Σφοδρές είναι αντιδράσεις στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έπειτα από την αποκάλυψη για τη διδακτορική διατριβή του Γιώργου Πατούλη και τις καταγγελίες περί λογοκλοπής.
Έπειτα από την ανοικτή επιστολή που απέστειλαν προς τη Σύγκλητο και κάθε αρμόδιο όργανο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών (ΕΚΠΑ), 92 πανεπιστημιακοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό ζητώντας να ερευνηθεί το θέμα, και η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών με ανακοίνωσή της ζητά από την Πρυτανεία του ΕΚΠΑ και την υπουργό Παιδείας να ελέγξουν το ζήτημα.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση «Εάν οι καταλογιζόμενες παραβάσεις των κανονισμών εκπόνησης της διδακτορικής διατριβής του κ. Πατούλη αλλά και το πιο σημαντικό ζήτημα της λογοκλοπής αποδειχθούν αστήρικτες, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι ο κ. Πατούλης υπήρξε θύμα κακόβουλων κατηγοριών και η φήμη του θα πρέπει να αποκατασταθεί» και συνεχίζει τονίζοντας ότι «Εάν όμως οι κατηγορίες αποδειχθούν βάσιμες, τότε ο τίτλος του διδάκτορα θα πρέπει να του αφαιρεθεί και η διαδικασία αυτή να αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα στην ακαδημαϊκή ιστορία του τόπου. Και επειδή η λογοκλοπή έχει εκτός των άλλων και νομικές διαστάσεις, θα πρέπει να παραπέμψει ταυτόχρονα το θέμα στην αρμόδια εισαγγελία».
Αναλυτικά η ανακοίνωση της Συσπείρωσης Πανεπιστημιακών:
Το διδακτορικό είναι μια επίπονη, επιβλεπόμενη και εξεταζόμενη πρωτότυπη επιστημονική εργασία, που παρέχει εγγυήσεις -συχνά ζωτικές- και εμπιστοσύνη στον χρήστη των επιστημονικών έργων και εν γένει στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Το ζήτημα που προέκυψε από τις καταγγελίες σχετικά με τη διδακτορική διατριβή του κ. Γεωργίου Πατούλη δεν αφορά μόνο το πολιτικό ήθος και την επιστημονική συγκρότηση του Περιφερειάρχη Αττικής. Αφορά και το κύρος του ελληνικού Πανεπιστημίου που, παρά τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει, δεν μπορεί να δέχεται την αμφισβήτηση πάγιων διαδικασιών του.
Το θέμα, εφόσον πήρε διαστάσεις, θα έπρεπε να ελεγχθεί από την Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ. Δυστυχώς, η υπεροπτική αντιμετώπιση του περιστατικού από αρμόδιους του ακαδημαϊκού χώρου, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ καθηγητή κ. Γεράσιμου Σιάσου, δεν πείθουν. Πολύ περισσότερο που ο κ. Πατούλης προέρχεται από έναν πολιτικό χώρο που έχει αναγάγει την αριστεία σε σημαία του. Η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να ξεκινήσει άμεσα η διερεύνηση του θέματος. Εφόσον όμως η Ιατρική Σχολή δεν προχωρεί στον προσήκοντα έλεγχο, το βάρος της διερεύνησης πέφτει πρωτίστως στην Πρυτανεία του ΕΚΠΑ και στη συνέχεια στο Υπουργείο Παιδείας, η Υπουργός του οποίου συχνά κόπτεται υπέρ των αρίστων. Ο έλεγχος είναι απαραίτητος από κάθε άποψη, διότι εάν οι καταλογιζόμενες παραβάσεις των κανονισμών εκπόνησης της διδακτορικής διατριβής του κ. Πατούλη αλλά και το πιο σημαντικό ζήτημα της λογοκλοπής αποδειχθούν αστήρικτες, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι ο κ. Πατούλης υπήρξε θύμα κακόβουλων κατηγοριών και η φήμη του θα πρέπει να αποκατασταθεί.
Εάν όμως οι κατηγορίες αποδειχθούν βάσιμες, τότε ο τίτλος του διδάκτορα θα πρέπει να του αφαιρεθεί και η διαδικασία αυτή να αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα στην ακαδημαϊκή ιστορία του τόπου. Και επειδή η λογοκλοπή έχει εκτός των άλλων και νομικές διαστάσεις, θα πρέπει να παραπέμψει ταυτόχρονα το θέμα στην αρμόδια εισαγγελία.
Το ελληνικό πανεπιστήμιο χρωστά αυτόν τον έλεγχο στη σπουδαία ιστορία του που συνεχίζεται. Μεταξύ άλλων και στους πολλούς διδάκτορες και υποψήφιους διδάκτορες που μοχθούν για την επιστημονική πρόοδο.