Διπλωματικό θρίλερ με φόντο το Αιγαίο και στο βάθος η… Λιβύη

Εκ των υστέρων προσπάθεια από την κυβέρνηση Μητσοτάκη να αλλάξει τη δυσμενή για τα εθνικά μας θέματα ατζέντα

Στο κέντρο ενός διπλωματικού θρίλερ βρίσκεται η χώρα μας με φόντο τα ελληνοτουρκικά και τον εμφύλιο στη Λιβύη και επίκεντρο την αποστολή μιας συστοιχίας του αμερικανικής προέλευσης συστήματος αεράμυνας, γνωστού μας ως Patriot, στη Σαουδική Αραβία, την αποστολή μιας ελληνικής φρεγάτας στα στενά του Ορμούζ και την έκδοση στη Γαλλία του Αλεξάντρ Βίνικ, γνωστού ως «Mr Bitcoin».

Το δυσάρεστο είναι ότι στη θέση αυτή, να επιχειρεί εκ των υστέρων και με μοχλό ήσσονος σημασίας γεγονότα να αλλάξει τη δυσμενή για τα εθνικά μας θέματα ατζέντα, βρέθηκε λόγω της χαρακτηριστικής αδράνειας της πολιτικής ηγεσίας να προλάβει –παρότι γνώριζε– τις εξελίξεις στη Λιβύη.

Εκεί η ελληνική διπλωματία υπέστη δεινή ήττα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 27 του περασμένου Σεπτεμβρίου ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, παρόντος του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ είχε πει επί λέξει: «Η Ελλάδα επιστρέφει. Ως χώρα της ΕΕ, της ανατολικής Μεσογείου[…] Μια χώρα που έχει αποφασίσει να παίξει ξανά τον ρόλο της, είτε στα θέματα που αφορούν τη Λιβύη είτε τη Συρία είτε[…] Στο πλαίσιο αυτό, έχουμε εντατικοποιήσει τις επαφές μας με τον αραβικό κόσμο, με όλες τις χώρες του Κόλπου, βεβαίως και με την Αίγυπτο, με τη Λιβύη, ακόμη και με τη συριακή αντιπολίτευση». Στις 13 Οκτωβρίου ο Ν. Δένδιας με άλλη δήλωσή του επαναλάμβανε: «Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει δηλώσει ότι η χώρα μας επανέρχεται σε όλες τις περιοχές όπου επηρεάζονται τα εθνικά και ευρωπαϊκά συμφέροντά της. Αυτό ισχύει τόσο για τη Συρία όσο και για τη Λιβύη. Οσον αφορά

τη Λιβύη, πολύ γρήγορα διαγνώσαμε ότι η Τουρκία προσπαθεί πάλι να κάνει άλλη μια μη αποδεκτή και κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου ενέργεια. Αντιδράσαμε ταχύτατα. Συνάντησα τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών της Λιβύης στη Νέα Υόρκη. Και τους εξηγήσαμε ότι αυτά είναι εν ου παικτοίς. Αυτή η μη σοβαρή προσέγγιση από την πλευρά της Τουρκίας δεν έχει μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας»!

Ενάμιση μήνα μετά, τέλη Νοεμβρίου με αρχές Δεκεμβρίου, η Αθήνα μαθαίνει την υπογραφή μνημονίου μεταξύ Τρίπολης και Αγκυρας για τον καθορισμό των κοινών τους ΑΟΖ. Σκεφτείτε δηλαδή να μην το γνωρίζαμε τι θα γινόταν. Αλλά πώς να αντιδράσεις όταν την ίδια περίοδο δεν διαθέτεις πρεσβευτική εκπροσώπηση σε Τρίπολη, Λευκωσία και Τελ Αβίβ, όπως γράψαμε την προηγούμενη Κυριακή;

Λανθασμένη αντίδραση εκ των υστέρων

Τα χειρότερα όμως δεν τελειώνουν εδώ. Το Μαξίμου πανικόβλητο από τις αρνητικές εξελίξεις και έχοντας το προσφυγικό σε έξαρση αποφασίζει να αντιδράσει με γνώμονα το εσωτερικό πολιτικό κόστος. Ο Κυρ. Μητσοτάκης δίνει εντολή να στραφούμε με κάθε τρόπο και κάθε μέσο στις ΗΠΑ και στον πλανητάρχη. Επί της ουσίας εμφανιζόμαστε να εκλιπαρούμε τον Ντόναλντ Τραμπ για μια δήλωση καταδίκης των τουρκικών ενεργειών. Εδώ το διπλωματικό γραφείο και οι διπλωματικοί σύμβουλοι του πρωθυπουργού αγνοούν τις προειδοποιήσεις έμπειρων διπλωματών του ΥΠΕΞ αφενός για τη θέση της Τουρκίας (γειτνιάζει με Ιράν, Ιράκ, Συρία) και τη γεωστρατηγική της αξία, αφετέρου για τον απρόβλεπτο, ακόμη και για τους στενούς του συνεργάτες, Τραμπ. Η εντολή του Κυρ. Μητσοτάκη είναι «δώστε τα όλα να σώσουμε ό,τι σώζεται».

Την ίδια ώρα βέβαια αυτός που κινεί τα νήματα της ευρωπαϊκής πολιτικής (όσο κι αν ακούγεται αδιάφορο δεν είναι λόγω προσφυγικού), η Γερμανία, είναι σε ανοιχτή γραμμή με την Τουρκία. Η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ βρέθηκε την περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή στη γειτονική χώρα και προσπάθησε για μια ακόμη φορά, πίσω από τις κλειστές πόρτες, να αποσπάσει μία δέσμευση από τον Ταγίπ Ερντογάν ώστε να μην ανοίξει την κάνουλα των προσφυγικών ροών στο Αιγαίο.

Να σημειώσουμε απλώς ότι οι Ανγκελα Μέρκελ και Κυρ. Μητσοτάκης, αμφότεροι μέλη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού κόμματος (ΕΛΚ), αντιμετωπίζοντας πίεση από το δεξιό τους ακροατήριο, καίγονται στην κυριολεξία για το προσφυγι κό και εξαρτώνται από τις ορέξεις του Ρ. Τ. Ερντογάν, ο οποίος φυσικά κρατά και το κλειδί των εξελίξεων στη Συρία όπου εκκινούν οι προσφυγικές ροές.

Επιχείρηση «τρία σε ένα», εν αρχή οι Patriot

Και κάπου εδώ το Μαξίμου βάζει τα μεγάλα μέσα. Λέει «ναι» στο αίτημα Τραμπ (στη συνάντηση στον Λευκό Οίκο) να σταλεί μια συστοιχία Patriot στη Σαουδική Αραβία για προστασία έναντι των πυραυλικών επιθέσεων που, κατά τις ΗΠΑ, δέχεται από το Ιράν (όπως αυτή στις εγκαταστάσεις της Aramco). Αίτημα ακατανόητο για τρεις βασικούς λόγους:

Πρώτον, διότι η ΣΑ έχει αγοράσει ό,τι οπλικό σύστημα υπάρχει στον πλανήτη, συνεπώς γιατί χρειάζεται τους δικούς μας Patriot;

Δεύτερον, διότι αποδυναμώνεται η αεράμυνα της Ελλάδας που διαθέτει έξι συστοιχίες οι οποίες καλύπτουν την αντιαεροπορική και αντιπυραυλική της ομπρέλα. Ο ίδιος ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ και πρώην ΥΠΕΘΑ Ευάγγελος Αποστολάκης, μιλώντας στο documentonews.gr, ήταν κάτι παραπάνω από σαφής. «Η αποστολή Patriot στη ΣΑ αποδυναμώνει την αεράμυνα της χώρας» ήταν η χαρακτηριστική του δήλωση. Οι πληροφορίες θέλουν η συστοιχία να φεύγει από τη Θεσσαλονίκη, ίσως λόγω της συμφωνίας των Πρεσπών καθώς εξέλιπε ο κίνδυνος από τον βορρά!

Και τρίτον και κυριότερον, διότι αυτήν τη στιγμή η χώρα αντιμετωπίζει μια ευθεία απειλή από τον Ρ. Τ. Ερντογάν, η χώρα του οποίου παραβιάζει την κυπριακή ΑΟΖ και απειλεί ακόμη και την ελληνική νοτιοανατολικά της Κρήτης.

Και φρεγάτα στα στενά του Ορμούζ

Η δεύτερη κίνηση Μητσοτάκη είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, να πει ένα ακόμη «ναι» στην αποστολή ελληνικής φρεγάτας στα στενά του Ορμούζ. Την πληροφορία αυτή επιβεβαίωσε την περασμένη Τρίτη το γαλλικό υπουργείο Ευρωπαϊκών και Εξωτερικών Υποθέσεων το οποίο ανακοίνωσε ότι οκτώ χώρες της ΕΕ (Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ιταλία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ελλάδα) και η Ν. Κορέα έχουν επιβεβαιώσει τη συμμετοχή τους σε μια αρμάδα η οποία θα πλέει εκατέρωθεν των στενών του Ορμούζ με σκοπό την «προστασία της ελεύθερης και απρόσκοπτης εμπορικής ναυσιπλοΐας». Το πιο ωραίο εδώ είναι ότι λόγω της πολυετούς λιτότητας η κατάσταση στον στόλο είναι στην κυριολεξία άθλια, αλλά εμείς στέλνουμε φρεγάτες στα στενά του Ορμούζ μπλέκοντας τη χώρα για τα καλά στη διένεξη σουνιτών – σιιτών. Και εδώ το ερώτημα είναι αν λέγοντας «ναι» στο αίτημα του Ντ. Τραμπ να σπεύσουμε να καλύψουμε το κενό της αμερικανικής ισχύος στη Μέση Ανατολή λόγω του «America first» αποδυναμώνουμε την άμυνα της χώρας.

Η τελευταία «εξυπηρέτηση»

Η τελευταία «εξυπηρέτηση» στον πλανητάρχη με αντάλλαγμα μια δήλωσή του, η οποία δεν ήρθε ποτέ, είναι η έκδοση του Ρώσου Αλεξάντρ Βίνικ, γνωστού ως «Mr Bitcoin», η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε νέα διπλωματική κρίση μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας. Ο Βίνικ θα εκδοθεί από τη χώρα μας στη Γαλλία και μετά στις ΗΠΑ και τη Ρωσία (ο ίδιος ζητά το αντίθετο), καθώς η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με απόφασή της απέρριψε την αίτησή του.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα ζητά επιτακτικά από την ελληνική κυβέρνηση να μην τον εκδώσει στη Ρωσία. Το πιο σημαντικό είναι ότι ισχυρά συμφέροντα στις ΗΠΑ ζητούν τον Βίνικ (κρατείται στην Ελλάδα από τον Ιούλιο του 2017) επειδή διαθέτει πληροφορίες για τη ρωσική εμπλοκή στην προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ το 2016!

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ χαρακτήρισε «απολύτως απαράδεκτη την προσέγγιση της ελληνικής πλευράς», ενώ η δικηγόρος του από ελληνικής πλευράς Ζωή Κωνσταντοπούλου, με ανάρτησή της στο Facebook, ισχυρίζεται ότι ο Βίνικ βρίσκεται ήδη στο Παρίσι και συγκεκριμένα στο νοσοκομείο Hôtel- Dieu.

Το κερασάκι στην τούρτα του διπλωματικού θρίλερ για τα εθνικά μας θέματα έβαλε την Παρασκευή ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης με συνέντευξή του στο Politico. Δήλωσε ότι περιμένει τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αναμόρφωση του συστήματος ασύλου, το οποίο ο ίδιος προεκλογικά έλεγε ότι θα λύσει άμεσα μειώνοντας στο ελάχιστο τους χρόνους, και γνωστοποίησε ότι η Ελλάδα θα ζητήσει ευρωπαϊκή βοήθεια για την κατασκευή των νέων δομών στα νησιά. Μόνο που κλειστές δομές δεν πρόκειται να χρηματοδοτήσει η ΕΕ και αυτό το γνωρίζει καλά ο πρωθυπουργός ο οποίος κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να εγκλωβίσει τη χώρα μεταξύ του πολιτικού κόστους στο εσωτερικό και του προσφυγικού – μεταναστευτικού.

Ετικέτες