Από τη δεκαετία του 1960, οι πρώτοι αστροναύτες φορούσαν στολές σχεδιασμένες κατάλληλα, ώστε να τους προστατεύουν στο αφιλόξενο διαστημικό περιβάλλον.
Ωστόσο, η αποστολή Polaris Dawn, η οποία θα περιλαμβάνει τον πρώτο διαστημικό περίπατο που διοργανώθηκε από ιδιωτική εταιρεία, συγκεκριμένα τη SpaceX του Έλον Μασκ, έχει καθυστερήσει, λόγω επιπλοκών στο σχεδιασμό και την ανάπτυξη της κατάλληλης διαστημικής στολής.
Οι στολές αποτελούν επίσης ένα από τα βασικά στοιχεία του σεληνιακού προγράμματος Artemis της NASA, οι οποίες δεν έχουν ακόμη παραδοθεί. Μια σχετική έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2023, ανέφερε ότι ο κατασκευαστής των κοστουμιών πρέπει να επανεξετάσει πτυχές του σχεδιασμού που παρείχε η NASA, γεγονός που θα μπορούσε να προκαλέσει καθυστερήσεις, σύμφωνα με το the Conversation.
Πολλά έχουν αλλάξει από τότε που η ανθρωπότητα τοποθέτησε σημαίες στη Σελήνη. Οι διαστημικές στολές δεν είναι πλέον απλώς μια μορφή προστασίας. Αντιθέτως, αποτελούν σημαντικό παράγοντα για τη βελτίωση της παραγωγικότητας των αστροναυτών. Αυτό περιλαμβάνει μια επανεξέταση όχι μόνο των ίδιων των κοστουμιών, αλλά και της τεχνολογίας πίσω από αυτά.
Μια σειρά ισχυρών τεχνολογιών, όπως τηλεπικοινωνίες για τη σύνδεση των αστροναυτών με διαστημικούς σταθμούς, πολυαισθητηριακές κάμερες, συσκευές ανάγνωσης θερμοκρασίας βρίσκονται τοποθετημένες στις σημερινές διαστημικές στολές.
Η επίγνωση της κατάστασης, με την κατανόηση βασικών στοιχείων στο περιβάλλον, όπως η υγεία ενός αστροναύτη, αποτελεί βασικό δόγμα για το σύγχρονο σχεδιασμό διαστημικών στολών. Η ικανότητα της στολής να παρακολουθεί τον καρδιακό ρυθμό και άλλα ζωτικά σημεία του αστροναύτη, είναι κρίσιμη για τα διαστημικά ταξίδια, όπου τα επίπεδα οξυγόνου του πληρώματος χρειάζονται συνεχή παρακολούθηση.
Μάλιστα, το επίπεδο της επένδυσης που χρειάζεται για την παραγωγή μιας διαστημικής στολής, απαιτεί η στολή να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μελλοντικές εργασίες, που μπορεί να περιλαμβάνουν μέχρι και την κατασκευή οικισμού στη σελήνη τις επόμενες δεκαετίες.
Πολύ σημαντικό για την κατασκευή μιας διαστημικής στολής είναι επίσης το βάρος της. Πριν από την εμφάνιση των σύγχρονων διαστημικών στολών, οι αστροναύτες του Apollo δεν μπορούσαν να εκτελέσουν αποστολές με μεγάλη ευκολία. Όταν τρύπησαν την επιφάνεια της Σελήνης με ένα χειροκίνητο τρυπάνι για να συλλέξουν δείγματα, δυσκολεύτηκαν να ασκήσουν αρκετή δύναμη προς τα κάτω, ενάντια στη βαρύτητα. Μόνο μετά την εφεύρεση ενός τρυπανιού μηδενικής βαρύτητας, δεκαετίες αργότερα, αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα.
Εργασία με ρομπότ
Η εκπόνηση εργασιών από ρομπότ, που προηγουμένως εκτελούνταν από ανθρώπους, είναι ένας από τους στόχους της μελλοντικής εξερεύνησης του διαστήματος. Αποτελεί επίσης τρόπο με τον οποίο οι μηχανικοί θα μπορούν να βελτιώσουν την κινητικότητα των αστροναυτών με τις διαστημικές στολές.
Για παράδειγμα, όταν ένας αστροναύτης σε διαστημικό περίπατο πηγαίνει να επιθεωρήσει την κατάσταση ενός τμήματος του διαστημικού σταθμού και να κάνει πιθανές επισκευές, υποστηρίζεται από έναν ρομποτικό βραχίονα που διασφαλίζει ότι δεν θα «χαθεί» στο διάστημα. Αυτός ο βραχίονας είναι άκαμπτος και μπορεί να περιορίσει την κίνηση ενός αστροναύτη.
Μια προσέγγιση που διερευνάται επί του παρόντος για την επέκταση αυτού του εύρους κίνησης, είναι η κατασκευή ενός ρομπότ αναρρίχησης, προσαρτημένο τόσο στον αστροναύτη όσο και στον διαστημικό σταθμό, που θα μπορεί να ελέγχεται μέσω της διαστημικής στολής του αστροναύτη. Αυτό θα επέτρεπε στον αστροναύτη να κινείται γύρω από τον διαστημικό σταθμό γρηγορότερα και με μεγαλύτερο εύρος κίνησης από ότι πριν, με καλύτερη πρόσβαση σε δυσπρόσιτες περιοχές.
Διαβάστε επίσης: NASA: Με «ειδικό» χιτζάμπ η πρώτη αστροναύτης αραβικής καταγωγής που ετοιμάζεται για τη Σελήνη