Ένας νέος νόμος διχάζει τη Βρετανία καθώς καθιστά συνυπεύθυνους της προστασίας της ελεύθερης έκφρασης τόσο τα πανεπιστήμια, όσο και τις φοιτητικές ενώσεις.
Στις διατάξεις προβλέπεται η ευκολότερη προσφυγή στα δικαστήρια από τους θιγόμενους ώστε να διεκδικήσουν αποζημιώσεις από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και τις φοιτητικές ενώσεις, σε περίπτωση που νιώθουν ότι έχει παραβιαστεί η ελευθερία της έκφρασης τους.
Η βρετανική κυβέρνηση φιλοδοξεί με τον νέο νόμο να αντιμετωπίσει τη «κουλτούρα ακύρωσης» που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια και έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον που θεωρείται ως «ανελεύθερο» για φιλοξενούμενους ομιλητές, φοιτητές καθώς και για ακαδημαϊκούς.
Τα πανεπιστήμια αντιδρούν θεωρώντας το νομοσχέδιο ως «περιττή γραφειοκρατία». Το σωματείο των φοιτητών Πανεπιστημίων και Κολεγίων (UCU) αντιδρά έντονα και κατηγορεί τη κυβέρνηση ότι «ξεκινάει μία σταυροφορία για την ψευδο-ελευθερία της έκφρασης στις πανεπιστημιουπόλεις»».
Υπέρ του νομοσχεδίου έχει ταχθεί ο ακροδεξιός Νάιτζελ Φάρατζ, που περιέγραψε το νομοσχέδιο ως «ζωτικό».
