δραγασάκης τόνισε πως παρεμβάσεις σαν του Μπουρντιέ αναδεικνύουν την ανάγκη της Αριστεράς ως δύναμης αντίστασης και ελπίδας σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας. «Η προσπάθεια της κυβέρνησης να τερματίσει το καθοδικό σπιράλ ύφεσης αποτελεί τον πυρήνα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές», σημείωσε.
Συνεχίζοντας, στο ίδιο πλαίσιο, να συνδέει τα πορίσματα του Μπουρντιέ με τη σημερινή πραγματικότητα και να αναδεικνύει την επικαιρότητα τους, είπε πως από τον Μπουρντιέ είναι εξαιρετικά επίκαιρη η έκκληση για την ανάκτηση της Δημοκρατίας από μια κοινωνικά ζημιογόνα εκδοχή τεχνοκρατίας. Μία εκδοχή, όπως διευκρίνισε, που καθιστά αυτή την τεχνοκρατία ιμάντα εσωτερίκευσης της βούλησης των αγορών και στην περίπτωση μας και των δανειστών. Τόνισε ότι ο Μπουρντιέ, ορθά προτείνει συλλογική και οργανωμένη δράση των διανοούμενων, αλλά όμως και τη δημιουργία ενός ευρύτερου κοινωνικού κινήματος σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Ένα πανευρωπαϊκό κοινωνικό κίνημα. Έναντι της «εθνικιστικής παλινόρθωσης» που οφείλεται στις ανισότητες που προκαλεί ο νεοφιλελευθερισμός, ο Μπουρντιέ εισηγείται ένα «νέο διεθνισμό», φορέας του οποίου θα είναι ένα νέο ευρωπαϊκό κοινωνικό κίνημα ? σημείωσε ο κ. Δραγασάκης.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ανέφερε επίσης ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν έκφραση της δυναμικής των κοινωνικών κινημάτων, αποτέλεσμα μιας βαθιάς κοινωνικής ανάγκης και όχι «ατύχημα», όπως θα ήθελαν οι νεοφιλελεύθεροι.
Καταλήγοντας, ο κ. Δραγασάκης υπογράμμισε ότι «σήμερα, για την αποτελεσματικότητα των αγώνων, χρειάζεται μια νέα συστράτευση κοινωνικών κινημάτων και προοδευτικών κυβερνήσεων στην Ευρώπη». Διότι, τόνισε, «στις δύσκολες εποχές είναι αναγκαίο να αναπτύσσουμε τη διαλεκτική και το συντονισμό των αγώνων και της διεκδίκησης σε όλα τα δυνατά επίπεδα».
Στη συνάντηση συμμετείχαν και τοποθετήθηκαν, εκτός από τον κ. Δραγασάκη, ο εικαστικός-σκηνοθέτης Γιώργος Δρίβας, ο καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Χρήστος Σταϊκούρας, ενώ τη συζήτηση συντόνισε ο καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημήτρης Χαραλάμπης.