Ενα ενδιαφέρον πολιτικό πινγκ πονγκ αναπτύσσεται μέσα από την παράθεση απόψεων γύρω από το ζήτημα της ανασυγκρότησης στην Κεντροαριστερά και ευρύτερα στον λεγόμενο προοδευτικό χώρο. Το Documento συνεχίζει τον διάλογο με τίτλο «Ποια κεντροαριστερά;» με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων της πολιτικής και της επιστήμης, σημαντικών κομματικών στελεχών και ανένταχτων της Αριστεράς που αναπτύσσουν τις θέσεις τους για τα πολιτικά επίδικα της επόμενης μέρας και τη διαμόρφωση αξιόπιστου κεντροαριστερού πόλου απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ.
Την προοπτική της ενότητας των προοδευτικών δυνάμεων που χτίζεται με κοινούς αγώνες στους χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια, τα επιμελητήρια, στην τοπική αυτοδιοίκηση υπερασπίζεται η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Ρένα Δούρου, η οποία, τονίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανοιχτές θύρες προς τους πολίτες, επισημαίνει ότι απορρίπτει τη λογική συσπειρώσεων οι οποίες «ανακοινώνονται μέσα από κομματικά γραφεία» ή «εκπονούνται σε παρακάμερες»…
Για τα πολιτικά επίδικα αναφορικά με την επόμενη μέρα του ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο των εσωκομματικών εκλογών στη Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και για τις προτεραιότητες σχετικά με το ζήτημα της ανασύνθεσης του σοσιαλδημοκρατικού/κεντροαριστερού χώρου τοποθετούνται οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και υποψήφιοι πρόεδροι του κόμματος Μιλένα Αποστολάκη και Μιχάλης Κατρίνης.
Την ανάγκη να εντοπιστούν και να διορθωθούν τα λάθη που οδήγησαν στη συρρίκνωση της εκλογικής δύναμης του χώρου της κεντροαριστεράς προτάσσει η βουλεύτρια του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Κατερίνα Καζάνη, σημειώνοντας παράλληλα ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να μετατραπεί σε όχημα προσωπικών φιλοδοξιών ούτε ασαφών διεργασιών.
Επείγουσα προτεραιότητα χαρακτηρίζει ο πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Σπύρος Κίντζιος τη συγκρότηση ενός ισχυρού πόλου της κεντροαριστεράς με προοπτική διακυβέρνησης. Αναδεικνύει ότι πέρα από το ζήτημα της ηγεσίας ενός φορέα της κεντροαριστεράς, σημαντική είναι η δημιουργία του βέλτιστου μείγματος πολιτικής με διοικητική και τεχνοκρατική εμπειρία.
Η Σοφία Σακοράφα, τ. αντιπρόεδρος της Βουλής, κρίνει ότι απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική, που λειτουργεί όχι μόνο ερήμην αλλά και εναντίον των κοινωνιών, η απάντηση μπορεί να είναι μόνο μια συνολικά διαφορετική πρόταση, στη βάση των προσδοκιών και των αναγκών του κόσμου. Παράλληλα, σημειώνει ότι λύση χωρίς λαϊκή συμμετοχή δεν μπορεί να υπάρξει.
Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη που θα κυβερνήσει. Πώς, με ποιους και για ποιους;
Ο Μιχάλης Κατρίνης είναι βουλευτής Ηλείας και υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ
Aνακοινώνοντας την υποψηφιότητά μου στη διαδικασία για την εκλογή νέου προέδρου ήμουν αποφασισμένος για δύο πράγματα:
– Να μη συμβιβαστώ με την εικόνα ενός μικρομεσαίου κόμματος του 13% και του 15% που θα έχει στόχο τη δεύτερη θέση.
– Να μιλήσω ξεκάθαρα και ανυποχώρητα για μια μεγάλη παράταξη που θα είναι κόμμα εξουσίας και θα κυβερνήσει.
Είμαι ίσως ο μόνος που μιλάει ξεκάθαρα για όλα αυτά. Γεννήθηκα όμως μέσα στο ΠΑΣΟΚ, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν μεγάλο κόμμα εξουσίας, ένα κίνημα που εξέφραζε μεγάλες και υπαρκτές κοινωνικές δυνάμεις.
Είναι δεδομένο ότι η συζήτηση για μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη δεν αρέσει σε κάποιους. Ποιοι είναι αυτοί;
– Είναι αυτοί που θέλουν να συντηρηθεί το πολιτικό σκηνικό του ενάμιση κόμματος και να διατηρηθεί η παραμονή του κ. Μητσοτάκη στην εξουσία.
– Είναι αυτοί που θέλουν να συντηρούν ένα μικρόκοσμο κομματικής γραφειοκρατίας και εξουσίας σε ένα μικρομεσαίο κόμμα και κάπου κάπου να λένε ότι θα κερδίσουν τον κ. Μητσοτάκη (στα λόγια, βεβαίως).
– Είναι αυτοί που φλερτάρουν με τον κ. Μητσοτάκη και ό,τι αυτός εκπροσωπεί και αποπνέει και θεωρούν φυσιολογική τη συνεργασία μαζί του.
Κόμματα διαμαρτυρίας, κόμματα καταγραφής και μικρομεσαία κόμματα δεν συνιστούν απειλή για τη Νέα Δημοκρατία.
Πιστεύει κανείς ότι κόμματα του 13% και του 15% μπορούν να απειλήσουν τον κ. Μητσοτάκη; Μπορούν να εμπνεύσουν τους πολίτες;
Λέει σε κάποιους τίποτε το γεγονός ότι το 60% και πλέον του ελληνικού λαού δεν ψήφισε γιατί δεν είχε τι να ψηφίσει;
Ελπίδα και προοπτική μπορεί να υπάρχουν μόνο με μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη που θα είναι ικανή να κυβερνήσει, θα είναι κόμμα εξουσίας.
Η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης θα φύγουν όταν αποκτήσει πολιτική έκφραση η μεγάλη κοινωνική αντιπολίτευση που έστειλε ηχηρό μήνυμα αποδοκιμασίας στην κυβέρνηση στις ευρωεκλογές.
Ολοι αυτοί δεν θα ψηφίσουν αυτόματα τον νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, όποιος κι αν είναι. Εχουν απαιτήσεις, αυστηρό κριτήριο. Για να έρθουν κοντά μας πρέπει να δουν τρία πράγματα: σοβαρότητα, αξιοπιστία και συγκροτημένη πρόταση διακυβέρνησης.
Πώς θα δημιουργηθεί όμως η μεγάλη δημοκρατική παράταξη; Με τεχνητές συγκολλήσεις;
Οσοι αντιλαμβάνονται τη δημιουργία μιας μεγάλης παράταξης ως άθροισμα πολιτικών κομμάτων δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα.
Αντίθετα, πιστεύω στη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας.
Η νέα αυτή δημοκρατική και κοινωνική πλειοψηφία θα χτιστεί στη βάση, χωρίς αθροίσματα και συνιστώσες. Και στις σημερινές συνθήκες αυτό δεν μπορεί να το κάνει από μόνο του κανένα κόμμα.
Αρα προχωράμε στο ερώτημα με ποιους και πώς θα χτιστεί αυτή η μεγάλη δημοκρατική παράταξη.
Και η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι με ανοιχτές πρωτοβουλίες, μέσα στην κοινωνία και όχι μέσα σε κλειστά γραφεία. Να απευθυνθούμε στους δημοκρατικούς πολίτες και κυρίως στα εκατομμύρια των πολιτών που δεν ψηφίζουν εδώ και καιρό γιατί δεν έχουν τι να ψηφίσουν.
Να καταθέσουμε μια ολοκληρωμένη πρόταση αρχών και πολιτικών διακυβέρνησης για όλα. Αυτή πρέπει να τεθεί σε ανοιχτό δημόσιο διάλογο μέσα στην κοινωνία με πρωτοβουλία ΠΑΣΟΚ, να συνδεθεί με μαζικές και συμμετοχικές διαδικασίες με τη συμμετοχή των πολιτών που θα προτείνουν, θα εγκρίνουν ή θα απορρίπτουν.
Πεποίθησή μου είναι ότι υπάρχουν δυνάμεις που θα αγκαλιάσουν αυτή την πρωτοβουλία και πολίτες που θα προσπεράσουν τις ηγεσίες κομμάτων που θα επιμείνουν στην άρνηση για να διατηρήσουν την κομματική τους εξουσία σε ένα μικρομεσαίο κόμμα.
Διαβάστε επίσης
Μαύρη προπαγάνδα υπέρ της ακρίβειας
Το φράγμα του Ασωπού: Μια Συνεχής Αναμονή που Κοστίζει Ζωές και Γη
Ράπισμα από την Ευρώπη: Τα μοτίβα των pushbacks από τις ελληνικές Αρχές