Σοκαριστικό πόρισμα της δημοσιογραφικής έρευνας της γερμανικής εφημερίδας: οι ερευνητές δεν έπρατταν σε καμία περίπτωση ανεξάρτητα, πράγμα που από την αρχή της πανδημίας μονίμως τονίζουν οι επιστήμονες και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση – αλλά «εργάζονταν προς ένα προαποφασισμένο, φτιαχτό αποτέλεσμα υποδεδειγμένο από τους πολιτικούς.»
Με δημοσίευμά της στις 7 Φεβρουαρίου η γερμανική εφημερίδα αποκαλύπτει τις συνομιλίες μεταξύ του γενικού γραμματέα του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Εσωτερικών, Μάρκους Κέρμπερ και πληθώρας επιστημόνων και ειδικών πέρυσι την άνοιξη κατά τις οποίες φαίνεται ότι συνύφαναν ένα σχέδιο τρομοκράτησης των πολιτών με προαποφασισμένο και μοναδικό σκοπό να δικαιολογήσουν την παράταση του λοκντάουν πέρα από το Πάσχα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των Ανέτε Ντόβινταϊτ και Αλεξάντερ Νάμπερτ πέρυσι στα μέσα Μαρτίου ο επικεφαλής του ομοσπονδιακού υπουργείου Εσωτερικών, Χορστ Ζέεχοφερ, μετά από ενημέρωση από τον επιδημιολόγο Κρίστιαν Ντρόστεν και τον πρόεδρο του Ινστιτούτου Ρόμπερτ Κοχ (RKI), Λόταρ Βίλερ, για τις τραγικές συνέπειες αν επέστρεφε η χώρα στην κανονικότητα πιο σύντομα από όσο έπρεπε, αποφάσισε να επιστρατεύσει τη βοήθεια του υφυπουργού Μάρκους Κέρμπερ.
Ο Κέρμπερ μέσω εκτεταμένης ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, επιστράτευσε τη βοήθεια ειδικών από ερευνητικά ινστιτούτα και πανεπιστήμια καλώντας τους να δημιουργήσουν ένα κείμενο που θα λειτουργούσε ως νομιμοποιητική βάση της επέκτασης του λοκντάουν. Μερικές μέρες αργότερα παρουσίασαν ένα απόρρητο κείμενο που απεικόνιζε τον κίνδυνο από την πανδημία με όσο το δυνατόν πιο δραματικό τρόπο: στο ‘χειρότερο σενάριο’ αν η Γερμανία δεν έκανε τίποτα για τον κορονοϊό, θα θρηνούσε ένα εκατομμύριο θύματα μέχρι το τέλος της πανδημίας. Το κείμενο πλέον έχει αποχαρακτηριστεί και είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών της Γερμανίας, με τον τίτλο «Πώς θα θέσουμε υπό έλεγχο την Covid-19»
Είναι ενδεικτικά τα όσα αναφέρει το κείμενο των Γερμανών επιστημόνων στο οποίο γίνονται συστάσεις για το πώς πρέπει να σχεδιαστεί η επικοινωνία προς την κοινή γνώμη. Στην ενότητα με τίτλο «Κάντε ξεκάθαρη την χειρότερη περίπτωση!» περιγράφεται γλαφυρά το σχέδιο δημιουργίας μιας αίσθησης σοκ στους πολίτες: «Για να επιτευχθεί η επιθυμητή αίσθηση σοκ, πρέπει να εξηγηθούν συγκεκριμένα οι επιπτώσεις της μόλυνσης στην ανθρώπινη κοινωνία: (1) Πολλοί σοβαρά νοσούντες νοσηλεύονται από τους αγαπημένους τους και πεθαίνουν αγωνιωδώς στο σπίτι, αγκομαχώντας για μια ανάσα. Η έλλειψη αέρα και η ασφυξία είναι πρωταρχικός φόβος για όλους. Το ίδιο ισχύει και σε περιπτώσεις που δεν μπορεί κανείς να κάνει τίποτα για βοηθήσει τους δικούς του ανθρώπους που διατρέχουν θανάσιμο κίνδυνο […].»
«”Τα παιδιά είναι απίθανο να υποφέρουν από την επιδημία”. Λάθος. Τα παιδιά μολύνονται εύκολα ακόμα και υπό περιορισμό, για παράδειγμα από τα παιδιά των γειτόνων. Αν μετά μολύνουν τους γονείς τους και μετά ένας εξ αυτών πεθάνει στο σπίτι, και αυτά νιώθουν υπεύθυνα για αυτό, επειδή για παράδειγμα ξέχασαν να πλύνουν τα χέρια τους μετά το παιχνίδι, είναι το πιο τρομακτικό πράγμα που μπορεί να βιώσει ένα παιδί».
Εκτιμήσεις κατά παραγγελίαν
Από την αλληλογραφία που είναι διαθέσιμη στην κυριακάτικη έκδοση της Welt γίνεται φανερό το εξής εκπληκτικό γεγονός, όπως το θέτουν οι συντάκτες του ρεπορτάζ: «ο Ζέεχοφερ είχε την πρόθεση να προσηλυτίσει τους επιστήμονες στον πολιτικό σκοπό που είχε κατά νου – κι εκείνοι ήταν χαρούμενοι να απαντήσουν θετικά στην έκκληση. […] οι ερευνητές δεν έπρατταν σε καμία περίπτωση ανεξάρτητα, πράγμα που από την αρχή της πανδημίας μονίμως τονίζουν οι επιστήμονες και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση – αλλά εργάζονταν προς ένα προαποφασισμένο, φτιαχτό αποτέλεσμα υποδεδειγμένο από τους πολιτικούς.»
Ο Κέρμπερ μίλησε τόσο με τον επικεφαλής του RKI Βίλερ όσο και με ερευνητές από το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών Λάιμπνιτς (RWI), το Ινστιτούτο Γερμανικών Επιχειρήσεων και το Γερμανικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων και υποθέσεων Ασφάλειας και αρκετά πανεπιστήμια. Σε υψηλούς τόνους, μετέδωσε στους συνομιλητές την αίσθηση ανησυχίας του να μείνουν μπροστά από τα γεγονότα, δίνοντας μια ζοφερή εικόνα: ήταν ζήτημα «διατήρησης της εσωτερικής ασφάλειας και σταθερότητας της δημόσιας τάξης στη Γερμανία». Ένας από τους ερευνητές, εμπνευσμένος από το πνεύμα επιβολής που διέπει τα email δεν έμεινε μόνο στο τεχνικό κομμάτι της δουλειάς που του ανατέθηκε αλλά πρότεινε και πολιτικές: «η απλωνόμενη αίσθηση αδυναμίας μάλλον πρέπει να συγκρατηθεί από την εντύπωση του ισχυρού κρατικού παρεμβατισμού».
Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί ότι οι επιστήμονες δεν συμφωνούν στην επιστημονική εκτίμηση της κατάστασης. Αυτό γίνεται φανερό από τη διαφωνία που υπήρξε για το ποσοστό θνησιμότητας από την πανδημία. Ενώ το RKI εκτιμούσε ότι το 0,56% των πασχόντων θα καταλήξει, το RWI ανέβασε αυτό το ποσοστό στο 1,2%. Στο κείμενο περιλαμβάνονται και οι δύο εκτιμήσεις, με το ίδιο το υπουργείο να υπονομεύει το ινστιτούτο Κοχ που είναι επιφορτισμένο να υπολογίζει τους κινδύνους από καταστάσεις όπως η πανδημία.
Λογοκρισία στα έγγραφα
Η ηλεκτρονική αλληλογραφία αποκαλύφθηκε μετά από προσπάθειες μηνών από δικηγόρους, με επικεφαλής τον Νίκο Χέαρντινγκ, εναντίον του Ινστιτούτου Ρόμπερτ Κοχ. Από τις 210 σελίδες που αποτελούν τον καρπό των προσπαθειών του, οι 118 είναι εντελώς μαυρισμένες με την αιτιολογία εκ μέρους RKI της «προστασίας πνευματικής ιδιοκτησίας και των εμπορικών και επιχειρηματικών απορρήτων». Στις 118 λογοκριμένες σελίδες, περιλαμβάνονται:
• Έγγραφα για την πρόβλεψη και τον εμπειρικό προσδιορισμό ορισμένων παραμέτρων
• Έγγραφα για τις οικονομικές διαστάσεις διάφορων σεναρίων της πανδημίας
Εντελώς μαυρισμένα επίσης είναι το σχέδιο επτά σημείων για τη Γερμανία και έγγραφα περιορισμού μέσω εκπαίδευσης και κατάρτισης – εκστρατείες κινητοποίησης. Σε ανάρτησή του στο Twitter, ο Χέαρντινγκ γράφει ότι: «Δεν είναι σαφές ποια “εμπορικά απόρρητα” ή ποια “πνευματική ιδιοκτησία” πρέπει να εμποδίσουν την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να αποκαλύψει “εκστρατείες ενημέρωσης και κινητοποίησης”. Ως εκ τούτου, θα αναλάβουμε δράση κατά του μαυρίσματος.»
Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης κάνει λόγο για την επαναλαμβανόμενη ύπαρξη της λέξης Κίνα στα έγγραφα που του παραχωρήθηκαν αφήνοντας να εννοηθεί στον τόνο και το περιεχόμενο του τελικού κειμένου ελήφθη υπόψιν η «επιρροή» της ασιατικής χώρας.
