Οι αστικές ευγένειες, οι γαλαντομίες και οι ατσαλάκωτες επικοινωνιακές λειτουργίες του Κυριάκου Μητσοτάκη εμφανίζονται όταν έχει απέναντί του την παρουσιάστρια του πρωινάδικου, όχι δικαιώματα εργαζόμενων και deals. Οι εύπιστοι που μόλις πριν από έναν μήνα είχαν με τέχνασμα του πρωθυπουργού αυτοτοποθετηθεί στη μεσαία τάξη και διψούσαν για επιχειρηματικότητα καταλαβαίνουν ίσως ήδη ότι η Δεξιά (και πολύ περισσότερο η οικογένεια Μητσοτάκη) δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά.
Οταν ο Κυριάκος λέει επιχειρηματικότητα δεν αναφέρεται στο εκλογικό του θύμα που βάφτισε επιχειρηματία αλλά στις γνωστές οικογένειες που μαζί με τη δική του κυβερνούν επί δεκαετίες. Το πολυδιαφημισμένο «επιτελικό κράτος» δεν είναι τίποτε άλλο από το σκληρό κράτος παλιάς κοπής που περνάει εκπρόθεσμες τροπολογίες και νομοθετεί για χάρη μιας κάστας κατοίκων αυτής της χώρας.
Σύσσωμη η αντιπολίτευση αποχώρησε από τη Βουλή όταν για πρώτη φορά στα χρονικά του κοινοβουλευτισμού κατατέθηκαν τροπολογίες όχι απλώς εκπρόθεσμες, αλλά μετά τη λήξη της συζήτησης του νομοσχεδίου. Η μία από αυτές είχε εμφανιστεί ως ρεπορτάζ για το «τι θέλει ο ΣΕΒ από την κυβέρνηση» στον ιστότοπο Capital.gr και μερικές ώρες αργότερα έγινε τροπολογία και νόμος του ελληνικού κράτους.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είτε λόγω της ιδιοσυγκρασίας του μικρού πρίγκιπα που αποφασίζει και διατάζει είτε γιατί αυτή είναι η πιο αποδοτική λύση, εφαρμόζει το δόγμα του σοκ. Δεν τον ενδιαφέρουν τα προσχήματα ούτε οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες, πόσο μάλλον όταν μπορεί να διορθώσει την εικόνα του μέσα από δεκάδες φιλικά μέσα ενημέρωσης.
Η κυβέρνηση δεν περιορίζεται στα μαύρα κοστούμια που κοσμούν τη σύνθεση των τεχνοκρατών, παίρνει τις πιο μαύρες αποφάσεις ενάντια σε δικαιώματα εργαζομένων ενισχύοντας τη γνωστή «επιχειρηματικότητα» της αυθαιρεσίας και της γαλέρας. Ως εκπρόσωποι κυρίως επιχειρηματιών στην κυβέρνηση, με συναντίληψη με τον Μητσοτάκη, διατήρησαν ανοιχτή τη Βουλή για να περάσουν πολύ γρήγορα μέτρα που ακυρώνουν κάθε προοδευτικό νομοθέτημα που προστατεύει τον εργαζόμενο. Δεν επένδυσαν μόνο στη ραστώνη του Αυγούστου και στα μπάνια του λαού, αλλά στο γεγονός ότι η νέα κυβέρνηση έχει λάβει πρόσφατα λαϊκή εντολή και μπορεί να περάσει ό,τι θέλει, με τους ψηφοφόρους θεατές σε άγνοια και σύγχυση.
Η ΝΔ κάνει ό,τι δεν έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στο ξεκίνημα της διακυβέρνησής του εξαιτίας της απειρίας αλλά και μιας ιδιόμορφης αντίληψης πολιτικής ορθότητας. Γκρεμίζει συθέμελα όλες τις δομές που δημιούργησε η προηγούμενη κυβέρνηση, κάνοντας ταυτόχρονα επίδειξη δύναμης. Δείχνει ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο χωρίς να ενδιαφέρεται τι θα πουν ή θα καταλογίσουν «οι άλλοι». Είναι στοχοπροσηλωμένη στο ζητούμενο, δηλαδή στην επιβολή των μέτρων που έχει επιλέξει για να αποκτήσει το «δικό» της κράτος το επιθυμητό πλαίσιο λειτουργίας ώστε να κάνουν μπίζνες στο διηνεκές χωρίς τον φόβο να μείνουν ανεκπλήρωτες από ένα εκλογικό ατύχημα. Γι’ αυτό απαραίτητη προϋπόθεση είναι να μην υπάρχει αντίπαλος και θα κάνουν τα πάντα, όσο βρόμικα κι αν είναι, για να να τον λασπώσουν και να τον ενοχοποιήσουν.
Δεν τους ενδιαφέρει τι θα πει η κοινή γνώμη για τα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα. Δεν τους ενδιαφέρει αν ακόμη κι οι δικοί τους ψηφοφόροι αναρωτηθούν γιατί εξυπηρετούν τόσο απροκάλυπτα τον Μαρινάκη και κάποιους επιχειρηματίες με την παράνομη αποπομπή Θάνου. Εχουν γραμμένο στα παλιά τους τα παπούτσια αν κάποιοι αναρωτηθούν για τον ρόλο του υπουργού Γεραπετρίτη και τις αμοιβές του από το δημόσιο. Είναι ικανοί ακόμη και να παραδεχτούν ότι ο νέος διοικητής της ΕΥΠ δεν έχει τα απαιτούμενα πτυχία και προσόντα αλλά είναι απλώς φίλος καλού και θερμού φίλου της συζύγου του πρωθυπουργού. Είναι έτοιμοι να βγάλουν τη γλώσσα σε όποια ευθύνη ξεπροβάλλει και τους εκθέτει γιατί το θέμα τους δεν είναι να φαίνονται καλοί στην εξουσία αλλά να φαίνονται οι μόνοι που μπορούν και πρέπει να έχουν την εξουσία.
Δειλά δειλά θα δημιουργήσουν και την ανάγκη να είναι στην εξουσία, κατασκευάζοντας εσωτερικούς εχθρούς που θα πολεμούν στα πανεπιστήμια, στους δρόμους ή στα γήπεδα. Το κράτος της τεχνητής έντασης θα ξανακάνει την εμφάνισή του για να γίνεται αντιληπτό ότι μοναδική λύση είναι οι μαύροι ή οι ροζ πάνθηρες του Χρυσοχοΐδη που μας προστατεύουν από αυτό που πρώτα έχουν δημιουργήσει ως κίνδυνο.
Σε λίγο ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πάψει να εμφανίζεται στη Βουλή, όπως έκανε ο άσπονδος φίλος του Αντώνης Σαμαράς. Θα προσπαθήσει να εκμηδενίσει το κόστος από τις εμφανίσεις του στα κοινοβουλευτικά έδρανα και θα επιχειρεί να φιλοτεχνεί την εικόνα του μέσω του χορηγού Μαρινάκη απ’ το να διακινδυνεύει απέναντι στον Τσίπρα. Θεωρητικά όλα είναι σχεδιασμένα και ασφαλή. Ακόμη και το διαδίκτυο και τα social media δείχνουν να ασφαλίζονται από αριστερές και δημοκρατικές επιρροές μέσω των μπάτσων του διαδικτύου. Αλλά νομίζω τα ίδια είχαν σκεφτεί και όσοι πριν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη αισθάνονταν παντοδύναμοι και έτρεχαν με μεγάλη ταχύτητα, για να πέσουν τελικά σε τοίχο.
