Η χώρα ταξινομείται συχνά μαζί με εκείνες του τέως ανατολικού μπλοκ. Το πρωτο-ακούσαμε προ δεκαετίας από τους τροϊκανούς, για μισθούς και συντάξεις. Το βλέπουμε συχνά στις απαξιωτικές για ευρωπαϊκή χώρα αποτιμήσεις της ελευθεροτυπίας και της ποιότητας της δημοκρατίας. Το διαπιστώνουμε και στις στατιστικές θανάτου για την covid-19!
Θανατηφόρος καχυποψία
Τι θα γινόταν με την ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη αν τυχόν είχε κατασκευάσει το εμβόλιο η Novartis; Κύριος οίδε πόσο ακόμη θα εκτινασσόταν η καχυποψία και ο ανορθολογισμός.
Το ελληνικό Βατερλό της πανδημίας οφείλεται στην ελλιπή προετοιμασία, στην φθηνή αποτίμηση της ανθρώπινης ζωής και στις καθημαγμένες δημόσιες υποδομές μετά από τα μνημόνια, κυρίως όμως υπήρξε απότοκο της κρίσης εμπιστοσύνης. Το ανακάλυψαν πρόσφατα ακόμη κι οι κκ Πλεύρης-Γεωργιάδης και το κόμισαν ως ‘δικαιολογία’ για τις επιδόσεις τους …
Οι Έλληνες εμφανίστηκαν πράγματι καχύποπτοι μέχρι θανάτου, όπως κι όλοι οι ανατολικοί, απέναντι σε διεφθαρμένη κράτη και τους θεσμούς τους (επιστημονικούς, ΜΜΕ, δικαιοσύνης κοκ). Δεν ήταν αποκλειστικό προνόμιο των Βαλκάνιων, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο διαφάνηκε από Βουλγαρία μέχρι Βαλτική και σε όλες τις χώρες της τέως ΕΣΣΔ.
Ιατρικός πατερναλισμός και σκάνδαλα στην Ελλάδα
Το «απυρόβλητο» της ιατρικής κατέπεσε προ 70 ετών, όταν αποκαλύφθηκαν τα έργα των ιατρών ναζί, αν και στην Ελλάδα αυτό σχετικώς καθυστέρησε. Η αποκαθήλωση του ιατρικού πατερναλισμού, το τέλος της ανεπιφύλακτης απόθεσης εμπιστοσύνης του κοινού στα λεγόμενα του και η αποιεροποίηση ορθώς έγινε!
Πολλές φορές γεγονότα-σταθμοί σημαδεύουν ως «σκάνδαλα» τις πεποιθήσεις του κοινού για κρίσιμα θέματα αν και αληθώς σκανδαλώδης χαρακτήρας, με την έννοια της ακραίας εξαίρεσης, δεν υφίσταται. Τα καλούμενα «σκάνδαλα» δεν είναι παρά γεγονότα που συμβαίναν κατά κανόνα αλλά απλώς παρέμεναν κρυφά. Τυπική τέτοια περίπτωση υπήρξε και το σκάνδαλο Novartis.
Έτσι κι οι Έλληνες σχετικά αργά πληροφορήθηκαν ότι ο δρόμος προς τον επιχειρηματικό παράδεισο των πολυεθνικών περνούσε από το στομάχι τους και από την αδόκητη κατανάλωση υπερτιμολογημένων φαρμακευτικών σκευασμάτων. Ας δούμε όμως πόσα ακόμη κατάλαβε, έστω με καθυστέρηση, «ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος».
Novartis: Ο ΔΡΑΚΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΤΑ ΟΥΡΕΣ
- οι γυαλιστερές πολυεθνικές μπορεί να είναι πιο απατεώνες από κοινούς πορτοφολάδες.
- πολλές χιλιάδες λειτουργών του Ιπποκράτη συμμετείχαν στο κόλπο με ενθουσιασμό.
- την υπόθεση έφεραν στο φως με περιπετειώδη τρόπο αντίπαλα συναφή συμφέροντα γιατί χρειαζόταν τόση δύναμη, χρήματα και χρόνο που λίγοι είχαν.
- για να καταδικαστεί η ένοχη εταιρεία για την δράση της στην Ελλάδα χρειάστηκε η διερεύνηση, η δίωξη κι ο συμβιβασμός/παραδοχή της εταιρείας να γίνουν στις ΗΠΑ.
- Κόραξ κοράκου μάτι δεν βγάζει. Ενίοτε δε κρώζει ολημερίς κι ολονυκτίς περί αυστηρών διαδικασιών, κατά προτίμηση ηλεκτρονικών, που θέσπισε για τους κλέφτες.
- Τουλουπάκη Ελένη … ασχολίαστον!
- Εξαγορά όσων ΜΜΕ δεν είναι ήδη οικείων συμφερόντων. Όσα δεν φιμωθούν με το «γλυκό», θα φιμωθούν με το «άγριο»…
Ο «παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος» στην πανδημία, μόλις λίγα χρόνια αργότερα, είδε να ρυθμίζει τα της υγείας του με παλιομοδίτικο πατερναλισμό, ο δράκος και με τις επτά του ουρές! Θα πει κανείς, όχι ο ίδιος αυτοπροσώπως. Σωστά, αλλά μπορεί και να μπερδεύτηκαν με τα λαμπρά ονόματα των εταιρειών και να νόμισαν πως όλοι ίδιοι είναι.
Οι ταβερνομαχίες περί πανδημίας, μεταξύ τηβεννοφόρων και συντηρητικών επαρχιωτών, μετά από γεύμα όπου χορηγός ήταν φαρμακευτική εταιρεία, συμβόλισαν το θέμα κατά τρόπο κωμικό. Ούτε ταινία της Finos Film να ήτανε, με φάπες στον Τζανετάκο.
Η δίωξη Βαξεβάνη είναι μάχη οπισθοφυλακών.
Η δημοσκοπική κατάρρευση που επέφερε η διαχείριση της πανδημίας κάνει ακόμη και την εσπευσμένη προσφυγή στις κάλπες να φαντάζει ως μία κάποια λύση. Μια «ολίγη ήττα» και οι νόθες λύσεις που αυτή θα επιτρέψει, φαίνονται ίσως προτιμότερες μπροστά στον κίνδυνο να λάβει αργότερα χαρακτηριστικά εκλογικής συντριβής. Είναι τόσοι οι σκελετοί στην ντουλάπα, που το τελευταίο πράγμα που θα τους χρειαζόταν είναι μια πανίσχυρη πολιτική πλειοψηφία κι οι αποκαλύψεις της.
Ως εκ τούτου, στο ρεπερτόριο της μάχης οπισθοφυλακών ευλόγως περιλαμβάνονται και διώξεις δημοσιογράφων. Στον ευρωπαικό χώρο η υπόθεση Ντοκουμέντο θα αποτελέσει τοπόσημο Ορμπανοποίησης, όπως αποδόθηκε πρόσφατα ο όρος landmark. Ο βρεγμένος όμως την βροχή δεν την φοβάται… Ας λένε ότι θέλουν οι Ευρωπαίοι κι ας παίρνει τους εκλογείς η μπόχα του δράκου με τις επτά ουρές. Όσο οι μέρες του θηρίου τελειώνουν, τόσο πιο αχρείο και ξεδιάντροπο θα γίνεται.
Αν ο όλος χειρισμός βγάζει μίαν αγωνία και μίαν αλλοφροσύνη, φταίει που στην ορθόδοξη παράδοση ο Αι Γιώργης τελικά σκοτώνει τον δράκοντα – ενσάρκωση του κακού. Κι ακούγεται ήδη ο καλπασμός.
