Με την κατάθεση της Ελευθερίας Πετσάβα, της νοσηλεύτριας του Καραμανδάνειου Νοσοκομείου που έφτασε στο δωμάτιο της 9χρονης Τζωρτζίνας όταν έπαθε ανακοπή, συνεχίστηκε η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο.
Η μάρτυρας αναφέρθηκε εκτενέστατα στα όσα έλαβαν χώρα στο νοσοκομείο το Σάββατο 10 και την Κυριακή 11 Απριλίου, που είχε βάρδια στη παιδιατρική κλινική.
«Η Τζωρτζίνα δεν ήταν ένα παιδί που απασχολούσε. Εγώ αυτό ξέρω από τις βάρδιες μου. Δεν περιμέναμε να έχει αυτή την εξέλιξη», κατέθεσε η μάρτυρας και είπε πως όταν άκουσε το κουδούνι βγήκε να πάει στο δωμάτιο της μικρής, πιστεύοντας ότι δεν πρόκειται για κάτι ανησυχητικό, καθώς όπως είπε όταν συμβαίνει κάτι σοβαρό «βγαίνουν στον διάδρομο και φωνάζουν».
Όπως είπε η μάρτυρας «είδα τη μητέρα να μου κουνάει τα χέρια χωρίς να μιλάει. Εκεί κατάλαβα ότι ήταν κάτι σοβαρό. Το παιδί ήταν στη μέση του κρεβατιού. Ήταν ωχρό και δεν είχε το ρινικό οξυγόνο. Το μόνιτορ έδειχνε παύλες. Κάναμε ΚΑΡΠΑ και μετά από 50 λεπτά περίπου άρχισε να δείχνει το μόνιτορ έναν ελαφρύ σφυγμό». Όπως περιέγραψε, το παιδί ήταν νεκρό για πενήντα λεπτά, «είχε αρχίσει να φαίνεται και στη όψη, ήταν λευκό. Έπειτα από 50-55 λεπτά έπιασε το μόνιτορ έναν ασθενικό σφυγμό».
Πρόεδρος: Πηγαίνοντας στο δωμάτιο του παιδιού, είδατε τη μητέρα να βγαίνει από αυτό;
Μάρτυρας: Πήγαινα κανονικά, γιατί συνήθως για τα επείγοντα βγαίνουν από το δωμάτιο και μας φωνάζουν. Η μητέρα μου κούνησε γρήγορα τα χέρια της χωρίς να μιλήσει. Σαν να μου έλεγε ότι είναι κάτι επείγον. Έτρεξα γρήγορα μέσα και είδα το παιδί ωχρό ….
Πρόεδρος: Η μητέρα τι έκανε θυμάστε;
Μάρτυρας: Δε το θυμάμαι όταν είδα το παιδί πανικοβλήθηκα …
Πρόεδρος: Θυμηθείτε λόγο πως είδατε το παιδί στις 10 Απριλίου…
Μάρτυρας: Ήταν αναίσθητο, ωχρό, πανιασμένο, λευκό. ήταν στη μέση και προς κάτω του κρεβατιού δεν ήταν στο μαξιλάρι το κεφάλι του. Πεσμένα τα χέρια….
Πρόεδρος: Γιατί λέτε στην ανακριτική κατάθεση για το επεισόδιο του Σαββάτου ότι αυτό σίγουρα δεν ήταν επεισόδιο σπασμών;
Μάρτυρας: Είχε κλειστά μάτια. Δεν ήταν γυρισμένα. Τα παιδί δεν είχε έντονη κίνηση. Συνήθως δεν μπορούμε να τα κρατήσουμε.
Πρόεδρος: Την Κυριακή που βρισκόταν το οξύμετρο;
Μάρτυρας: Δε θυμάμαι. Το πρώτο που κοίταξα ήταν το πρόσωπο του παιδιού. Θυμάμαι σίγουρα ότι δεν φορούσε το ρινικό οξυγόνο.
Πρόεδρος: Τι σημαίνει αυτό;
Μάρτυρας: Ήταν βγαλμένη η συσκευή, όχι μόνο το κομμάτι που συνδέεται με το σώμα του παιδιού.
Πρόεδρος: Η μητέρα που βρισκόταν;
Μάρτυρας: Της είπαμε να περάσει έξω.
Πρόεδρος: Στο διπλανό δωμάτιο νοσηλεύονταν άλλο παιδί;
Μάρτυρας: Ναι, δεν βγήκαν ποτέ να δουν τι γίνεται με τόσο η φασαρία. Μας έκανε εντύπωση θυμάμαι.
Πρόεδρος: Πως αντέδρασε η κατηγορουμένη όταν την ενημερώσατε ότι το παιδί επανήλθε;
Μάρτυρας: Ήρθαν και οι δυο γονείς στο γραφείο των γιατρών για να τους ευχαριστήσουν, έδειχναν ανακουφισμένοι.
Εισαγγελέας: Είπατε πως το οξύμετρο είχε παύλα. Ποτέ δείχνει παύλα;
Μάρτυρας: Όταν είναι βγαλμένο ή όταν ο άνθρωπος είναι νεκρός.
Εισαγγελέας: Αυτό κάνει ήχο; Χαμηλώνει;
Μάρτυρας: Κάνει ναι.
Εισαγγελέας: Το είχε χαμηλώσει η κατηγορούμενη;
Μάρτυρας: Έχουν έντονο θόρυβο τα οξύμετρα, αλλά οι γονείς μας ρωτάνε για να το χαμηλώσουν. Εδώ δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο.
Εισαγγελέας: H μητέρα κατά το περιστατικό της 11ης Απριλίου πως ήταν; Είχε καταλάβει ότι ήταν σοβαρό;
Μάρτυρας: Έξω καθόταν, σε ένα σκαλάκι. Ανήσυχη φαινόταν.
