Δημοκρατία, χωρίς δικαιοσύνη δεν υπάρχει

Οι έννοιες της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης είναι δύο από τις βασικές έννοιες σε όλη την ιστορία της πολιτικής σκέψης, καθώς όλοι οι μεγάλοι στοχαστές, από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, μέχρι τους Χομπς, Ρουσώ, Χέγκελ, Μαρξ κ.α, έχουν ασχοληθεί σε βάθος με το περιεχόμενό τους, στον αγώνα τους για μία καλύτερη κοινωνία.

Στην Ελλάδα του 2025 η κυβέρνηση, βυθισμένη στην «αυτάρεσκη αλαζονεία» της, έχει οξύνει την κοινωνική οργή για τα φαινόμενα αδικίας και αντιδημοκρατικών πρακτικών που βλέπουμε γύρω μας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών, όπου παρακολουθούσε πολιτικούς του αντιπάλους και όχι μόνο, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες και τους επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, αφήνει το κυνικό του στίγμα και στην υπόθεση της τραγωδίας των Τεμπών. Δύο χρόνια ο πρωθυπουργός, που λίγες ώρες μετά την τραγωδία είχε υιοθετήσει το αφήγημα του «ανθρώπινου λάθους», έλεγε ψέματα στην κοινωνία. Χαρακτήριζε «ψεκασμένους» και συνωμοσιολόγους όλους εκείνους που έθεταν προβληματισμούς για το μπάζωμα και για το ενδεχόμενο να υπήρχε παράνομο φορτίο, ενώ τρεις μέρες μετά τις μαζικές διαδηλώσεις για τα Τέμπη, ξαφνικά «αφυπνίστηκε» και προχώρησε σε μία σειρά από κυβιστήσεις. Όπως είπε ο ίδιος, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά για την ύπαρξη ή μη παράνομου φορτίου, ενώ ακόμη και για το μπάζωμα, μίλησε για «επιχειρησιακές πρωτοβουλίες», που όμως όπως είπε κυνικά έγιναν με «καλή πρόθεση».

Ο τρόπος που κινείται η κυβέρνηση έχει προκαλέσει τεράστια οργή στην κοινωνία, καθώς ο πρωθυπουργός που είναι θεσμικός παράγοντας, παρουσίασε τον εαυτό του σαν «πεπλανημένο». Όμως, το χειρότερο δεν είναι ότι ήταν «πεπλανημένος», όπως λέει το αφήγημα το Μαξίμου, αλλά ότι ήταν ενορχηστρωτής της συγκάλυψης. Άλλωστε, η Εξεταστική Επιτροπή για τα Τέμπη, για την οποία ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ότι «δεν ήταν η καλύτερη στιγμή» της Βουλής, έγινε με πρωθυπουργό τον ίδιο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε να υπουργοποίησει πολλά από τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής για τα Τέμπη, για να τα «επιβραβεύσει».

Σε ότι αφορά το αίτημα της κοινωνίας είναι να υπάρξει πραγματική δικαιοσύνη στο έγκλημα των Τεμπών, αλλά και εκδημοκρατισμός των θεσμών. Η κοινωνία δεν λέει να καταργηθούν οι θεσμοί, όπως λένε διάφορα φερέφωνα της κυβέρνησης για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο. Η κοινωνία ζητάει εμβάθυνση της δημοκρατίας, αξιοκρατία και δικαιοσύνη. Οπότε, αντί κάποιοι εκπρόσωποι της δικαιοσύνης αλλά και υποστηρικτές της κυβέρνησης να κουνάνε το δάχτυλο στους πολίτες και κυρίως στους συγγενείς των θυμάτων, ας δουν την παρακμή που ζούμε. Οι θεσμοί σε όλη την ανθρώπινη ιστορία αλλάζουν και μεταβάλλονται και θα πρέπει να έχουν σαν σκοπό την πρόοδο της κοινωνίας και τη διακήρυξη της εκάστοτε αλήθειας. Το βασικό πρόβλημα στην σημερινή πραγματικότητα είναι ότι οι πολίτες χάνουν την εμπιστοσύνη τους προς τους θεσμούς, επειδή υπάρχουν άδικες αποφάσεις, κυβερνητική προπαγάνδα που κάνει το άσπρο μαύρο και διευρυμένη διαπλοκή. Το πρόβλημα δηλαδή δεν είναι το αίτημα των πολιτών, αλλά το πώς λειτουργούν σημαντικοί «θεσμοί».