Και ενώ οι έρευνες για τη δολοφονία της Δώρας Ζέμπερη συνεχίζονται, έρχεται στο φως η κατάθεση επιστήθιου φίλου του αστυνομικού με τον οποίο η άτυχη γυναίκα ήταν ερωτευμένη.
Τα στοιχεία έρχονται μέσα από την εξομολόγηση του φίλου του αστυνομικού, ο οποίος για τις ανάγκες του ρεπορτάζ ονομάστηκε «Γιάννης», χωρίς αυτό να είναι το πραγματικό του όνομα και τα δημοσιεύει το bloko.gr.
Η γνωριμία της Δώρας και του Γιάννη
«Ο Γιάννης και η Δώρα γνωρίστηκαν πριν από 18 μήνες εντελώς τυχαία. Δεν γνωρίζονταν από πριν. Ήμουν μαζί του όταν συναντήθηκαν, σε ένα μαγαζί καφεστιατόριο κοντά στην υπηρεσία στην οποία είμαστε μαζί και η έλξη ήταν αμοιβαία. Ήταν αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά. Πέρσι τον Σεπτέμβριο άρχισαν να συζούν. Η Δώρα ήθελε να είναι κοντά στους δικούς της και ο Γιάννης, αφού ποια ήταν 6 μήνες μαζί, αποφάσισε να συγκατοικήσουν. Είχε γνωρίσει τους δικούς τους και η Δώρα την οικογένεια του. Χώρισαν στις 17 Αυγούστου. Δεν το περίμενε κανείς μας. Ο Γιάννης μου είπε ότι τον ζήλευε πολύ, παρότι δεν της είχε δώσει κανένα δικαίωμα. Του είχε ψάξει το κινητό του δύο φορές. Όμως αυτό δεν το πρόβλημα. Τον πίεζε να παντρευτούν, αλλά όπως μου είπε αυτός δεν ήταν έτοιμος. Την αγαπούσε. Την σεβόταν, όμως για κάποιο λόγο δεν αισθανόταν έτοιμος. Κάτι είχε ραγίσει μέσα του. Ήταν και τρία χρόνια μεγαλύτερη του.
Ο χωρισμός και τα 160 μηνύματα
Από τότε ξεκίνησε ένας μικρός Γολγοθάς για τον Γιάννη. Σκεφτείτε ότι μέχρι δύο ημέρες πριν από το τραγικό γεγονός της δολοφονίας, του είχε στείλει 160 μηνύματα. Σ’ αυτά του έγραφε πόσο τον αγαπά, πόσο δεν τον καταλαβαίνει για την απόφαση του κα από ένα σημείο και μετά πόσο πολύ τον σιχαίνεται, αλλά σ’ αυτό φαινόταν ότι δεν τον εννοούσε. Επανήλθε ζητώντας συγνώμη και λέγοντας ότι θέλει τόσο πολύ να ξεπεράσουν αυτό που είχε συμβεί μεταξύ τους. Αν ποτέ διαβάσετε αυτά τα μηνύματα θα καταλάβετε πόσο Κυρία ήταν η Δώρα. Πόσο πολύ αγαπούσε τον Γιάννη, αλλά και πόσο πολύ δεν μπορούσε να κατανοήσει την απόφαση του. Κάποια στιγμή άρχισε να πιστεύει ότι υπάρχει κάποια άλλη στη ζωή του. Δεν είναι αλήθεια. Όπως η Δώρα του στάθηκε πιστή, έτσι κι αυτός της στάθηκε εξίσου τίμια και παλικαρίσια. Εγώ όσες φορές τους είχα δει, του έλεγα όσο τυχερός ήταν, πόσο όμορφος άνθρωπος ήταν η Δώρα και πως συμβαίνουν αυτά στα ζευγάρια. Ο Γιάννης συμφωνούσε μαζί μου. Όμως όπως είπε και σ’ εκείνη, έτσι είπε και σ’ εμένα ότι όλα έχουν τελειώσει. Μπορεί να κάνει λάθος, όμως αυτό αισθανόταν.
«Η Δώρα πλήρωνε τα πάντα»
Η Δώρα ήταν πραγματική αγωνίστρια. Ήταν μαζί με τη μητέρα της, μάνα και αδελφή για τ’ αδέλφια της. Πριν να διοριστεί έκανε περιστασιακά μέχρι και τρεις δουλειές για να βοηθήσει τ’ αδέλφια της. Μέχρι και σκάλες σκούπιζαν. Μια ημέρα, πέρσι στη γιορτή της, μόλις φάγαμε το γλυκό είπε στο μικρό αδελφό που τότε πήγαινε τρίτη Λυκείου, τέρμα τα γλέντια γα εσένα μικρέ, “αύριο έχει σχολείο”. Πλήρωνε αυτή τα πάντα. Στον Γιάννη όταν τα έφτιαξαν του έβαλε δύο κόκκινες γραμμές. Η μία να μην χαρτοπαίζει και η δεύτερη να μην την χτυπήσει ποτέ. Νομίζω καταλαβαίνετε γιατί. Όταν χώρισαν, σ ένα από τα 160 μηνύματα που του έστειλε του έγραψε ότι μια φορά πάνω σε ένα από τους καυγάδες τους την έβρισε και τον ρώτησε αν θα την χτυπούσε ποτέ ειδικά αν είχαν κάνει παιδί. Ο Γιάννης της απάντησε ότι ποτέ δε πείραξε μια τρίχα από τα μαλλιά της και αυτό το έκανε, όχι επειδή ήταν μια από τις κόκκινες γραμμές της, αλλά επειδή η βία δείχνει έλλειμμα αυτοσεβασμού. Το δάνειο που λένε ότι πήρε για ν’ αποπληρώσει υποτίθεται τα χρέη του πατέρα της, δεν το πήρε γι αυτό το λόγο. Το πήρε ακριβώς για μην πάρει ο πατέρας της ένα σπίτι που νοίκιαζαν και για να μείνει στον μικρό αδελφό της. Όσα έπαιρνε από το ενοίκιο, τα έδινε στα δάνειο. Σας είπα, η Δώρα ήταν ένας μαχητής. Ο Γιάννης μου είπε πριν από λίγες ημέρες, μετά τη δολοφονία της, ότι η δύστυχη Δώρα δεν έζησε κάτι ιδιαίτερο στη ζωή της. Ούτε λούσα, ούτε ταξίδια, ούτε τίποτα. Ήταν αφοσιωμένη στο σπίτι και στην οικογένεια της. Μια πραγματική Κυρία. Όσο καιρό ήταν μαζί, στον πατέρα της αναφέρθηκε μία ή δύο φορές. Του είχε πει ότι δεν ξέρει και ούτε που τη νοιάζει να μάθει που μένει και τι κάνει. Ο μόνος που μιλούσε περιστασιακά μαζί του, ήταν ο ένας από τους δύο αδελφούς της. Ο Γιάννης.
Τα μόνα ταξίδια που έκανε σε νησιά ήταν από τη δουλειά της. Στη Μήλο και μία φορά στον Πόρο όσο ήταν μαζί. Μάλιστα, όταν επέστρεψε από τον Πόρο, του έλεγε ότι συνάντησε κάποιους που της έλεγαν πόσο όμορφη είναι και πόσο δε της ταιριάζει η δουλειά που κάνει. Ο Γιάννης την ρώτησε γιατί της τα έλεγαν αυτά κι εκείνη του απάντησε ότι δεν την είδαν να φορά δαχτυλίδι.
Ο Γιάννης μαθαίνει για τη δολοφονία
Η ημέρα που σημάδεψε τη ζωή τους ήταν στις 6 Μαΐου. Με τον Γιάννη είχαμε διατεθεί σε μέτρα για τον τελικό κυπέλλου στο πανθεσσαλικό στάδιο. Τότε σκοτώθηκε ο Γιάννης σε εργατικό δυστύχημα στην Πάτρα. Έπεσε πάνω του ένας όγκος από σίδερα και πέθανε πριν να τον απεγκλωβίσουν. Ο Γιάννης, ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός ενός πρώην φίλου της. Όλοι ξέραμε ότι ο εκείνος την αγαπούσε. Για τη Δώρα όμως ήταν όπως ο μεγάλος αδελφός της. Δικό του δώρο στη γιορτή της ήταν το κινητό της τηλέφωνο. Αυτό που χάθηκε μαζί με την τσάντα της. Επειδή γνώριζε τα αισθήματα του για εκείνη, ρώτησε κάποια στιγμή τον φίλο μου εάν ήθελε ότι δεν θα το τον ξαναέβλεπε. Ο Γιάννης της είπε ότι δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Ήθελε να έχει κοντά της όσους αγαπούσε κι εμπιστευόταν. Ο Γιάννης αγαπούσε και σεβόταν την οικογένεια της. Και τον άτυχο Γιάννη, η Δώρα τον θεωρούσε δικό της άνθρωπο. Στην κηδεία του επειδή όπως σας είπα εμείς βρισκόμασταν στον Βόλο, πήγε η Δώρα με την αδελφή του συναδέλφου μου.
Την ημέρα της δολοφονίας, ο Γιάννης επέστρεψε γύρω στις τρεισίμισι από την υπηρεσία του. Όλη την ημέρα ήταν σε συντηρητική εκπαίδευση. Στη συνέχεια πήγε στη λέσχη για φαγητό κι από εκεί στο σπίτι του, που πλέον μένει μαζί με την αδελφή του. Έκανε ένα μπάνιο και πήγε για ύπνο. Η αδελφή του, όπως άλλωστε κατέθεσε στο ανθρωποκτονιών, έφυγε 10 λεπτά πριν από τις 6. Είναι καθηγήτρια φιλολογίας και θα έκανε ιδιαίτερο σ’ ένα παιδί κοντά στο σπίτι τους. Ο Γιάννης ξύπνησε γύρω στις 8. Έβλεπε τον Ολυμπιακό στο Champions League, όταν στο ημίχρονο χτύπησε το τηλέφωνο. Του είπαν ότι τον καλούν από το ανθρωποκτονιών και πως έπρεπε κατεπειγόντως να πάει εκεί. Μόλις ανέβηκε στον 11ο όροφο της ΓΑΔΑ και μπήκε στον προθάλαμο, είδε την μητέρα της Δώρας και τον μεγάλο της αδελφό να κλαίνε σε μια γωνιά. Δεν πρόλαβε να τους μιλήσει και τον άρπαξαν κατευθείαν. Όταν τον ρώτησαν αν ξέρει για ποιο λόγο τον κάλεσαν, τους ρώτησε αν έπαθε κάτι η Δώρα. Όταν τον ρώτησαν γιατί αναφέρεται στη Δώρα, τους είπε ότι είδε τη μητέρα της και τον αδελφό της να κλαίνε. Του είπαν ότι την βρήκαν νεκρή στο Β’ νεκροταφείο. Τους ρώτησε αν αυτοκτόνησε. Τον ρώτησαν γιατι πιστεύει ότι θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο και τους εξήγησε. Τους εδειξε όλα τα μηνύματα. Ήξερε επίσης ότι η Δώρα μετά τον χωρισμό τους είχε γράψει ή είχε πει κάποια στιγμή, απευθυνόμενη στο νεκρό φίλο τους που σκοτώθηκε το Μάιο, ότι ήθελε να την πάρει μαζί του.
Λίγο μετά κάλεσαν για κατάθεση την αδελφή του.»
