Παραμένουν τα εργασιακά, το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης.
Με τις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες να έχουν ολοκληρωθεί και την ελληνική αντιπροσωπεία να επιστρέφει στη χώρα, οι πρώτες πληροφορίες θέλουν να έχει σημειωθεί πρόοδος στο Ασφαλιστικό, όχι όμως και στα Εργασιακά. Στο ζήτημα των Εργασιακών, οι συζητήσεις αναμένεται να συνεχιστούν το Σαββατοκύριακο μέσω τηλεδιασκέψεων. Τα προβλήματα που έχουν ανακύψει είναι ουσιαστικά η επιμονή του ΔΝΤ να αρνείται επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αντίθετα, εμμένει και για πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων όπως επίσης και διπλασιασμό του ορίου των απολύσεων από 5% επί του συνόλου των εργαζομένων που είναι σήμερα, στο 10% το μήνα.
Η ελληνική πλευρά δείχνει αμετακίνητη για να πετύχει τον στόχο της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων στην πρωτοκαθεδρία, ανατρέποντας τα σημερινά δεδομένα, σύμφωνα με τα οποία κυριαρχούν οι επιχειρησιακές συμβάσεις απασχόλησης. Επίσης, επιμένει να ζητάει να ισχύσει και η επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων, για όλες τις επιχειρήσεις ενός κλάδου. Η πλευρά των θεσμών δεν αρνείται να προσφέρει το μέτρο της επεκτασιμότητας, αλλά με περιορισμούς που το καθιστούν ανενεργό.
Στο σκέλος του Ασφαλιστικού, φαίνεται ότι μπορεί να προκύψει συμφωνία για τη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δισ. ευρώ. Η ελληνική πλευρά εκτιμά ότι μπορεί να πετύχει οι περικοπές στις συντάξεις, μέσω κατάργησης της προσωπικής διαφοράς να γίνουν σταδιακά, σε βάθος τριετίας. Στον αντίποδα, φαίνεται ότι μπορεί να γίνει αποδεκτή η αφετηρία των περικοπών να γίνει το 2019. Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική πλευρά επιμένει από τις περικοπές να εξαιρεθούν ή να στηριχθούν με αντίμετρα οι χαμηλοσυνταξιούχοι και τα άτομα που θεωρούνται ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού (πχ ανάπηροι).
Α.Β.
