Πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής η μάνα του ζει και ξαναζεί τον σπαραγμό αντικρίζοντας τους δολοφόνους του παιδιού της σε μια δίκη που κρατάει ακόμη.
Η Μάγδα Φύσσα “σκοτώνεται” καθημερινά στην αίθουσα του δικαστηρίου. Πέντε χρόνια!
Πίνει τον καφέ της, και δίπλα της έχει κι έναν δεύτερο, όπως τον έπινε το παιδί της, μαζί με τη φωτογραφία του. Πάντα θα είναι πικρός αυτός ο καφές.
Οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα, ο φυσικός και οι ηθικοί αυτουργοί της άνανδρης δολοφονίας μας κουνάνε το δάχτυλο. Εμείς το βλέπουμε και αγανακτούμε, η μάνα του Παύλου; Αυτή σκοτώνεται κάθε μέρα, πέντε χρόνια τώρα.
Την χλευάζουν, τολμάνε και τη χλευάζουν, μέσα στο δικαστήριο που ανέχεται αυτή την συνεχιζόμενη ύβρη.
Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017 -“που είναι τώρα ο Παύλος;”
Σοβαρά επεισόδια μέσα στην αίθουσα του Εφετείου που γίνεται η δίκη για την Χρυσή Αυγή,προκλήθηκαν όταν μάρτυρας για την υπόθεση της επίθεσης στο στέκι ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ δήλωσε την άρνησή του να καταθέσει,επειδή η αστυνομία δεν επέτρεψε την είσοδο στην αίθουσα μελών αντιφασιστικών ομάδων,με πρόφαση την πληρότητα των καθισμάτων.
Ομάδα από μέλη της Χρυσής Αυγής άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα προς την άλλη πλευρά του ακροατηρίου και κινήθηκαν επιθετικά προς αυτούς,κάποιος δε,φώναξε προς την μητέρα του Παύλου Φύσσα “που είναι τώρα ο Παύλος;”.
Χρειάστηκε η επέμβαση της αστυνομίας για να εκκενωθεί η αίθουσα,η έδρα αποσύρθηκε και διακόπηκε η ακροαματική διαδικασία.(EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ)
Η μάνα του Παύλου Φύσσα είναι η μάνα μου, είναι η μάνα όλων μας.
Πρέπει όλοι μας: δημοσιογράφοι, πολιτικοί, πολίτες να γίνουμε η ασπίδα για κάθε μάνα για κάθε Παύλο που αντιστέκεται στο τέρας του νεοναζισμού που έχει σηκώσει κεφάλι.
Κι οι δικαστές πρέπει να γίνουν ασπίδα για τον κάθε πολίτη που υφίσταται αδικία. Κι η πολιτεία να τους δώσει κι άλλα μέσα να το κάνουν αν δεν επαρκούν αυτά που υπάρχουν.
Επιτέλους, φτάνει μια μάνα Φύσσα κι ένας Παύλος να μας θυμίζει – για πάντα – ότι η Χρυσή Αυγή είναι μια δράκα δολοφόνων!
Κι οι άλλοι, που έχουν το “ναι μεν αλλά…” κι είναι έτοιμοι να παίξουν το παιχνίδι του “αντικειμενικού” να σιωπάσουν. Δεν συμψηφίζεται μια δολοφονία με καμία άλλη πράξη. Κι εμείς οι δημοσιογράφοι έχουμε χρέος να τους απομονώσουμε και να τους στηλιτεύουμε ώστε το κοινό να γνωρίζει!
Πέντε χρόνια τώρα μια συνεχιζόμενη ύβρις απέναντι στη Μάνα του Παύλου, απέναντι στη δημοκρατία γίνεται ανεκτή κι αυτό πρέπει να σταματήσει. Πώς;Η απάντηση είναι: Αντίσταση, και μη ανοχή. Ο αγώνας για τη Δημοκρατία δεν εξαντλείται σε ένα χαριτωμένο στάτους στο Facebook. Όσο κι αν η εποχή το απαιτεί, χρειάζεται κάτι παραπάνω για να προστατέψουμε την κοινοβουλευτική δημοκρατία, και την ελευθερία από δολοφόνους!
