Έντονη συζήτηση και αντιπαράθεση προκαλεί η ανοιχτή επιστολή της Γαλλίδας ηθοποιού, Κατρίν Ντενέβ και ακόμα 99 γυναικών στην εφημερίδα Le Monde, που διαχωρίζουν τη θέση τους από το κίνημα #Metoo.
Στην επιστολή η Ντενέβ υπερασπίζεται το δικαίωμα των ανδρών να φλερτάρουν γυναίκες και κάνει λόγο για «κυνήγι μαγισσών» με αφορμή το κύμα καταγγελιών για σεξουαλικές παρενοχλήσεις στις ΗΠΑ. Στην επιστολή οι 100 Γαλλίδες από τον χώρο της τέχνης, των ΜΜΕ και των επιστημών προειδοποιούν για μία νέα μορφή «πουριτανισμού» που πυροδοτείται από τα πρόσφατα σκάνδαλα σεξουαλικής παρενόχλησης, με κυρίαρχο εκείνο του μεγαλοπαραγωγού Χάρβεϊ Γουάινσταϊν. Ο παραγωγός αρνείται τις κατηγορίες για βιασμούς αλλά παραδέχεται ότι η συμπεριφορά του «προκάλεσε μεγάλο πόνο».
«Οι άνδρες τιμωρούνται συνοπτικά, εξαναγκάζονται σε φυγή από τις δουλειές τους όταν το μόνο που έκαναν ήταν να αγγίξουν το γόνατο κάποιου ή να προσπαθήσουν να κλέψουν ένα φιλί», γράφουν στην επιστολή τους.
«Ο βιασμός είναι έγκλημα αλλά η προσπάθεια αποπλάνησης κάποιου, ακόμη και επίμονη ή αδέξια, και η αβρότητα των ανδρών δεν είναι μία σοβινιστική επίθεση», υπογραμμίζουν. Παράλληλα υποστηρίζουν ότι είναι απαραίτητο κανείς να μιλήσει εναντίον της κατάχρησης εξουσίας από κάποιους άνδρες αλλά οι συνεχείς καταγγελίες είναι εκτός ελέγχου.
Επιμένουν ότι αυτού του είδους η κατάσταση δημιουργεί ένα δημόσιο πανικό μέσα στον οποίο οι γυναίκες φαίνονται αδύναμες και αιώνια θύματα. «Ως γυναίκες δεν βλέπουμε τους εαυτούς μας σε αυτόν τον φεμινισμό, ο οποίος πέρα από την καταδίκη της κατάχρησης εξουσίας, παίρνει ένα πρόσωπο μίσους απέναντι στους άνδρες και την σεξουαλικότητα», καταλήγουν.
Η επιστολή προκάλεσε την απάντηση μίας ομάδας περίπου 30 φεμινιστριών στην Γαλλία, που κατηγορούν την Ντενέβ και τις υπογράφουσες την επιστολή ότι προσπαθούν να φρενάρουν την αποκάλυψη των σκανδάλων και περιφρονούν τα θύματα σεξουαλικής βίας.
Την ίδια στιγμή η κριτικός και συγγραφέας, Βαν Μπάνχαμ με άρθρο της στον Guardian απαντά στην Ντενέβ ότι δεν υπάρχει τίποτα πουριτανικό στην πεποίθηση ότι η σεξουαλική ελευθερία είναι το δικαίωμα να καθορίζει μία γυναίκα την σεξουαλικότητα της χωρίς εξαναγκασμό, ενώ την κατηγορεί ότι δίνει επιχειρήματα υπεράσπισης σε θύτες σεξουαλικών εγκλημάτων.
«Μόνο εντός του δομικού ναρκισσισμού που ενθαρρύνεται από τους βαρόνους – αρπακτικά του Χόλιγουντ και τους ομοίους τους θα μπορούσε η προσπάθεια να λογοδοτήσουν για την συμπεριφορά τους να προκαλέσει καταγγελίες για θυματοποίηση. Ο Γούντι Άλεν, ο οποίος έχει κατηγορηθεί για κακοποίηση ανηλίκου, υποστήριξε ότι οι καταγγελίες κατά του Γουάινσταϊν προωθούν μία ατμόσφαιρα κυνηγιού μαγισσών σε μία κινηματογραφική βιομηχανία που ακόμη τον υποστηρίζει. Είναι άτομα σαν τον Άλεν, τον Γουάινσταϊν και άλλους άνδρες που κατηγορήθηκαν ξανά και ξανά για κακοποιήσεις με τους οποίος συντάσσονται η Ντενέβ και οι φίλες της με την επιστολή τους. Οι ενέργειες τους δεν υπερασπίζονται την ελευθερία, πολύ περισσότερο την σεξουαλική έκφραση ή την γυναικεία ταυτότητα. Συμπαρατάσσονται με εκείνους που χρησιμοποιούν δικαιολογίες για να κάψουν αδύναμες γυναίκες και όχι με όποιον υπερασπίζεται την ελευθερία τους», γράφει η Βαν Μπάνχαμ.
