Ως ένα «άβουλο και φοβισμένο πλάσμα που δεν θα μπορούσε ποτέ να χτυπήσει την Ελένη Τοπαλούδη» παρουσίασε τον αλλοδαπό κατηγορούμενο, έναν από τους δύο δράστες του στυγερού εγκλήματος , στην κατάθεση της στο δικαστήριο η μεγαλύτερη αδερφή του.
Χαρακτηριστική είναι η παρατήρηση που της έκανε η εισαγγελέας της έδρας όταν η κοπέλα μιλώντας για τον αδερφό της είπε πως «ήταν θείο δώρο».
Εισαγγελέας: «Μας είπατε ότι ο αδελφός σας ήταν ένα θείο δώρο. Κι αυτή ένα θείο δώρο ήταν», αντέτεινε επιδεικνύοντας χαρακτηριστικά στην μάρτυρα την φωτογραφία της άγρια δολοφονημένης φοιτήτριας.
Η μάρτυρας στην αρχή της κατάθεσης της είπε στο δικαστήριο ότι ζήτησε η ίδια συγγνώμη από τον πατέρα του θύματος, μόλις λίγη ώρα πριν καθώς τότε βρήκε την ψυχική δύναμη.
Αναφερόμενη στην σχέση με τον αδερφό της είπε ότι αυτή «χαρακτηρίζεται από άπλετη αγάπη και είναι ιδιαίτερης εμπιστοσύνη» ενώ υποστήριξε ότι «στα γυμνασιακά του χρόνια είχε αντιμετωπίσει εκφοβισμό λόγω καταγωγής. Τον υποτιμούσαν με το επίθετο Αλβανός, και στην πρώτη γυμνασίου ένα παιδί τον είχε χτυπήσει και τον είχε προσβάλει. Αυτό τον είχε πληγώσει. Του είχε δημιουργήσει χαμηλή αυτοεκτίμηση, ανασφάλεια. Πολλές φορές τον είχα δει να κλαίει».
Για τον Έλληνα κατηγορούμενο η μάρτυρας είπε ότι δεν τον γνωρίζει και ότι γι αυτόν είχε ακούσει από τον αδερφό της που της είχε πει ότι επρόκειτο για «ένα παιδί ατρόμητο που το φοβούνταν όλοι. Μια δυο φορές είχε αναφέρει με ένα είδος θαυμασμού. Τον αντιμετώπιζε σαν είδωλο. Είχε μαγαζιά, χρήματα».
Για την σχέση του αδερφού της με το άτυχο κορίτσι είπε ότι «ήταν ενθουσιασμένος» αλλά την «μοιραία ημέρα» ήταν «περίεργος, λίγο προβληματισμένος. Τον ρώτησα τι κάνει η Ελένη και δεν μου απάντησε. Κάποια στιγμή άρχισε να κλαίει και μπήκε στο δωμάτιο».
Αναφερόμενη στη δολοφονία του κοριτσιού η μάρτυρας υποστήριξε ότι «το μάθαμε από την τηλεόραση. Ήμουν σίγουρη ότι δεν είχε αγγίξει την Ελένη. Όταν τον είδα στις φυλακές τον ρώτησα τι συνέβη και άρχισε να κλαίει. Μου ζήτησε συγγνώμη και όταν τον τον ρώτησα γιατί μου είπε επειδή πρόδωσα την αγάπη σου».
«Αν δεν ήταν υπό την επήρεια του φόβου, ισχυρίστηκε η μάρτυρας, θα μπορούσε να την είχε προστατέψει».
Μάρτυρας: Δεν θα μπορούσε ποτέ να την χτυπήσει
Πρόεδρος: Τα στοιχεία λένε αλλά πράγματα, τα αποτυπώματα, το σίδερο.
Μάρτυρας: Είναι άβουλος, φοβισμένος δεν υπήρχε πιθανότητα να το έκανε.