Ερωτήματα προκαλεί νομοθετική πρόβλεψη που προωθείται για διευθέτηση τραπεζικών υποχρεώσεων που έχουν, λόγω δανείων, πολιτικά_x000D_
κόμματα ή συνασπισμοί κομμάτων, υποψήφιοι ή και αιρετοί αντιπρόσωποι της Βουλής_x000D_
των Ελλήνων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ορίζεται ουσιαστικά ότι οι δικαιούχοι της κρατικής χρηματοδότησης δεν θα μπορούν να εκχωρούν στις τράπεζες το 50% αυτής, για οφειλές τους, ανεξαρτήτως του χρόνου κατά τον οποίο έγιναν αυτές απαιτητές.
Στο μικροσκόπιο της κυβέρνησης τίθεται το ζήτημα της αποπληρωμής τραπεζικών δανείων από δικαιούχους κρατικής χρηματοδότησης. Με νέα ρύθμιση του υπουργείου Εσωτερικών, αποτυπώνονται, με ευνοϊκό τρόπο , ή, κατά την κυβέρνηση, «αποσαφηνίζονται» όροι που άπτονται της δανειοδότησης και της μεταβολής κάθε υφιστάμενης σύμβασης πίστωσης των πολιτικών κομμάτων ή συνασπισμών κομμάτων, αλλά και βουλευτών και ευρωβουλευτών. Η πρόβλεψη αφορά το ανεκχώρητο του ποσοστού πενήντα τοις εκατό της κρατικής χρηματοδότησης, την οποία λαμβάνουν, έναντι των τραπεζικών απαιτήσεων (όποτε κι αν αυτές ξεκίνησαν) από συμβάσεις πίστωσης.
Ο υπουργός Εσωτερικών κ. Πανος Σκουρλέτης κατέθεσε τροπολογία (αριθμ. 1533/148 22.3.2018) με τίτλο «Ρυθμίσεις του Υπουργείου Εσωτερικών σχετικά με την κρατική χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων». Εντάχθηκε στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη Πρόληψη και τη Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και άλλες διατάξεις αρμοδιότητάς του.
Στην προτεινόμενη ρύθμιση/ τροπολογία αναφέρονται τα εξής: «Η αληθής έννοια της διάταξης του πρώτου εδαφίου της παρ. 7 του άρθρου 7 του ν. 3023/2002 (Α΄146) είναι ότι το ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) της κρατικής χρηματοδότησης την οποία λαμβάνουν οι δικαιούχοι της περ. ε της παρ. 1 του άρθρου 1 του ίδιου νόμου, είναι ανεκχώρητο έναντι των τραπεζικών απαιτήσεων που γεννώνται από τις δανειακές συμβάσεις, ανεξαρτήτως του χρόνου γέννησης αυτών».
Στην αιτιολογική έκθεση επισημαίνεται ότι οι διαδοχικές τροποποιήσεις του ν. 3023/2002 με τον οποίο ρυθμίζεται η χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων από το κράτος δημιούργησαν ασάφειες και, «κατ΄επέκταση, ανασφάλεια δικαίου σε έναν τομέα κρίσιμο τόσο για τη διαφάνεια όσο και για την ποιότητα και την εύρυθμη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος». Γι αυτό το λόγο , κατά την αιτιολογική έκθεση, με την προτεινόμενη διάταξη διευκρινίζεται ότι σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως, δηλαδή του χρόνου γέννησης των τραπεζικών απαιτήσεων , το ποσοστό πενήντα τοις εκατό της κρατικής χρηματοδότησης την οποία λαμβάνουν οι δικαιούχοι αυτής είναι ανεκχώρητο έναντι τραπεζικών απαιτήσεων από συμβάσεις πίστωσης.
Χρήζει προσοχής ότι αυτή η διευκρίνιση συνδέεται με τη νομοθεσία, βάση της οποίας, απαγορεύεται στους δικαιούχους της κρατικής χρηματοδότησης, να εκχωρούν ή να θέτουν ενέχυρο την απαίτηση για κρατική χρηματοδότηση με σκοπό τη χορήγηση νέων ή την αποπληρωμή υφιστάμενων τραπεζικών δανείων, για ποσό που υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) της κρατικής χρηματοδότησης του τρέχοντος οικονομικού έτους (παράγραφος 7 του άρθρου 7 του ν. 3023/2002). Μάλιστα, αν πολιτικό κόμμα ή συνασπισμός κομμάτων συνήψε σύμβαση κατά παράβαση των όρων αυτών, τιμωρείται με πρόστιμο μέχρι διακόσιες χιλιάδες (200.000) ευρώ.
Παράλληλα, σύμφωνα με την περίπτωση ε΄του άρθρου 1 του νόμου 3023/2002, δικαιούχοι κρατικής χρηματοδότησης είναι «εα) Πολιτικά κόμματα ή συνασπισμοί κομμάτων. εβ) Υποψήφιοι ή και αιρετοί αντιπρόσωποι της Βουλής των Ελλήνων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».
Αξίζει να σημειωθεί ότι δυο φορές, το 2017, στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου για τη Δημοσιονομική Στρατηγικής 2018-2021 επήλθε τροποποίηση της νομοθεσίας για τη χρηματοδότηση των κομμάτων.
https://www.documentonews.gr/filegrid/2018/03/22/5ab3b9dfcd3a184c9f712bb6.pdf
Τι λέει το ΥΠΕΣ
Πηγές του υπουργείου Εσωτερικών επισημαίνουν ότι η τροπολογία για την κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων είναι καθαρά ερμηνευτική, «δηλαδή δεν θεσπίζει τίποτα καινούργιο ούτε αλλάζει το υφιστάμενο πλαίσιο παρά μόνο διασαφηνίζει το περιεχόμενο μιας διάταξης που ήδη ισχύει (αρ. 7 παρ. 7 του νόμου 3023/2002)».
Επιπροσθέτως, τονίζουν ότι δεν έχει καμία σχέση με το ακατάσχετο της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων, το οποίο ρυθμίζεται σε άλλο άρθρο (αρ. 1 παρ. 7 του νόμου 3023/2002) και είναι μόλις το 10% αυτής (δηλαδή 90% μπορεί να κατασχεθεί κανονικά από τις τράπεζες) ούτε έχει σχέση με μη εξυπηρετούμενα δάνεια αλλά αφορά μόνο αυτά που εξυπηρετούνται κανονικά. «Διότι εάν ένα δάνειο δεν εξυπηρετείται, το 50% του ανεκχώρητου δεν έχει καμία ισχύ ούτε προστατεύει το κόμμα που οφείλει, αλλά ισχύει το ακατάσχετο του 10%», αναφέρει το υπουργείο Εσωτερικών. Και προσθέτει: «Με το ισχύον πλαίσιο μπήκαν κανόνες σχετικά με το τι μπορεί να κάνει ένα κόμμα το ποσό της κρατικής χρηματοδότησης που δικαιούται και η τροπολογία του Υπουργείου Εσωτερικών καθιστά σαφές προς όλους τι ακριβώς ισχύει για το ποσό της κρατικής χρηματοδότησης που δικαιούνται τα κόμματα, η οποία τους χορηγείται για να επιτελέσουν τον ρόλο που τους αποδίδει το Σύνταγμα της Χώρας. Δηλαδή, ότι με το 50% της κρατικής χρηματοδότησης πρέπει να καλύπτονται τα λειτουργικά έξοδα των κομμάτων».
