Αναρωτιέται στην ανάρτηση του ο Διονύσης Σαββόπουλος αν υπάρχουν επιφυλάξεις για τον τηλεμαραθώνιο που θέλει να διοργανώσει για την Ουκρανία. Μάλιστα, προσπαθεί, εντέχνως, να χειραγωγήσει όσους καλλιτέχνες δεν τάσσονται υπέρ της Ουκρανίας, αλλά επιθυμούν την παύση του πολέμου και οποιαδήποτε ιμπεριαλιστικής πολιτικής –από, όπου κι αν προέρχεται.
Η ανάρτησή του εμπεριέχει κι άλλα εμπρηστικά σχόλια που χρειάζονται μια πιο προσεκτική ανάγνωση. Όσο για τη γούνα του που έχει καεί, όπως, χαρακτηριστικά αναφέρει ας αναλογιστεί ο Σαββόπουλος της μεταπολίτευσης ποιοι είναι οι λόγοι.
Όπως, και να έχει φυσικά να δοθεί κάθε βοήθεια στους λαούς και στους πρόσφυγες, όλους όμως, τους πρόσφυγες, όχι μόνο εκείνους που τη δεδομένη χρονική στιγμή, εν αγνοία τους, βέβαια, τους έχει εκμεταλλευτεί η ίδια μήτρα που τους γέννησε… γιατί πώς να το κάνουμε τα στερνά τιμούν τα πρώτα, σωστά Νιόνιο;
Το κείμενο
«Αγαπητοί συνάδελφοι. Είπαμε μετά την πρωτοβουλία Δρογώση, να οργανώσουμε τηλεμαραθώνιο για την Ουκρανία και τους ξεριζωμένους, τους βομβαρδισμένους, τα ορφανά τους και τους πρόσφυγες. 10 μέρες τώρα κρατούν οι διαβουλεύσεις. Υπάρχουν επιφυλάξεις; Είμαι σίγουρος οτι η τηλεόραση θέλει να μας φιλοξενήσει σε κάποιο από τα κανάλια της. Και δεν πιστεύω οτι υπάρχουν επιφανείς συνάδελφοι που δυσκολεύονται να συμμετάσχουν και να υποστηρίξουν έναν τέτοιο σκοπό.
Γνωρίζω βέβαια τους δισταγμούς μερικών αξιαγάπητων συναδέλφων αλλά ο τηλεμαραθώνιος δεν θα είναι κατά της Ρωσίας η οποία άλλωστε υποφέρει επίσης από αυτόν τον δ. υπάλληλο που μεταλλάχθηκε σε αυτοκράτορα της. Χιλιάδες διαδηλωτές και εκατοντάδες δημοσιογράφοι μέσα σε όλη την Ρωσία διώκονται επειδή ζητούν όπως όλοι μας να σταματήσει αυτός ο πόλεμος.
Γνωρίζω επίσης οτι αρκετοί ομότεχνοι, όπως και εγώ, αποφεύγουμε τις ομαδοποιήσεις επειδή έχει καεί -και εμάς- η γούνα μας. Υπηρετούμε όμως μια αρχαία τέχνη που χαρακτηριζόταν πάντα για την ανθρωπιά και την ευαισθησία της και οφείλουμε νομίζω να σταθούμε τώρα πλάι σε αυτούς τους τυραννισμένους λαούς, επειγόντως μεν για λόγους ανθρωπιστικούς, εμμέσως δε -κατά την προσωπική μου γνώμη-, επειδή 30 χρόνια μετά το τέλος τους ψυχρού πολέμου ορθώνεται ένας αποθρασυμένος ολοκληρωτισμός σε εκείνη την παγωνιά εκεί πάνω πάλι. Πιστεύω οτι οι καινούριες γενιές θα χρειαστεί να υπερασπιστούν τις αξίες “της ελεύθερης και πλούσιας ζωής” την ανοιχτοσύνη της, τις δημιουργικές ιδέες, το σεβασμό του άλλου, τους θεσμούς της δημοκρατίας και είμαστε εμείς – το ελληνικό τραγούδι- που πρέπει τώρα να γίνουμε το παράδειγμα για τους ερχόμενους χωρίς άλλη χρονοτριβή. Διονύσης Σαββόπουλος».
