Η νίκη του Κόκκινου Στρατού στο Βερολίνο το 1945 οδήγησε στην καθιέρωση της παρέλασης της 9ης Μαΐου. Η ημέρα αυτή παραδοσιακά έπαιζε ρόλο στη συσπείρωση της σοβιετικής κοινωνίας αλλά και υπενθύμιζε τα δεινά της ναζιστικής εισβολής. Η επέτειος διατηρήθηκε και στην καπιταλιστική Ρωσία και χρησιμοποιήθηκε αφενός για την υπογράμμιση της ιστορικής συνέχειας, αφετέρου για την ανάδειξη του ρωσικού μεγαλείου εναντίον των απανταχού εχθρών. Η φετινή επέτειος είναι κομβική για το Κρεμλίνο. Αναμένεται να ειπωθούν διθυραμβικά λόγια για την τρέχουσα «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» εναντίον της Ουκρανίας και τον «αντιναζιστικό χαρακτήρα» της. Φαίνεται πως η ρωσική ηγεσία σχεδιάζει να δώσει νέο τόνο στην αντιφασιστική επέτειο, προσθέτοντας το «Ζ» στην παράδοση και κυρίως σηματοδοτώντας την κλιμάκωση του πολέμου.
Ιδανικά η επέτειος θα συνέπιπτε με τη συντριπτική ήττα της Ουκρανίας, ο Βλαντίμιρ Πούτιν από τη γνωστή εξέδρα της Κόκκινης Πλατείας θα διακήρυττε την «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας σε αντιπαραβολή με την τοποθέτηση της κόκκινης σημαίας στο Ράιχσταγκ. Ομως τα δεδομένα έχουν αλλάξει και η Ρωσία βρίσκεται μπλεγμένη σε έναν πόλεμο στον οποίο δεν διαφαίνεται ορατό τέλος. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις έχουν εν πολλοίς παγώσει εξαιτίας της ανασυγκρότησης του ρωσικού στρατού αλλά και της πεισματικής ουκρανικής αντίστασης, αφήνοντας μικρά περιθώρια για νικητήριους λόγους, εκτός από τις σχετικές αναφορές στη Μαριούπολη. Επομένως μήνυμα αποκλιμάκωσης αποκλείεται να βγει από την ομιλία Πούτιν.
Ο κόμπος της επιστράτευσης
Πολλοί δυτικοί αναλυτές περιμένουν από τον Ρώσο ηγέτη να κλιμακώσει τις συγκρούσεις και να κηρύξει και επισήμως τον πόλεμο στην Ουκρανία, βγάζοντας τον νομικίστικο μανδύα της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης». Μια τέτοια εξέλιξη θα επιτρέψει στο Κρεμλίνο να επιβάλει επιστράτευση στη χώρα, που στόχο θα έχει την αναπλήρωση των απωλειών και την κινητοποίηση της ρωσικής κοινωνίας εναντίον της Δύσης και της Ουκρανίας. Επίσης, οι ουκρανικές υπηρεσίες πληροφοριών υποστηρίζουν ότι μια επιστράτευση είναι στα σχέδια των Ρώσων, ενώ μυστικά και αποσπασματικά έχει ξεκινήσει ήδη. Από τη μεριά του, το Κρεμλίνο διά του εκπροσώπου Τύπου Ντμίτρι Πεσκόφ ανακοίνωσε πως τα δημοσιεύματα που μεταδίδουν την εν λόγω πληροφορία είναι «αναληθή και άνευ νοήματος», χωρίς βέβαια να διαψεύδεται το σενάριο της κήρυξης του πολέμου. Αλλωστε ο Πούτιν έχει αποδείξει ότι συνομιλεί με την Ιστορία με τον δικό του τρόπο, νιώθοντας κατά κάποιον τρόπο υπόλογός της και συνάμα πρωταγωνιστής της.
Ο στρατιωτικός γρίφος
Το ερώτημα, βέβαια, παραμένει: θα καταφέρει η Ρωσία να αντιπαρέλθει τη δυτική στήριξη στην Ουκρανία; Η Δύση διευρύνοντας τις αποστολές αμυντικού υλικού τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά έχει θέσει ένα θανάσιμο δίλημμα στους Ρώσους: είτε συνεχίζουν τον πόλεμο, συντηρώντας τον τραυματισμό του γοήτρου τους και εντείνοντας τις απώλειες, είτε παγώνουν τη σύγκρουση, αποδεχόμενοι την ισοπαλία στο πεδίο της μάχης και παραδεχόμενοι ουσιαστικά την ήττα τους. Το ρωσικό επιτελείο έχει επιλέξει να περιορίσει τις παραδόσεις του δυτικού εξοπλισμού χτυπώντας τις σιδηροδρομικές υποδομές της Ουκρανίας σε όλο το μήκος και πλάτος της χώρας. Οι Ουκρανοί πολίτες και στρατιώτες ήδη βιώνουν τρομακτικές ελλείψεις σε καύσιμα και αναμένεται ότι σύντομα επιπλέον προϊόντα θα σπανίζουν.
Την ίδια στιγμή οι Ρώσοι ανασυγκροτούνται και βομβαρδίζουν τις προωθημένες θέσεις των Ουκρανών, επιτυγχάνοντας αργά και σταθερά μια πρόοδο, η οποία σε τίποτε δεν μοιάζει με τις πρώτες δύο εβδομάδες των επιχειρήσεων που ο πόλεμος βασιζόταν στους ελιγμούς. Εντούτοις, το μέτωπο που συγκεντρώνει πλέον τα βλέμματα βρίσκεται στην Υπερδνειστερία, όπου οι «ανώνυμες» προβοκάτσιες συνεχίζονται για δεύτερη εβδομάδα. Δεν είναι κρυφό πως το Κίεβο θα ήθελε να κλείσει το μέτωπο στα δυτικά του, με ή χωρίς τη βοήθεια της Μολδαβίας, προτού οι μάχες φτάσουν στην Οδησσό, το τελευταίο λιμάνι της Ουκρανίας. Παράλληλα, η Μολδαβία προετοιμάζεται για έναν πόλεμο που γνωρίζει ότι θα είναι ιδιαίτερα επίπονος και δύσκολος, ειδικά για μια μικρή χώρα με συνολικό στρατό 6.000 ατόμων.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ρουμανία έχουν δρομολογήσει την ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων του μολδαβικού στρατού, ειδικά στον κυβερνοχώρο και στην επιμελητεία, ωστόσο μια άρδην αλλαγή των συσχετισμών είναι αδύνατη χωρίς την είσοδο νατοϊκών στρατευμάτων στη χώρα. Σενάριο που αν ευοδωθεί, σίγουρα θα προκαλέσει την οργή της Μόσχας.
Καλίνινγκραντ καλεί Μόσχα
Ολα αυτά τη στιγμή που οι Ρώσοι ετοιμάζονται για κάθε πιθανό σενάριο στον ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ, ακόμη και ενός πυρηνικού χτυπήματος. Η πρώην γερμανική κτήση στην ιστορική Πρωσία, η οποία προσαρτήθηκε από τη Ρωσία την επαύριον του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, συνορεύει με τη Λιθουανία και την Πολωνία ενώ απέχει από τη Λευκορωσία 490 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή. Ο συγκεκριμένος θύλακας αποτελεί αγκάθι στο μαλακό υπογάστριο του ΝΑΤΟ και μπορεί ανά πάσα στιγμή να ενεργοποιηθεί από τη Ρωσία ώστε να προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές σε ολόκληρη την Ευρώπη, αφού οι αεροπορικές γραμμές και τα οδικά δίκτυα της Γερμανίας, της Βαλτικής και της Πολωνίας βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση. Το μήνυμα της ρωσικής άσκησης ήταν σαφές και στόχευε στους «θερμοκέφαλους» που ενδεχομένως να επιβουλεύονται ένα δεύτερο μέτωπο με τη Ρωσία. Ετσι η Μόσχα μέσω της άσκησης-προσομοίωσης πυρηνικού χτυπήματος διαμήνυσε προς το ΝΑΤΟ πως οποιαδήποτε πρόκληση μπορεί να απαντηθεί ακόμη και με πυρηνικό χτύπημα.
