Ακύρωσε επί της ουσίας τις εξαγγελίες του ακροβατώντας μεταξύ οικογενειακού κράτους και πιέσεων Σαμαρά
Δέσμιος των εσωκομματικών ισορροπιών και των πιέσεων από ισχυρούς πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες με τους οποίους συγκυβερνά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε παγκόσμια πρωτοτυπία διέψευσε τον εαυτό του ακυρώνοντας τον ανασχηματισμό που ο ίδιος είχε προαναγγείλει.
Οι «βελτιώσεις» στο κυβερνητικό σχήμα που πραγματοποίησε την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός δεν συνιστούν σε καμία περίπτωση ανασχηματισμό, που εκ των πραγμάτων μετατίθεται για αργότερα. Ηδη λέγεται ότι θα γίνει προς τα τέλη του φθινοπώρου, αν στο μεταξύ δεν αναγκαστεί να προσφύγει σε εκλογές υπό το βάρος της τριπλής αποτυχίας της κυβέρνησης: στην αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος του κορονοϊού, τη διαχείριση της οικονομικής ύφεσης που βαθαίνει και την υποχώρηση στα ελληνοτουρκικά, όπου φαίνεται να βαδίζει σε έναν εφ’ όλης της ύλης διάλογο επί της ατζέντας Ερντογάν.
Απογείωση Σκυλακάκη, εξαφάνιση Αδωνη
Οι αλλαγές που ανακοίνωσε την εβδομάδα που πέρασε ο Κυρ. Μητσοτάκης εντάσσονται στη λογική του αμφίβολης συνταγματικότητας «επιτελικού κράτους» με την ενίσχυση της πενταμελούς εκτελεστικής επιτροπής που θα υπάγεται στη γραμματεία της κυβέρνησης και θα διαχειριστεί τα ευρωπαϊκά κονδύλια (τα 32 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης και τα 40 δισ. του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού 2021-27). Γι’ αυτό τον λόγο ο Θόδωρος Σκυλακάκης αναβαθμίζεται αποκτώντας στάτους αναπληρωτή υπουργού – αυτονομείται οργανωτικά από τον προϊστάμενο υπουργό και θα αναφέρεται μόνο στον πρωθυπουργό. Ο άνθρωπος της οικογένειας Μητσοτάκη, γνωστός για τις σκληρές νεοφιλελεύθερες θέσεις του, γίνεται ο βασικός πόλος της πενταμελούς εκτελεστικής επιτροπής καθώς θα έχει την ευθύνη της ροής της χρηματοδότησης. Ο Χρήστος Σταϊκούρας, με τον οποίο είχε ήδη συγκρουστεί για το μαξιλάρι των 37 δισ. και τη διάθεσή του, εκ των πραγμάτων υποβαθμίζεται.
Αν η μία σημαντική αλλαγή είναι η αναβάθμιση του Θ. Σκυλακάκη, η δεύτερη –που δίνει και το ευρύτερο πολιτικό στίγμα των βελτιώσεων– είναι η σοβαρή υποβάθμιση του μέχρι πρότινος ισχυρού, τόσο πολιτικά λόγω αντιπροεδρίας της ΝΔ όσο και από άποψη κυβερνητικών αρμοδιοτήτων, υπουργού Ανάπτυξης Αδωνη Γεωργιάδη. Ο μέχρι πρότινος υφυπουργός του Νίκος Παπαθανάσης, ο οποίος θεωρείται ότι στους μήνες της καραντίνας πέτυχε εκεί που απέτυχε ο Αδ. Γεωργιάδης, αναβαθμίζεται παίρνοντας και τις βασικές αρμοδιότητες του υπουργείου στην προσέλκυση επενδύσεων και στις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αφήνοντας τον Αδ. Γεωργιάδη μόνο με τον τίτλο. Σαφώς και πρόκειται για υποβάθμιση. Οσο κι αν κάνει δηλώσεις εκθειάζοντας την επιτροπή Πισσαρίδη, κολακεύοντας και γλείφοντας τον πρωθυπουργό, ο κ. Γεωργιάδης είναι ένα βήμα από την έξοδό του από την κυβέρνηση, κάτι που θα γίνει με τον ανασχηματισμό. Με τον τίτλο του αναπληρωτή και τις ουσιαστικές εξουσίες ο Ν. Παπαθανάσης θα εμπλέκεται και στο κομμάτι των αρμοδιοτήτων της πενταμελούς εκτελεστικής επιτροπής που σχετίζονται με το υπουργείο Ανάπτυξης.
Ο κεντρο-αντι-αριστερός Πάνος Τσακλόγλου
Τρίτη αλλαγή στην ίδια κατεύθυνση της ενίσχυσης του νεοφιλελεύθερου και αυτονομημένου «επιτελικού κράτους» είναι η είσοδος του Πάνου Τσακλόγλου στην κυβέρνηση. Το νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων στέλεχος της κεντρο-αντι-αριστεράς είχε εργαστεί με την επιτροπή Πισσαρίδη στο σκέλος που αφορά το ασφαλιστικό, το οποίο αναλαμβάνει πλέον και ως χαρτοφυλάκιο. Αποστολή του είναι να προωθήσει τη διάλυση του ασφαλιστικού και την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης που είναι το μεγάλο πρότζεκτ της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ο Γιάννης Βρούτσης διασώζεται μέχρι τον ανασχηματισμό, χάνει όμως τις αρμοδιότητες που είχε αναλάβει όταν πέταξε εκτός υπουργείου τον Νότη Μηταράκη.
Με τις βελτιώσεις, με τις διαρροές από το Μαξίμου που τις πλαισίωσαν αλλά και με τη μεταγραφή Τσακλόγλου ο Κυρ. Μητσοτάκης δίνει το πολιτικό του στίγμα. Εμφανίζεται αποφασισμένος να συνεχίσει την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική προσελκύοντας υπό τον τίτλο των δήθεν τεχνοκρατών πολιτικά στελέχη που προέρχονται από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, αλλά το κύριο στοιχείο της ταυτότητάς τους είναι το αντιΣΥΡΙΖΑ μένος. Υπό αυτή την έννοια περισσότερο ανοίγει μέτωπο με το ΚΙΝΑΛ της Φώφης Γεννηματά και λιγότερο με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου η ένταση της αντιπαράθεσης δεν συναρτάται με τα στελέχη που προσελκύει αλλά με τον παρακρατικό βούρκο που ανακατεύει και τις διώξεις που ενδεχομένως ετοιμάζει.
Ο ανασχηματισμός που δεν έγινε ποτέ
Το πιο σημαντικό πολιτικά είναι ότι δεν έγινε ο ανασχηματισμός, κάτι που δείχνει ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν είναι τόσο ισχυρός όσο θέλει να εμφανίζεται. Εχει σημασία ότι τον ανασχηματισμό είχε προαναγγείλει ο ίδιος στο ταξίδι του στο Ισραήλ στα μέσα Ιουνίου. Μάλιστα στους δημοσιογράφους που τον συνόδευαν είχε πει: «Για τον ανασχηματισμό δεν θα με ρωτήσετε;», διευκρινίζοντας ότι θα είναι «διορθωτικές παρεμβάσεις». Υπό την πίεση του Αντώνη Σαμαρά αναγκάστηκε να διαψεύσει τον εαυτό του κάνοντας επίσημη διαρροή ότι «ο ανασχηματισμός θα γίνει τις προσεχείς εβδομάδες». Τώρα σε παγκόσμια πρωτοτυπία διέψευσε και πάλι τον εαυτό του ακυρώνοντάς τον. Κάπως έτσι δείχνει ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει τις πιέσεις και να αποπέμψει ακόμη και τους αποδεδειγμένα αποτυχημένους Γ. Βρούτση, Χάρη Θεοχάρη, Λίνα Μενδώνη και φυσικά τους πολλούς υφυπουργούς που ακόμη δεν τους γνωρίζουν ούτε οι θυρωροί των κτιρίων. Ακόμη και αυτές οι αλλαγές όμως θα προκαλούσαν αντιδράσεις τόσο από εκείνους που θα έχαναν τους θώκους και τους προστάτες τους όσο και από τους βουλευτές που δεν θα έμπαιναν στην κυβέρνηση. Αναβάλλοντας τον ανασχηματισμό διατηρεί την εσωκομματική ηρεμία καθώς οι βουλευτές του θα συνεχίσουν να σιωπούν με την προσδοκία ότι θα πάρουν έναν τίτλο. Οταν οι προσδοκίες διαψεύδονται αρχίζει πάντα η κριτική.