Η νοσηλεύτρια Αικατερίνη Καββαδία βρέθηκε στο βήμα του μάρτυρα σήμερα στη δίκη της Ρούλας Πισπιριγκου που κατηγορείται για τον θάνατο της 9χρονης κόρης της Τζωρτζίνας.
Η μάρτυρας η οποία βρισκόταν στο νοσοκομείο την ώρα του τελευταίου επεισοδίου που οδήγησε το παιδί στον θάνατο και παρέμεινε και μετά τη λήξη της βάρδιας της, περιέγραψε ενώπιον του Μικτου Ορκωτού Δικαστηρίου τον τρόπο με τον οποίο η κατηγορούμενη ειδοποίησε νοσηλευτές και γιατρούς για το επεισόδιο της κόρης της.
«Είδα πρώτη φορά το παιδί την ημέρα της εισαγωγής. Ήταν μια χαρά. Το είδα ξανά το Σάββατο το πρωί αρκετές φορές. Μπήκαμε για αιμοληψία, για τον εγκεφαλογράφο και άλλες διαδικασίες που έπρεπε να γίνουν. Θυμάμαι τελευταία φορά μπήκα στις 11.00-11.30 και μετά στις 14.30 που μας κάλεσε η μητέρα» είπε η μάρτυρας και συνέχισε περιγράφοντας ενώπιον του δικαστηρίου το τι συνέβη μέχρι τον θάνατο του παιδιού.
«Ήμουν στη στάση των νοσηλευτών κι έκανα γραφειοκρατικά. Η μητέρα ήρθε προς το μέρος μου. Περίμενα να δω αν χρειάζεται κάτι. Συνέχιζα να την παρατηρώ και κατάλαβα ότι κας ψάχνει. Της λέω “θέλετε κάτι;” Δεν μου απαντούσε. Της λέω “κάνει το παιδί κάποιο επεισόδιο;”. Και απάντησε “ναι”. Κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει και είπα να φωνάξω τη γιατρό και κάλεσα την κ. Κουρούση. Εκείνη επιτάχυνε, προσπεράσαμε τη μητέρα και μπήκαμε στο θάλαμο. Οι γονείς έχουν μεγάλη αντίληψη του τι συμβαίνει συνήθως, αν είναι σοβαρά το παιδί τους. Δεν μου έχει ξανασυμβεί αυτό που συνέβη εκείνη την ημέρα», σημείωσε η μάρτυρας.
Συμφωνα με όσα κατέθεσε το παιδί «είχε μπλε χείλη, ακούσαμε ένα ρόγχο, είδα τη γιατρό να βάζει ακουστικά για μα δει τα ζωτικά του παιδιού. Μετά μου έδωσε οδηγίες που ήταν οδηγίες ΚΑΡΠΑ».
Η μάρτυρας σημείωσε πως είχε ενημερωθεί από τη γιατρό για τους θανάτους των άλλων δυο παιδιών της οικογένειας
Αναφορικά με τη χορήγηση φαρμάκων η μάρτυρας πρόσθεσε ότι, «όλη η διαδικασία άλλαξε την Παρασκευή το μεσημέρι και δόθηκε η οδηγία τα φάρμακα από τη γαστροστομία να τα δίνουμε οι νοσηλευτές. Αυτό έγινε επειδή το παιδί είχε κάποια επεισόδια και ήθελαν να είναι βέβαιοι ότι δίνονται σωστά».
Σε ερώτηση της προέδρου σχετικά με το αν η Ρούλα Πισπιρίγκου θα μπορούσε να ενημερώσει τους γιατρούς χτυπώντας το κουδούνι απάντησε: «Υπάρχει κουμπί – κουδούνι αλλά από την αρχή που άνοιξε η κλινική δεν λειτουργεί. Αυτό που έχω καταλάβει 12 χρόνια που εργάζομαι στην παιδιατρική είναι ότι υπάρχει άμεση σχέση με τους γονείς. Έρχονται αμέσως, δεν χτυπάνε κουδούνι».
Προέδρος: Τι ώρα ήρθε η μητέρα να ειδοποιήσει;
Μάρτυρας: Είχα το κινητό στο χέρι και θυμάμαι να γράφει 14.28. Η μητέρα περπατούσε κανονικά και κοιτούσε ψάχνοντας
Πρόεδρος: Φώναζε;
Μάρτυρας: Όχι. Δε μιλούσε. Εγώ τη ρώτησα. Και μου έκανε ένα νεύμα καταφατικό όταν τη ρώτησα για επεισόδιο.
Πρόεδρος: Ήταν ανήσυχη;
Μάρτυρας: Από την αντίδραση της μητέρας εγώ δεν περίμενα να δω το παιδί σε αυτή την κατάσταση. Ότι ήταν τόσο επείγον.
Πρόεδρος: Μήπως σας είπε «κάντε γρήγορα» ας πούμε;
Μάρτυρας: Δε θυμάμαι να φώναξε κάτι σε κανέναν. Την είδα να στέκεται σε ένα σημείο και να κοιτάζει τις κινήσεις μας. Θυμάμαι ότι έβγαλε ένα μηχάνημα με κουμπάκια και το ακούμπησα δίπλα στη καρδιά του παιδιού. Λίγο πριν ξεκινήσουμε την ΚΑΡΠΑ έγινε αυτό και η γιατρός της είπε να βγει έξω.
Πρόεδρος: Μήπως φορούσε μάσκα και δε μπορούσατε να δείτε τι λέει;
Μάρτυρας: Θυμάμαι ότι δε φορούσε μάσκα, την κρατούσε στο χέρι.
«Αυτό που συνειδητοποίησα όταν σκεφτόμουν αυτή την ημέρα, ήταν πως δεν ακουγόταν το οξύμετρο», είπε η μάρτυρας και συνέχισε αναφερόμενη στη Ρούλα Πισπιρίγκου λέγοντας πως: «Μιλούσε πολύ στο κινητό, τη θυμάμαι να περπατάει στο διάδρομο. Θυμάμαι ότι μιλούσε στο κινητό κι έκλαιγε. Πιθανότατα μιλούσε στο μπαμπά της γιατί είπε “μπαμπά σε κλείνω”. Αργότερα ήρθε και ο πατέρας, γονάτισε δίπλα της και της μιλούσε. Αργότερα τους είπαμε ότι μπορούν να μπουν στο θάλαμο να δουν το παιδί».
