Δίκη για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου: Στο... ένστικτο προστασίας του κοινωνικού συνόλου αποδίδει τις πράξεις του ο μεσίτης

Ότι λειτούργησε ενστικτωδώς για την προστασία του κοινωνικού συνόλου, υποστήριξε στην απολογία του ο δεύτερος κατηγορούμενος για το φονικό λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου, ο 59χρονος μεσίτης Αθ. Χορταριάς ενώ ταυτόχρονα είπε πως δεν τον χτύπησε και μάλιστα ότι μόλις το πόδι του ήρθε σε επαφή με το θύμα σταμάτησε αμέσως.

Ο ίδιος δήλωσε αθώος ενώ χαρακτήρισε τον θάνατο του Ζακ ως κάτι «πολύ λυπηρό». «Η κατηγορία όμως που μου αποδίδεται ότι συνέβαλα στο θάνατο αυτό, την αρνούμαι κατηγορηματικά και δηλώνω αθώος. Πιστεύω δε ότι έχει να κάνει με εσφαλμένες παραδοχές της ιατροδικαστικής που έχουν φανεί και στο δικαστήριό σας», είπε συγκεκριμένα.

Κατηγορούμενος: Το να μπορείς να προστατεύεις τον συνάνθρωπο σου όταν μπορείς, είναι κοινωνική ευθύνη. Το έκανα για την προστασία των συνανθρώπων μου. Ούτε ιδιοτελές κίνητρο είχα, ούτε ήξερα τον Κωστόπουλο.
Πρόεδρος: Άρα πάλι έτσι θα ενεργούσατε;
Κατηγορούμενος: Ήταν μια ενστικτώδης αντίδραση
Πρόεδρος: Είστε 59 χρονών άνθρωπος. Αν ενεργούσαμε όλοι ενστικτωδώς θα ήμασταν μια ζούγκλα.
Κατηγορούμενος: Όταν ενεργούμε ενστικτωδώς ενάντια στο άδικο, δεν είναι ζούγκλα.
Πρόεδρος: Η λογική σας τι λέει;
Κατηγορούμενος: Το ένστικτο αφορά στην προστασία των άλλων. Η λογική μου ήταν να τον εμποδίσω να κάνει κανένα κακό.
Εισαγγελέας: Οπότε μας λέτε ότι σήμερα ενεργήσατε για να προστατεύσετε τους άλλους;

Κατηγορούμενος: Και τον ίδιο μου τον εαυτό και τους συνανθρώπους μου.

Περιγράφοντας εκείνη την ημέρα στην οδό Γλάδστωνος ο μεσίτης και αυτός με τη σειρά του δηλώνει πως ένιωσε φόβο από την παρουσία του Ζακ. Απαντώντας μάλιστα σε ερωτήσεις της έδρας σχετικά με την φυσική κατάσταση του θύματος, ο κατηγορούμενος είπε πως δεν γίνεται κάποιος να κρατάει μαχαίρι και να είναι αδύναμος. «Μέχρι και σήμερα είμαι πεπεισμένος ότι ήταν ένα θλιβερό γεγονός αλλά δεν συνδέεται με τη δική μας δράση», είπε ο κατηγορούμενος σε μια προσπάθεια να αποτινάξει από πάνω του την όποια ευθύνη για τον τραγικό θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου.

Ένορκος: Λέγατε πριν ότι ήταν κυνηγημένος;
Κατηγορούμενος: Αυτό λέγεται αλλά δε στέκει με τη λογική.
Ένορκος: Εσείς θεωρείτε ότι μπορεί να ήταν;
Κατηγορούμενος: Σε καμία περίπτωση.
Ένορκος: Γιατί;
Κατηγορούμενος: Γιατί κάποιος που τον κυνηγάνε θα έμπαινε μέσα και θα έλεγε «προστατεύστε με».
Ένορκος: Σε ποιον να το πει; Αφού ήταν μόνος του μέσα.
Κατηγορούμενος: Την ώρα που ερχόταν η αστυνομία θα τους έλεγε «συγγνώμη που μπήκα μέσα αλλά ήμουν κυνηγημένος, δεν έχω πειράξει τίποτα».
Ένορκος: Ναι αλλά βλέπουμε ότι του πετούσαν αντικείμενα μέσα. Εσείς θα νιώθατε ασφαλής αν σας πετούσαν αντικείμενα;
Κατηγορούμενος: Αφότου είχε σπάσει τη βιτρίνα. Δεν θα κρίνω εγώ αν καλά έκαναν ή όχι, αλλά το έκαναν όταν πια είχε αυτή τη συμπεριφορά ο Κωστόπουλος.
Ένορκος: Εμείς τον είδαμε αδύναμο να μην μπορεί ί να ν σηκώσει καν τον πυροσβεστήρα.
Κατηγορούμενος: Εγώ, προσέξτε, όταν τον είδα με τον πυροσβεστήρα…
Ένορκος: Το είδατε όμως αυτό. Με τη λογική σας δεν θεωρήσατε ότι είναι αδύναμος;
Κατηγορούμενος: Αν δεν κρατούσε το μαχαίρι…
Ένορκος: Μα δεν μπορούσε να σταθεί.
Κατηγορούμενος: Αδύναμος με μαχαίρι δεν υπάρχει…

Ο 59χρονος μεσίτης υποστήριξε πως το θύμα σε «αλλόφρονα κατάσταση πήρε τον πυροσβεστήρα, είχε πάρει την ταμειακή και τη χτύπαγε 2-3 φορές στο τραπέζι, προφανώς για να ανοίξει το συρτάρι το οποίο δεν μπόρεσε. Τον είδα να πιάνει τζάμια και προφανώς από εκεί μάτωσαν και τα χέρια του και έδειχνε να είναι σε κατάσταση αμόκ. Δεν μπορώ να την εξηγήσω. Τον βλέπω ότι η προσπάθειά του όλη βρίσκεται στο να διαφύγει διότι προφανώς είχε μπει για να κλέψει και εγκλωβίστηκε. Όταν άνοιξε την κάτω βιτρίνα για να βγει προς τα έξω είναι και το σημείο που είδα να κρατάει το μαχαίρι. Σκέφτηκα ότι αν βγει, θα γίνει κακό. Στην προσπάθειά του να διαφύγει, κάποιον μπορεί να μαχαιρώσει. Την ώρα που χτυπάει με το κεφάλι του την τζαμαρία για να σπάσει, λειτούργησα ενστικτωδώς και σκέφτηκα να φύγω για την ασφάλειά μου και μετά σκέφτηκα να τον περιορίσω για να μη βγει έξω και μαχαιρώσει κανέναν άνθρωπο. Έχοντας σπάσει με το κεφάλι του την τζαμαρία, εξείχαν τζάμια και σε κλάσματα δευτερολέπτου, αφού δεν είχε έρθει η αστυνομία, πήγα, έσπασα με λακτίσματα τα κομμάτια με το τζάμι για να μην τραυματιστεί κανείς και του φώναξα «κάτσε μέσα». Όταν έβγαλε το κεφάλι του έξω, τον βρήκαν ένα-δύο, δεν θυμάμαι, τον τραβάω έξω, του δεσμεύω τον καρπό και πραγματικά το κρατούσε πολύ σφιχτά. Εκείνη τη στιγμή έρχεται ο τραυματιοφορέας και σε λίγα λεπτά, αν θυμάμαι καλά, έρχεται και η αστυνομία. Η αστυνομία έκανε έναν κύκλο ασφαλείας γύρω του και κανένας δεν πείραξε τον Κωστόπουλο. Χτυπάει, λοιπόν, με μια κλωτσιά την τζαμαρία ο Κωστόπουλος, παίρνει ένα γυαλί και προσπαθεί να καρφώσει τον ΕΚΑΒίτη. Εκείνος έκανε πίσω, και τότε στράφηκε προς το πλήθος, που έκανε κι αυτό πίσω, μετά στρέφεται προς τους αστυνομικούς, κάνουν κι αυτοί πίσω γιατί φοβήθηκαν, και τότε ένας απ’ τους αστυνομικούς του χτύπησε το χέρι με ένα πτυσσόμενο γκλομπ και τον ρίχνει κάτω. Εκείνη τη στιγμή βλέπω τον Κωστόπουλο να πηγαίνει το τζάμι προς το λαιμό του. Τότε ένας από τους αστυνομικούς, νομίζω συγκατηγορούμενος, του λέει ”μην το κάνεις” και τότε οι αστυνομικοί μας λένε να φύγουμε. Εγώ όταν έμαθα ότι πέθανε ο Κωστόπουλος είχα την εντύπωση ότι αυτοκτόνησε».

Κατηγορούμενος: Θυμάμαι με το που αφήνει την ταμειακή επικεντρώνεται στο πώς θα βγει έξω. Ψάχνεται αν μπορεί να πηδήξει πάνω από τη βιτρίνα. Τον είδα ότι το σκέφτηκε γιατί τον κοίταξα στα μάτια και μου έκανε εντύπωση γιατί το βλέμμα του ήταν περίεργο, σαν να μην έχει συναίσθηση τι κάνει.
Πρόεδρος: Και πώς καταλάβατε ότι ήθελε να πάει από πάνω;
Κατηγορούμενος: Εκείνη την ώρα αυτό σκέφτηκα. Εκείνη τη στιγμή είχε εγκατελείψει αυτή την προσπάθεια.
Πρόεδρος: Και γιατί εγκατέλειψε αυτή την προσπάθεια;
Κατηγορούμενος: Και πού να ξέρω; Μάλλον κατάλαβε ότι δεν του έβγαινε. Μετά σκέφτηκα ότι αυτός θα βγει, να φύγω και μετά είπα ότι έτσι και βγει με το μαχαίρι θα γίνει κακό και σκέφτηκα ότι μπορώ να τον περιορίσω μέχρι να έρθει η αστυνομία.
Πρόεδρος: Και δεν θα κοβόταν από τα γυαλιά;
Κατηγορούμενος: Ούτως ή άλλως θα έβγαινε. Κλώτσησα την τζαμαρία για να μη γίνει κανένα κακό.
Πρόεδρος: Ενώ κρατούσε το μαχαίρι εκείνη την ώρα;
Κατηγορούμενος: Nαι, το κρατούσε.
Πρόεδρος: Aυτό που λέτε είναι αντιφατικό γιατί από τη μια κρατούσε το μαχαίρι και φοβόσασταν μη βγει, αλλά μετά λέτε «κλώτσησα τα τζάμια για να βγει».
Κατηγορούμενος: Ναι εγώ δεν ήθελα κάτι τέτοιο. Δεν ήθελα να πάθει κακό ο άνθρωπος. Κλώτσησα τον αέρα, προσπάθησα να τον περιορίσω και σταμάτησα, δεν συνέχισα.

Πρόεδρος: Κλωτσήσατε τα τζάμια για να μη χτυπήσει. Σκεφτήκατε να πατήσετε απλά το χέρι του με το μαχαίρι;

Κατηγορούμενος: Εγώ δεν είμαι ειδικά εκπαιδευμένος. Αφού αιφνιδιάστηκε από αυτό που έγινε, τον πιάνω του γυρίζω τον καρπό και του παίρνω το μαχαίρι.
Πρόεδρος: Δεν είχε βγει όμως ακόμη έξω;
Κατηγορούμενος: Είχε βγει. Εγώ τον έβγαλα.
Πρόεδρος: Το τελευταίο πλήγμα που χτύπησε το κεφάλι του, δεν είχε βγει έξω
Κατηγορούμενος: Λέτε για το χτύπημα του κ. Δημόπουλου.

Πρόεδρος: Ναι, δεν είχε βγει το σώμα του έξω. Στην ουσία τον τραβήξατε εσείς έξω. Άρα τί νόημα είχε το χτύπημα στο κεφάλι;
Κατηγορούμενος: Εγώ δεν χτύπησα…
Πρόεδρος: Εσείς λέτε ότι δεν τον χτυπήσατε.
Κατηγορούμενος. Όταν ήρθε το πόδι μου σε επαφή, αμέσως σταμάτησα.