Ο θηρευτής ανηλίκων, της κάστας των… Αρίστων, είναι κάπου εκεί έξω.
Τι κι αν καταδικάστηκε για δύο βιασμούς ανηλίκων; Αντί να οδηγηθεί πίσω στο κελί για να εκτίσει την ποινή του, επέστρεψε μόνο για λίγες ώρες και μόνο για να μαζέψει τα προσωπικά του αντικείμενα.
Κι αφού διεκπεραιώθηκαν τα τυπικά –30.000 ευρώ χρηματική εγγύηση για το περιβάλλον ενός Δημήτρη Λιγνάδη δεν θα μπορούσε ποτέ να προκαλέσει χρονοβόρες καθυστερήσεις–, ευθυτενής και ανακουφισμένος, διάβηκε την πόρτα του Κορυδαλλού.
Και όλη η Ελλάδα παρακολούθησε σε απευθείας σύνδεση κάτι που δεν είχε μέχρι τώρα ξαναδεί. Τηλεοπτικές κάμερες να περιμένουν να απαθανατίσουν την έξοδο από τις φυλακές ενός μόλις καταδικασμένου για βιασμό δύο ανηλίκων, δίνοντάς του μάλιστα τον λόγο για όσα εκείνος ήθελε να πει, χωρίς αντίλογο, και με αέρα… νικητή.
Αλλωστε, από τα μεγαλεία του Εθνικού θεάτρου, της αποθέωσης στην Επίδαυρο από το πρωθυπουργικό ζεύγος, που σήκωσε στρατιωτικό ελικόπτερο για να πάει να τιμήσει τον εκλεκτό της Κυβέρνησης του Καλλιτέχνη, της λυσσαλέας προσπάθειας, πολιτικών και όχι μόνο κέντρων, να πέσει στα «μαλακά», μέχρι και τη σουρεαλιστική σκηνή της απομάκρυνσής του από τον Κορυδαλλό μέσα στην πολυτελή Πόρσε του συνηγόρου του, δεν πέρασε και πολύς καιρός.
Μόλις ενάμισης χρόνος.
Οσο διήρκεσε η προσωρινή του κράτηση μέχρι να γραφτεί με χρώματα μελανά, για τα ποινικά χρονικά της χώρας, το κρεσέντο της ιστορίας. Ενα κρεσέντο που αποτελεί μια από τις πιο προκλητικές και παράλογες δικαστικές αποφάσεις, απόρροια μιας πεντάμηνης εξοργιστικής για το κοινό περί δικαίου αίσθημα ακροαματικής διαδικασίας.
Μια διαδικασία την οποία διηύθυνε η πρόεδρος Πρωτοδικών Παναγιώτα Γιούπη, η στάση της οποίας δεν περιποιεί τιμή στον ρόλο της ως λειτουργού της Θέμιδας. Και αυτό δεν αφορά τόσο στην ψήφο της, την απαλλακτική για όλα όσα αποδίδονται στον Δ. Λιγνάδη, αλλά σε όλη τη συμπεριφορά της κατά τη διάρκεια της επ’ ακροατηρίω αποδεικτικής διαδικασίας.
Αδιάφορη ως προς την πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης, όχι μόνο άφησε θύματα και μάρτυρες απροστάτευτους απέναντι σε κακοποιητικές υπερασπιστικές τακτικές, αλλά προσέβαλε και η ίδια τον θεσμό που υπηρετεί επιτρέποντας στον Αλέξη Κούγια ακόμη και να εκτοξεύει απειλητικές προειδοποιήσεις προς την έδρα του δικαστηρίου της.
«Κυρία πρόεδρε, έχετε πολλά χρόνια μπροστά σας. Κι ο κύριος εισαγγελέας έχει. Αν δεν του συμβεί κανένα απρόοπτο τύπου Τουλουπάκη» εκστόμισε ο πολύπειρος μεγαλοδικηγόρος, χωρίς να εγκληθεί γι’ αυτή την τρομοκρατική συμπεριφορά του προς τον μη αρεστό για τα συμφέροντα του εντολέα του εισαγγελικό λειτουργό.
Ενοχος λοιπόν ο Δ. Λιγνάδης για ένα από τα σοβαρότερα αδικήματα του Ποινικού Κώδικα και με ανυπολόγιστη ηθική απαξία, ελεύθερος δε…
Ως απλός κατηγορούμενος πήγε μετά την απολογία του στη φυλακή για να μην τελέσει νέα αδικήματα καθώς έτσι συνάγετο «από τα περιστατικά της προηγούμενης ζωής του, τα οποία αφορούν στην αδιάλειπτη επιθυμία του για ικανοποίηση με καθ’ οιονδήποτε τρόπο της γενετήσιας ορμής του με ανήλικα, κυρίως άρρενα άτομα, αδιαφορώντας για το ενδεχόμενο προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους».
Ως καταδικασθείς, και μάλιστα για δύο βιασμούς, και χωρίς να του έχουν αναγνωρισθεί ελαφρυντικά, αφέθηκε ελεύθερος…
Νομικός, λογικός και ηθικός παραλογισμός.
Αλλά είπαμε, αυτός ανήκει στην κάστα των… Αρίστων.
Ελεύθερος ο Λιγνάδης, δέσμια η Δικαιοσύνη
Την περασµένη Τετάρτη ο ∆ηµήτρης Λιγνάδης καταδικάστηκε σε δώδεκα χρόνια κάθειρξη για δύο βιασµούς ανηλίκων, δεν του αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό αλλά αφέθηκε ελεύθερος, αφού το δικαστήριο του χορήγησε αναστολή µέχρι την εκδίκαση της έφεσης.
Θα έλεγε κανείς ότι στόχος της απόφασης αυτής είναι να µπει φραγµός στα στόµατα που ανοίγουν. Σε όλα τα παιδιά, στις γυναίκες, στους άντρες που καταγγέλλουν τους βασανιστές τους και ως θύµατα n να φοβούνται να µιλήσουν.
Εξαιρετικά «ενδιαφέρουσα» ήταν η στάση της προέδρου του δικαστηρίου Παναγιώτας Γιούπη καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας.
Πρόκειται για την ίδια πρόεδρο η οποία επέτρεψε στην υπεράσπιση να υποβάλει τα θύµατα σε επανατραυµατισµό και εκ νέου κακοποίηση χωρίς να την εγκαλεί. Η ίδια είναι εκείνη που παρά το γεγονός ότι µες στο δικαστήριο ακούστηκαν πάνω από έξι ονόµατα ανθρώπων που θα µπορούσαν να καταθέσουν και να εισφέρουν στην υπόθεση, κώφευσε επιδεκτικά και δεν κάλεσε κανέναν εξ αυτών να καταθέσει.
Τουλάχιστον δύο µάρτυρες κατέθεσαν ενώπιον του δικαστηρίου ότι γνωρίζουν ανθρώπους –τους κατονόµασαν κιόλας– οι οποίοι µπορούν να βοηθήσουν στην αποδεικτική διαδικασία. Ο ένας µάλιστα απευθυνόµενος στην έδρα τόνισε ότι οι άνθρωποι που κατονοµάζει είναι ενήµεροι και είναι διατεθειµένοι να καταθέσουν εφόσον κληθούν.
Τα παράλογα
Πώς είναι δυνατόν, θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος, ένας άνθρωπος που έχει καταδικαστεί για δύο βιασµούς παιδιών, και όσο ακόµη κατηγορούνταν είχε προφυλακιστεί ως ύποπτος τέλεσης νέων αδικηµάτων µε ροπή προς την εγκληµατικότητα, να αφήνεται ελεύθερος τώρα που επίσηµα κρίθηκε ένοχος. ∆ηλαδή όσο υπήρχε η υποψία ότι µπορεί να τελέσει το αδίκηµα έπρεπε να κρατηθεί στη φυλακή επειδή αν το διέπραξε, είναι επικίνδυνος. Τώρα όµως που η ελληνική ∆ικαιοσύνη αποφάσισε ότι όντως είναι ο δράστης των εγκληµάτων που κατηγορήθηκε… µπορεί να αφεθεί ελεύθερος.
Ακόµη ένα ερώτηµα που προκύπτει αφορά το ύψος της ποινής που επιβλήθηκε στον ∆. Λιγνάδη αφού για τον βιασµό του ανηλίκου στην Επίδαυρο το δικαστήριο τον καταδίκασε σε µόλις πέντε χρόνια κάθειρξη, την κατώτατη των ποινών για το συγκεκριµένο αδίκηµα, ενώ για τον βιασµό του ανηλίκου που φιλοξενούσε στο σπίτι του σε δέκα χρόνια κάθειρξη. Μετά τη συγχώνευση η συνολική ποινή διαµορφώθηκε στα δώδεκα χρόνια. Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον κάποια στιγµή να διαβάσουµε το σκεπτικό του Μεικτού Ορκωτού ∆ικαστηρίου (ΜΟ∆) σχετικά µε την επιβολή της κατώτατης ποινής, ειδικά µάλιστα από τη στιγµή που στον κατηγορούµενο δεν αναγνωρίστηκε ούτε ένα ελαφρυντικό. Τι ακριβώς απεφάνθη η ελληνική ∆ικαιοσύνη; Οτι ο ένας εκ των δύο βιασµών που καταλογίζονται στον ∆. Λιγνάδη ήταν αλλά δεν ήταν και τόσο βιασµός; Ο βιασµένος από τον ∆. Λιγνάδη νεαρός κακοποιήθηκε αλλά λίγο;
Ως τακτική βέβαια είναι εξηγήσιµο. Η επιµονή στη χαµηλότερη ποινή υπήρξε προκειµένου να µειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η τελική ποινή µετά τη συγχώνευση.
Πρόεδρος… υπεράσπισης
«Κυρία πρόεδρε, έχετε πολλά χρόνια µπροστά σας. Κι ο κύριος εισαγγελέας έχει. Αν δεν του συµβεί κανένα απρόοπτο τύπου Τουλουπάκη» είπε ο συνήγορος υπεράσπισης του ∆. Λιγνάδη µες στην αίθουσα του δικαστηρίου µετά την καταδικαστική για τον εντολέα του εισαγγελική πρόταση. Η πρόεδρος της έδρας Π. Γιούπη δεν τον εγκάλεσε, παρά τη σχεδόν ευθεία απειλή κατά του εισαγγελικού λειτουργού.
Η ίδια δεν τον εγκάλεσε ούτε όταν ζητούσε επίµονα από τα θύµατα να δείξουν µε το στόµα τους και τα χέρια τους πώς γίνεται η πεολειχία. ∆εν τον εγκάλεσε ούτε όταν ζήτησε να γίνει αναπαράσταση του βιασµού µε πρωταγωνιστή τον συνήγορο υποστήριξης της κατηγορίας Γιάννη Βλάχο επειδή «του αρέσει».
Οι περιπτώσεις που θα έπρεπε να επιβάλει την τάξη µες στο διάστηµα αυτών των πέντε µηνών που διήρκεσε η δίκη είναι αναρίθµητες, ωστόσο καµιά δεν στάθηκε αρκετή ώστε να κινητοποιήσει την Π. Γιούπη, µε αποτέλεσµα η δικαστική αίθουσα να µετατρέπεται σε «ροντέο», µε τις δύο πλευρές να επιδίδονται σε οµηρικούς καβγάδες, εκτροχιάζοντας τη διαδικασία.
Αλλά και ο τρόπος που ψήφισε η πρόεδρος του ΜΟ∆ ήταν αξιοσηµείωτος. Ψήφισε την αθώωση Λιγνάδη και για τις τέσσερις κατηγορίες βιασµού, ψήφισε την αναγνώριση του ελαφρυντικού της µετέπειτα καλής συµπεριφοράς –σε έναν κατηγορούµενο που δεν έχει καν οµολογήσει–, ψήφισε τις χαµηλότερες ποινές και ανά κατηγορία αλλά και στη συγχώνευση και φυσικά ψήφισε υπέρ της αναστολής που οδήγησε τον ∆. Λιγνάδη σπίτι του. Σε όλα αυτά –εκτός από την περίπτωση του ελαφρυντικού– µαζί της είχε την εξ αριστερών της δικαστή, η οποία συντεταγµένα βάδιζε δίπλα της σε κάθε απόφαση.
Εχοντας πλέον υπέρ του τις ψήφους της προέδρου της έδρας αλλά και της µίας εκ των συνέδρων, εκτός κι αν τελικά ασκηθεί έφεση, όπως ήδη µελετάται, κατά της δικαστικής αυτής απόφασης, ο ∆. Λιγνάδης θα µπορεί να πάει µε άλλο αέρα στο δευτεροβάθµιο δικαστήριο.
Επιλεκτική για τα πειστήρια
Η Π. Γιούπη, επίσης, δεν έκανε δεκτή τη χρήση των φωτογραφιών που είχε κατασχέσει η ΕΛΑΣ από το κινητό τηλέφωνο του ∆. Λιγνάδη και προσκόµισε ο συνήγορος υποστήριξης της κατηγορίας Γ. Βλάχος, που αποδείκνυαν σύµφωνα µε τον δικηγόρο το αντίθετο από όσα ισχυρίστηκε στην κατάθεσή του ο φίλος του ∆. Λιγνάδη, ∆ιονύσης Παναγιωτάκης, ότι δηλαδή ο ∆. Λιγνάδης δεν έκανε παρέα µε ανηλίκους.
Στον αντίποδα το δικαστήριο είχε δεχτεί φωτογραφίες που έχει προσκοµίσει η υπεράσπιση από τη µετέπειτα ζωή των καταγγελλόντων, σε µια επιχείρηση παρουσίασής τους ως «ελαφρών ηθών», «επί πληρωµή συνοδών» και «αναξιόπιστων».
Σε αντίθεση µε το φωτογραφικό υλικό που δεν έγινε δεκτό καθώς δεν θεωρήθηκε σχετικό µε την κατηγορία, οι παραπάνω φωτογραφίες από διακοπές των µηνυτών αρκετά χρόνια µετά τις καταγγέλλουσες πράξεις για κάποιο περίεργο λόγο θεωρήθηκαν σχετικές.
Βασισµένη σε αυτές τις φωτογραφίες άλλωστε η Ελένη Κούρκουλα, πάλαι ποτέ υφυπουργός Παιδείας του ΠΑΣΟΚ και βασική µάρτυρας υπεράσπισης του ∆. Λιγνάδη, έκανε λόγο για «βίζιτες».
«Κυρία πρόεδρε, έτοιµη την έχω την αίτηση εξαίρεσής σας» είχε πει σε µια έκρηξή του ο Γ. Βλάχος αλλά δεν την κατέθεσε ποτέ· αν το είχε κάνει, ίσως η έκβαση αυτής της δίκης να ήταν διαφορετική. Ο ίδιος συµπλήρωσε πως «δεν είναι δυνατόν να επιτρέπονται σαδιστικά υποβαλλόµενες ερωτήσεις προς το θύµα. ∆εν µπορώ να νοµιµοποιώ µε την παρουσία µου αυτήν τη διαδικασία. Ολα τα οµοφοβικά, ρατσιστικά να τα βγάζουµε εδώ µέσα. Είναι ντροπή!»