Ταχεία επιστροφή στον 18ο αιώνα επιφυλάσσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στους εργαζόμενους της χώρας.
Μέσα σε ένα τοπίο πλήρους απορρύθμισης των όρων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, με την Επιθεώρηση Εργασίας να έχει αρνηθεί τον προστατευτικό της ρόλο και την έλλειψη οποιασδήποτε προστατευτικής δικλείδας ο Αδωνης Γεωργιάδης προωθεί με γοργούς ρυθμούς τη νομοθέτηση των συμβάσεων μηδενικών ορών απασχόλησης.
Και ενώ στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης μειώνονται οι εβδομαδιαίες ώρες εργασίας παραμένοντας ίδιοι οι μισθοί, στην Ελλάδα χωρίς διάλογο, χωρίς σχέδιο, μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν οι νεοφιλελεύθερες θέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και των φίλων του μεγαλοεπιχειρηματιών πριν από το τέλος του χρόνου οι εργαζόμενοι θα καλούνται να δουλέψουν μόνο όταν έχει ανάγκη η επιχείρηση και να πληρώνονται μόνο για όσες ώρες εργάστηκαν. Με τις συμβάσεις μηδενικών ωρών εργασίας δεν προβλέπεται κατώτατος μισθός ενώ ο εργαζόμενος θα είναι υποχρεωμένος να παραμένει στον χώρο εργασίας για την περίπτωση που τον χρειαστεί ο εργοδότης.
Μετά την ανακάλυψη του Αδωνη Γεωργιάδη ότι η ημέρα έχει 27 ώρες, 16ωρο εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες συν 11 ώρες ξεκούραση, οι συμβάσεις μηδενικών ωρών απασχόλησης νομοθετούν ουσιαστικά καθεστώς δουλείας για τους εργαζόμενους.
Τον εργασιακό μεσαίωνα τον νιώθουν εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι στη Βρετανία. Βάσει του καθεστώτος που εγκαθιδρύθηκε τη δεκαετία του 1990 οι εργαζόμενοι δεν γνωρίζουν για το πόσες ώρες και ημέρες θα δουλέψουν ενώ δεν έχουν κανένα δικαίωμα για επιδόματα ασθένειας, αδείας και ανεργίας
Οι συμβάσεις μηδενικών ωρών απασχόλησης τινάζουν στον αέρα τις εργασιακές σχέσεις ξαναγράφουν το εργασιακό δίκαιο με δυσμενέστατους όρους για τους εργαζόμενους που τους αφήνουν ακάλυπτους ακόμη και στη Δημόσια Υγεία και Παιδεία.
Ένα νέο καθεστώς δουλείας εγκαθιδρύει ανενόχλητος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πιάνοντας στον ύπνο αντιπολίτευση και συνδικαλιστές.
Το ερώτημα πλέον είναι: θα αντιδράσουν ή αυτό θα είναι το τέλος της μισθωτής εργασίας στην Ελλάδα;
