Ως «παρωνυχίδα» χαρακτηρίζει τα όσα έχουν δημοσιοποιηθεί μέχρι στιγμής ο δικηγόρος των αθλητών και αθλητριών της ενόργανης, Αλέξανδρος Αδαμίδης αναφορικά με τις καταγγελίες σχετικά με ωμή σωματική και ψυχολογική βία από προπονητές της ενόργανης, καθώς επίσης και για αδικήματα περί προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, ενώ παράλληλα προαναγγέλλει ότι θα υπάρξει και συνέχεια. Δυστυχώς παρά τις σοβαρές καταγγελίες η δικογραφία που είχε σχηματιστεί τέθηκε από τις εισαγγελικές αρχές στο αρχείο τόσο σε Αθήνα όσο και στη Θεσσαλονίκη, καθώς αφορούσαν στο χρονικό διάστημα από το 1985 μέχρι το 2000, με αποτέλεσμα τα αδικήματα να έχουν παραγραφεί, καθώς ήταν πλημμεληματικού χαρακτήρα.
Ο δικηγόρος Αδαμίδης θέτει στη δήλωσή του και ένα πολύ σημαντικό ζήτημα. Μπορεί τα αδικήματα να έχουν παραγραφεί σε ότι αφορά το ποινικό τους σκέλος, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και το ηθικό κομμάτι των καταγγελιών για τα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Είναι χαρακτηριστικό πως κάποιοι από τους καταγγελλόμενους και καταγγελλόμενες εξακολουθούν να ασχολούνται ακόμη και σήμερα με τον αθλητισμό και μάλιστα σε ακαδημίες ή σχολεία με μικρά παιδιά, η ακόμη και στην Ελληνική Γυμναστική Ομοσπονδία (ΕΟΕ). Άλλωστε παραγραφή δεν σημαίνει ότι οι καταγγελλόμενοι αθωώθηκαν και επομένως θα έπρεπε ίσως η Ομοσπονδία να επιχειρήσει να ερευνήσει πειθαρχικά όσα κατήγγειλαν οι αθλητές και οι αθλήτριες κατά συγκεκριμένων προσώπων ώστε να μην επαναληφθούν παρόμοιες συμπεριφορές και κατά άλλων αθλητών και αθλητριών. Τα στοιχεία άλλωστε των καταγγελλόμενων δεν έφτασαν μόνο στη Δικαιοσύνη αλλά και στο γραφείο του υφυπουργού Αθλητισμού, του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού, στην ΕΟΕ κτλ.
Διαβάστε τη δήλωση του δικηγόρου Αλέξανδρου Αδαμίδη:
«Η απόφαση των δεκάδων αθλητών της γυμναστικής για την κοινοποίηση των πρακτικών κακοποίησής τους από μερίδα προπονητών/τριών πηγάζει κυρίαρχα από την αγάπη τους για το άθλημα και την επιθυμία τους να προφυλάξουν τη νέα γενιά. Γνωρίζουν από την πρώτη στιγμή ότι τα αδικήματα έχουν παραγραφεί καθόσον πέρασαν πολλά χρόνια. Ωστόσο, με ανοιχτή την πειθαρχική διαδικασία, αλλά και για λόγους ηθικής τάξης, τα ερωτήματα που τέθηκαν μετά τις αποκαλύψεις τους παραμένουν και ζητούν απαντήσεις:
Ήταν τελικά κοινό μυστικό ή όχι η κακοποίηση στον χώρο της γυμναστικής;
Γιατί δεν μιλούσαν τότε και ακόμη κρατούν το στόμα τους κλειστό, οι παράγοντες, οι υπόλοιποι συναθλητές/τριες και άλλοι ηθικά ακέραιοι προπονητές/τριες;
Πώς είναι δυνατόν κάποιοι από τους καταγγελλόμενους/ες να ασχολούνται ακόμη και σήμερα με τον αθλητισμό και μάλιστα σε ακαδημίες ή σχολεία με μικρά παιδιά; Ίσως και σε πανεπιστήμιο;
Δεν έχει θιγεί κανείς από τις καταγγελίες; Γιατί δεν αντέδρασε ούτε ένας/μία;
Κάποιοι από αυτούς απασχολούνται ακόμη και σήμερα στην Ελληνική Γυμναστική Ομοσπονδία; Και αν ναι, ποιος ευθύνεται γι΄ αυτό;
Η νοοτροπία «κάντε ησυχία για να μην γίνει κακό στο άθλημα» αποτελεί την μεγαλύτερη πηγή του προβλήματος. Ο κοινός νους θα επέβαλλε αρχικά την κλήση σε παροχή εξηγήσεων των καταγγελλόμενων (τα στοιχεία των οποίων βρίσκονται από τις 28 / 10/ 21 στην διάθεση του Υφυπουργού Αθλητισμού, του ΓΓΑ, της ΕΦΙΠΗΔ ΕΟΕ και της Ομοσπονδίας Γυμναστικής) και την αναστολή ισχύος κάθε σύμβασης εργασίας τους, που έχει σχέση με τον αθλητισμό και παιδιά, τουλάχιστον μέχρι την οριστική πειθαρχική διευθέτηση των καταγγελιών, διότι η παραγραφή δεν σημαίνει ότι αθωώθηκαν οι καταγγελόμενοι/ες.
Αντίθετα, οι αρμόδιες Αθλητικές Αρχές νίπτουν τας χείρας τους, χλευάζοντας, κάποιοι από αυτούς, τους αθλητές που προχώρησαν σε καταγγελίες! Για τους αθλητές αυτό που έχει σημασία είναι ότι σήμερα όλη η νέα γενιά είναι υποψιασμένη, όλοι οι γονείς ψάχνονται, όλοι οι προπονητές έχουν το νου τους! Και κάτι τελευταίο για όσους ανακουφίστηκαν από την ποινική παραγραφή των καταγγελιών: αυτά που έχουν δημοσιοποιηθεί είναι παρωνυχίδα σε σχέση με αυτά που έχουν συμβεί, τόσο σε γεγονότα όσο και σε πρόσωπα. Θα υπάρχει φυσικά συνέχεια. Δυστυχώς γι΄ αυτούς!
