Το Documento συνεχίζει για µία ακόµη εβδοµάδα τον διάλογο για την ανασύνθεση του προοδευτικού κόσµου, φιλοξενώντας απόψεις από καταξιωµένους ανθρώπους του χώρου.
Ο προοδευτικός χώρος οφείλει να προσπαθήσει ώστε να µη φαίνεται ως υπερασπιστής του «παλαιού» και του παρωχηµένου. Είναι σηµαντικό να αναδείξει έναν ισχυρό προοδευτικό µεταρρυθµισµό.
01 Μετά τις πρόσφατες εκλογές ο «κουτσός» δικοµµατισµός που επικρατούσε δεν υπάρχει πλέον. Η αναδιαµόρφωσή του σε γόνιµο πολιτικό διπολισµό είναι επιλογή χρήσιµη τόσο για τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο όσο και για τη χώρα.
Αυτό σηµαίνει ότι πρέπει να οδηγηθούµε στην εκκίνηση µιας διαδικασίας επανιδρυτικού χαρακτήρα, ανασύστασης και ανασύνταξης των σύγχρονων προοδευτικών δυνάµεων σε νέα βάση. Να αναληφθούν πρωτοβουλίες για τη διαµόρφωση ενός ευρύτερου προοδευτικού πόλου. Ενός «χώρου» στον οποίο θα µπορούν να βρουν έκφραση οι προοδευτικοί δηµοκράτες του κέντρου, οι κεντροαριστεροί, οι σοσιαλδηµοκράτες, οι σοσιαλιστές, οι αριστεροί ποικίλων αποχρώσεων και προελεύσεων καθώς και όσοι εµπνέονται από τις αξίες της πολιτικής οικολογίας.
02 Το ζήτηµα δεν είναι να «εφεύρουµε» µια νέα οργανωτική φόρµα που απλώς θα αθροίσει έτοιµες δυνάµεις. Είναι πριν απ’ όλα ζήτηµα πολιτικό και προγραµµατικό.
Ο «προοδευτικός χώρος» δεν ενοποιείται σήµερα στη βάση ιστορικών ταυτίσεων που ίσχυσαν στο παρελθόν. ∆εν διαθέτει χαρακτηριστικά µιας εν δυνάµει πολιτικής πλειοψηφίας µε προγραµµατική συνοχή και ενιαία στρατηγική.
Η συγκρότηση ευρύτερης, πολύχρωµης και πολυφωνικής κεντροαριστεράς είναι το πείραµα µιας στρατηγικής στροφής του προοδευτικού χώρου. Μια πρωτότυπη προσπάθεια ανασύνθεσης και σύγκλισης που απαιτεί αλλά και διευκολύνει την ιστορική αυτογνωσία και την αυτο-µεταρρύθµιση των δυνάµεων που θα συµµετάσχουν.
Θα ήταν λανθασµένη και ανεδαφική µια πρόταση να απορροφήσει κάποιο κόµµα στους κόλπους του και να εκφράσει µονοκοµµατικά όλο τον πλούτο και την πολυµορφία των δυνάµεων που συγκλίνουν στον πόλο του αναγκαίου προοδευτικού µεταρρυθµισµού.
Υπάρχει επίσης ένας πειρασµός που πρέπει να αποφευχθεί: να «στριµωχτούν» αυτές οι πρωτοβουλίες µέσα στο πλαίσιο τακτικίστικων κινήσεων στην εσωκοµµατική διαπάλη των κοµµάτων του προοδευτικού χώρου. Με στόχο είτε να επιβεβαιωθούν είτε να αµφισβητηθούν ή να παρακαµφθούν οι σηµερινές ηγεσίες. Κάτι τέτοιο θα περιόριζε την εµβέλεια των πρωτοβουλιών και θα ακύρωνε τη δυναµική τους.
03 Αποτελεσµατική απάντηση στις παρεµβάσεις της κυβέρνησης δεν είναι η υπεράσπιση της ήδη υπάρχουσας κατάστασης στη χώρα, στο όνοµα µιας δήθεν µαχητικής ή ριζοσπαστικής αντιπολίτευσης. Σε πολλούς τοµείς διαιωνίζονται αναχρονιστικές καταστάσεις. ∆εν είναι θετικά και προοδευτικά όλα τα «κεκτηµένα». Τόσο ιδεολογικές αγκυλώσεις και γενικολογίες όσο και υπερβολές, λαϊκισµοί και τακτικισµοί δεν συγχωρούνται.
Ειδικά όταν οι δυνάµεις της σηµερινής αντιπολίτευσης έχουν θητεύσει στην κυβέρνηση δεν µπορεί παρά να κατανοούν την πολυπλοκότητα των προβληµάτων, τις περιορισµένες δηµοσιονοµικές δυνατότητες και τις διεθνείς δεσµεύσεις της χώρας.
Μια αντιπολίτευση ισοπεδωτική, «θυµωµένη», «βιαστική» (τύπου «έφοδος για επιστροφή στην εξουσία») δεν βοηθάει. Μια τακτική «όχι σε όλα» σε οτιδήποτε λέει ή προτείνει η κυβέρνηση ικανοποιεί µόνο ένα φανατικό τµήµα του ακροατηρίου της. Η καταγγελία των πάντων δεν αποδίδει.
Ο προοδευτικός χώρος οφείλει να προσπαθήσει ώστε να µη φαίνεται ως υπερασπιστής του «παλαιού» και του παρωχηµένου. Είναι σηµαντικό να αναδείξει έναν ισχυρό προοδευτικό µεταρρυθµισµό. Να προτείνει ένα συνολικό σχέδιο σύγχρονων αλλαγών, τοµών και µεταρρυθµίσεων σε δηµόσια διοίκηση, κοινωνικό κράτος και παραγωγικό µοντέλο. Με τα πόδια αταλάντευτα στην ενωµένη Ευρώπη, παράλληλα µε τον αγώνα για επιτάχυνση και εµβάθυνση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης σε οµοσπονδιακή κατεύθυνση.
Δείτε επίσης:
