Δημήτρης Κουτσούμπας: Πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ για καταδίκη των αντιλαϊκών πολιτικών

Δημήτρης Κουτσούμπας: Πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ για καταδίκη των αντιλαϊκών πολιτικών

«Κάθε κυβέρνηση χειρότερη από την προηγούμενη γιατί το σύστημα γίνεται συνεχώς χειρότερο» τονίζει ο γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ

H ψήφος καταδίκης στα κόµµατα που κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα µπορεί να πιάσει τόπο µόνο αν δοθεί στο ΚΚΕ, λέει στο Documento o γενικός γραµµατέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ ∆ηµήτρης Κουτσούµπας. Σχετικά µε το ενδεχόµενο εκλογικής απoψίλωσης της Ν∆ αναφέρει χαρακτηριστικά: «Της το ευχόµαστε ολόψυχα. Οπως, επίσης, ευχόµαστε να µη µας επιστρέψει µετά από την πίσω πόρτα…». Παράλληλα, σηµειώνει ότι η προσπάθεια του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα να αναζητήσει µετεκλογική στήριξη στο ΚΚΕ για τον σχηµατισµό κυβέρνησης αν του λείπουν λίγοι βουλευτές «είναι ένας εκβιασµός όχι απέναντι στο ΚΚΕ, γιατί ξέρει καλά ότι εδώ δεν πιάνει, αλλά απέναντι στον ίδιο τον λαό και ιδιαίτερα στους προοδευτικούς ανθρώπους που του γυρνάνε την πλάτη». Εξηγεί επίσης τα περί χειρότερης κυβέρνησης. Παράλληλα, περιγράφει ποια θα ήταν τα πρώτα πράγµατα που θα έκανε µια κυβέρνηση λαϊκής – εργατικής εξουσίας, αύριο ή κάποτε, όπως την οραµατίζεται το ΚΚΕ.

Σε ένα σκίτσο του Ιάκωβου Βάη στον «Ριζοσπάστη» αποτυπώνεται ένας άνθρωπος µπουγελωµένος µε µαύρη µπογιά από τρία κουτιά που το καθένα έχει ετικέτα «νόµοι της Ν∆», «του ΠΑΣΟΚ», «του ΣΥΡΙΖΑ». Πηγαίνει προς την κάλπη κρατώντας ένα ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ και µονολογεί: «∆εν είµαι αχάριστος. Κάνανε τα πάντα για να µου µαυρίσουν τη ζωή. Λέω να τους το ανταποδώσω». Πώς µπορεί η αρνητική ψήφος κατά των κοµµάτων κυβερνητικής διαχείρισης να γίνει συνειδητή θετική ψήφος στο ΚΚΕ;

Η ψήφος καταδίκης στα κόµµατα που κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα µπορεί να πιάσει τόπο µόνο αν δοθεί στο ΚΚΕ. Γιατί µόνο το ΚΚΕ προειδοποίησε έγκαιρα γι’ αυτά που έρχονταν και είπε την αλήθεια όταν κάθε επίδοξος διαχειριστής έκανε ξεδιάντροπο εµπόριο ελπίδων. Μόνο το ΚΚΕ βρέθηκε σταθερά στο πλευρό του λαού, καταθέτοντας όλες του τις δυνάµεις για να µπουν εµπόδια σε αυτή την πολιτική, να µείνουν στα χαρτιά αντιλαϊκοί νόµοι, όπως και έγινε σε πολλές περιπτώσεις.

Αυτό θα συνεχίσει να κάνει σταθερά, αταλάντευτα, µε όση δύναµη του δώσει ο λαός. Αυτή η ψήφος καταδίκης θα αποκτήσει θετικά χαρακτηριστικά αν απέναντι στα διλήµµατα και τους εκβιασµούς τους βάλουµε, επιτέλους, µπροστά τις δικές µας ανάγκες, τις ανάγκες των εργαζοµένων, της νεολαίας, των γυναικών της χώρας µας.

Πιστεύετε ότι οι εκλογές της 21ης Μαΐου µε απλή αναλογική µπορεί να είναι απαρχή µιας σχετικής εκλογικής αποψίλωσης της Ν∆, ενός είδους NDification, κατ’ αναλογία µε το πάλαι ποτέ PASOKification;

Της το ευχόµαστε ολόψυχα. Οπως, επίσης, ευχόµαστε να µη µας επιστρέψει µετά από την πίσω πόρτα, όπως έγινε µε το ΠΑΣΟΚ που όταν καταδικάστηκε µαζικά από τον λαό για τα πεπραγµένα του ένα τµήµα του «µετακόµισε» στη µετέπειτα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ένα άλλο στη σηµερινή κυβέρνηση της Ν∆ και ένα τρίτο παρέµεινε εκεί και σήµερα ετοιµάζεται να κυβερνήσει ξανά είτε µε τη Ν∆ είτε µε τον ΣΥΡΙΖΑ.

Με άλλα λόγια, αυτό που πρέπει να γίνει είναι να καταδικαστεί η Ν∆ που κυβερνά, αλλά κυρίως να καταδικαστεί η πολιτική της, που στα «χοντρά» ζητήµατα ταυτίζεται µε την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν. Κι αυτό µπορεί να γίνει µόνο µε ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ.

Ξένισε πολλούς η δήλωσή σας ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η χειρότερη µεταπολιτευτικά. Γιατί το λέτε αυτό;

Πρώτη φορά άκουσαν ορισµένοι αυτό που λέµε εδώ και χρόνια; Οτι κάθε κυβέρνηση αποδεικνύεται ότι είναι χειρότερη από την προηγούµενη γιατί διατηρεί το αντιλαϊκό έργο της και προσθέτει και νέους αντιλαϊκούς νόµους; Και έχουµε εξηγήσει και την αιτία: γιατί το ίδιο το σύστηµα που διαχειρίζονται οι κυβερνήσεις γίνεται χειρότερο και πιο επιθετικό. Αυτό έκανε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Ενσωµάτωσε δύο µνηµόνια και πρόσθεσε κι ένα ακόµη. Οπως και η κυβέρνηση της Ν∆ αποδεικνύεται χειρότερη απ’ αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ γιατί στους µνηµονιακούς νόµους που παραµένουν σε ισχύ φόρτωσε και νέους στις πλάτες του λαού… Το ίδιο, βέβαια, ισχύει και για την όποια κυβέρνηση σχηµατιστεί µετά τις εκλογές.

Κατά την άποψή σας µπορεί να υπάρξει καπιταλιστική «ανάπτυξη για όλους» που λέει ο πρόεδρος της Ν∆ Κυριάκος Μητσοτάκης ή «δικαιοσύνη για όλους» που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Γενικώς στο σύστηµα στο οποίο ζούµε, τον καπιταλισµό, δεν υπάρχει το «για όλους» και όποιος το λέει παίζει άσχηµο παιχνίδι. Υπάρχει από τη µια το κεφάλαιο και από την άλλη η εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώµατα. Για να κερδίσει ο ένας πρέπει να χάσει ο άλλος.

Η ανάπτυξη στην οποία «ορκίζονται» η Ν∆, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και άλλοι πρόθυµοι προϋποθέτει για τους πολλούς συνεχείς θυσίες, µισθούς πείνας και τσακισµένα εργατικά δικαιώµατα, πανάκριβο ρεύµα, φόρους και πλειστηριασµούς. Ετσι µόνο µπορεί να πιαστεί η «επενδυτική βαθµίδα», να εξασφαλιστεί η «δηµοσιονοµική ισορροπία», να προχωρήσουν οι στόχοι της «πράσινης» µετάβασης, να εκταµιεύονται τα χρήµατα του Ταµείου Ανάκαµψης, να «εξυγιανθεί» το τραπεζικό σύστηµα και πάει λέγοντας.

Ολοι οι παραπάνω στόχοι –και πολλοί ακόµη– αποτελούν το κοινό αντιλαϊκό τους πρόγραµµα και το έδαφος πάνω στο οποίο θα σχηµατιστεί η επόµενη κυβέρνηση. Αυτό αποτελεί το έδαφος όπου πραγµατοποιούνται και οι γνωστές «µεταγραφές» από το ένα αστικό κόµµα στο άλλο, όπως είδαµε µε την υποψηφιότητα του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου της Ν∆ που ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η Πρωτοµαγιά το 2023 βρίσκει µεγάλα λαϊκά στρώµατα σε δεινή οικονοµική θέση. Αν και λέτε στον κόσµο να µην εµπιστεύεται τις αστικές κυβερνήσεις, η αλλαγή κυβερνητικής σκυτάλης αφήνει περιθώριο βελτίωσης της ζωής;

Ας ρίξουµε µια µατιά στα τσακισµένα εργατικά δικαιώµατα και την εργασιακή ζούγκλα µε την οποία µας βρίσκει η φετινή Πρωτοµαγιά… Αλήθεια, ύστερα από τόσες κυβερνήσεις που πέρασαν τα τελευταία χρόνια, πόσα αντεργατικά µέτρα µπορεί να θυµηθεί κανείς που ψήφισε µια κυβέρνηση και καταργήθηκαν από την επόµενη; Ισως µόνο κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις.

Θυµόµαστε, όµως, για παράδειγµα, τον Αδωνη Γεωργιάδη που «ερχότανε και δεν κρατιότανε», όπως ο ίδιος έλεγε στη Βουλή, για να υπερψηφίσει την τροπολογία της κ. Αχτσιόγλου που έβαζε περιορισµούς στο απεργιακό δικαίωµα. Αυτούς τους περιορισµούς στη συνέχεια τους «απογείωσε» ο νόµος-έκτρωµα του Χατζηδάκη, τα µισά άρθρα του οποίου ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το λέµε µε το χέρι στην καρδιά: καµιά ελπίδα βελτίωσης της ζωής τους δεν πρέπει να τρέφουν οι εργαζόµενοι από τέτοιες εναλλαγές. Εχουν, όµως, πολλές ελπίδες βελτίωσης αν ακολουθήσουν τον δρόµο που ακολούθησαν ήδη πολλοί συνάδελφοί τους στην Cοsco, την e-food, τη ΛΑΡΚΟ, τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στις κατασκευές και αλλού: οργάνωση, αγώνας και αντεπίθεση µαζί µε το ΚΚΕ! Και, βέβαια, τη ∆ευτέρα όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις της Πρωτοµαγιάς!

Παρ’ όλα αυτά, ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε ότι αν λείπουν πέντε δέκα βουλευτές για την κυβερνητική πλειοψηφία, τότε οι βουλευτές του ΚΚΕ θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη τους, αλλιώς ανοίγουν τον δρόµο για κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Τι απαντάτε;

Η προσπάθεια του κ. Τσίπρα να αναζητήσει και στο ΚΚΕ τους βουλευτές που µπορεί να του λείπουν για την αντιλαϊκή κυβέρνηση που θέλει να συγκροτήσει µε το ΠΑΣΟΚ συνιστά θράσος και γελοιότητα µαζί. Οµως, πάνω απ’ όλα, είναι ένας εκβιασµός όχι απέναντι στο ΚΚΕ, γιατί ξέρει καλά ότι εδώ δεν πιάνει, αλλά απέναντι στον ίδιο τον λαό και ιδιαίτερα στους προοδευτικούς ανθρώπους που του γυρνάνε την πλάτη.

Οσο για το ποιος έχει ανοίξει τον δρόµο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, ας κοιτάξει τον εαυτό του στον καθρέφτη, τα µισά νοµοσχέδια του Μητσοτάκη που έχει ψηφίσει και τις κολεγιές που στήνει σε δήµους, σωµατεία, στη ΓΣΕΕ, µε γνωστούς παράγοντες της Ν∆. Μπορεί εκεί να αναζητήσει και τους βουλευτές που µπορεί να του λείπουν.

Είναι γειωµένη η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ ή «αεροβατεί», όπως σας κατηγορούν οι αντίπαλοί σας;

Είναι απολύτως γειωµένη στις σύγχρονες δυνατότητες που έχει δηµιουργήσει η τεράστια πρόοδος της επιστήµης και της τεχνολογίας, αλλά και στις κατά πολύ διευρυµένες ανάγκες του λαού και της νεολαίας εν έτει 2023 σε σχέση µε προηγούµενες δεκαετίες. Εκτός αν είναι «αεροβασία» να θέλεις να έχουν όλοι αξιοπρεπή δουλειά µε δικαιώµατα, δωρεάν παιδεία, υγεία, εξασφαλισµένο το δικαίωµα στις διακοπές, στον αθλητισµό, τον πολιτισµό κ.λπ.

Η πρόταση των κοµµάτων του συστήµατος είναι επίσης «γειωµένη», αλλά σε διαφορετικά πράγµατα: στις προτεραιότητες της κερδοφορίας του µεγάλου κεφαλαίου, τις κατευθύνσεις της ΕΕ, στους επικίνδυνους ιµπεριαλιστικούς σχεδιασµούς των ΗΠΑ –ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό και αντιστρατεύεται τις ανάγκες των πολλών, γι’ αυτό µας πηγαίνει πίσω αντί για µπροστά.

Σε µια κυβέρνηση λαϊκής – εργατικής εξουσίας αύριο ή κάποτε, όπως την οραµατίζεστε, ποιες θα ήταν οι πρώτες δυο τρεις πρακτικές «επαναστατικές» αποφάσεις που θα έδιναν το στίγµα της συµβολής του ΚΚΕ σ’ αυτή;

Το πρώτο πράγµα που θα κάνει η εργατική – λαϊκή εξουσία – διακυβέρνηση θα είναι η αξιοποίηση όλων των παραγωγικών και αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας, του εργατικού και επιστηµονικού της δυναµικού, που σήµερα σε µεγάλο βαθµό χαραµίζονται. Κι αυτό µπορεί να γίνει µόνο εάν κοινωνικοποιηθούν τα µέσα παραγωγής: τα εργοστάσια, οι επιχειρήσεις, τα ναυπηγεία, τα λιµάνια, τα αεροδρόµια, ο σιδηρόδροµος κ.λπ. Αυτά πλέον θα δουλεύουν όχι για να βγάζουν όλο και µεγαλύτερο κέρδος για τους ιδιοκτήτες τους, όπως σήµερα, αλλά για να καλύπτουν τις κοινωνικές ανάγκες σε όλο και µεγαλύτερο βαθµό.

Η εργατική – λαϊκή εξουσία θα αξιοποιήσει γι’ αυτό τον σκοπό το τεράστιας σηµασίας όπλο του κεντρικού επιστηµονικού σχεδιασµού της οικονοµίας και των υπηρεσιών, που µπορεί τον 21ο αιώνα να λειτουργήσει απαλλαγµένος από τα προβλήµατα του παρελθόντος, αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητες που δίνει η τεχνολογία στη γρήγορη επεξεργασία ασύλληπτου όγκου δεδοµένων, τη δικτύωση, την επικοινωνία κ.λπ.

Είναι περιττό να πούµε ότι όλα τα παραπάνω δεν µπορούν να γίνουν µες στις «φυλακές» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, από τις οποίες πρέπει να αποδεσµευτεί η χώρα, επιδιώκοντας ισότιµες, αµοιβαία επωφελείς σχέσεις µε όλες τις χώρες και όλους τους λαούς του κόσµου και ειδικά της περιοχής µας.

Με αφορµή τη νοµοθετική ρύθµιση για τον εκλογικό αποκλεισµό του κόµµατος Κασιδιάρη αναπαράγεται η θεωρία των δύο άκρων και ο αντικοµµουνισµός. Τι µπορεί να φρενάρει τον κίνδυνο για απαγορεύσεις µε ιδεολογικό πρόσηµο;

Ασπίδα προστασίας απέναντι σε κάθε τέτοια µεθόδευση είναι οι ακατάλυτοι δεσµοί και οι ρίζες που έχουν οι κοµµουνιστές, το ΚΚΕ, µες στον λαό. Αυτός και το κίνηµά του είναι, άλλωστε, που εγγυήθηκαν και τη νοµιµοποίηση του ΚΚΕ το 1974 και δεν τη χάρισε κανένας Καραµανλής, σε αντίθεση µε όσα είπε ο κ. Τσίπρας σε µια οµιλία του στη ∆ράµα για να «ψαρέψει» δεξιές ψήφους.

∆εν µπορούµε, βέβαια, να παραβλέπουµε ότι η ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων και ο αντικοµµουνισµός αποτελούν επίσηµη ιδεολογία και πολιτική της ΕΕ, σε αρκετές χώρες-µέλη της οποίας τα κοµµουνιστικά κόµµατα είναι παράνοµα. Η τροπολογία που ψήφισε η κυβέρνηση ανοίγει όντως πολύ επικίνδυνους δρόµους για γενικεύσεις και για ωµή παρέµβαση στο εσωτερικό των κοµµάτων. Εξίσου επικίνδυνη ήταν –κατά τη γνώµη µας– και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, µε την απαράδεκτη επίκληση του αντιτροµοκρατικού νόµου, που έχει καταδικαστεί από το κίνηµα. Τον φασισµό, την ακροδεξιά, θα τα τσακίσει µόνο ο οργανωµένος λαός.

Θεωρείτε ότι η πρωτιά στην οποία στοχεύει η Πανσπουδαστική ξανά στις φοιτητικές εκλογές της 10ης Μαΐου και η συµµετοχή χιλιάδων νέων στις βουλευτικές εκλογές θα έχουν αντανάκλαση στα ποσοστά του ΚΚΕ στην εθνική κάλπη;

Στις περσινές φοιτητικές εκλογές έγινε ένα µεγάλο βήµα. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες «γκρέµισαν» µετά 36 χρόνια την κυβερνητική ∆ΑΠ, αναδεικνύοντας σε πρώτη δύναµη την παράταξη της ΚΝΕ, την Πανσπουδαστική, µε πάνω από 33% και την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ να συναγωνίζεται µε τα λευκά. Ηταν το επιστέγασµα των µεγάλων αγώνων που έδωσε το φοιτητικό κίνηµα τα τελευταία χρόνια, στους οποίους οι δυνάµεις της ΚΝΕ ήταν πάντα στην πρώτη γραµµή και δείχνει, αν θέλετε, πώς µπορεί κανείς πραγµατικά και ουσιαστικά να «απαλλαγεί από τη ∆εξιά».

Στις 10 Μαΐου είµαστε βέβαιοι ότι αυτό το βήµα οι φοιτητές θα το κάνουν άλµα και φυσικά θα έχει γενικότερη πολιτική αξία τέτοιο αποτέλεσµα. Οταν συζητάµε µε τις ώρες για µια δηµοσκόπηση 1.000 ατόµων, σκεφτείτε πόση βαρύτητα έχουν οι µεγαλύτερες κάλπες της νεολαίας µόλις έντεκα µέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές.

 

Documento Newsletter