Προσωπικότητες της πολιτικής και της επιστήμης, σημαντικά κομματικά στελέχη και ανένταχτοι της Αριστεράς αναπτύσσουν τις θέσεις τους για τη συγκρότηση ενός αξιόπιστου προοδευτικού πόλου κόντρα στη ΝΔ
H συζήτηση για το παρόν και το µέλλον της κεντροαριστεράς έχει ανάψει. Και αυτό µόνο θετικό µπορεί να είναι. Αφενός γιατί αποδεικνύεται ότι το ζήτηµα αφορά πολλούς και πολλές. Αφετέρου επειδή η συζήτηση και η αντιπαράθεση απόψεων είναι η ουσία της πολιτικής και της δηµοκρατίας.
Το αν όµως από τον «θόρυβο» θα προκύψει µελωδία εξαρτάται από το εάν η κουβέντα θα γίνει επί χάρτου και πίσω από κλειστές πόρτες ή εάν θα λάβει υπόψη τα δεδοµένα και τις τάσεις στην πραγµατική κοινωνία. Και αναφέροµαι τουλάχιστον στα όσα µας έδειξαν οι κάλπες των πρόσφατων ευρωεκλογών. Εκεί δηλαδή όπου οι πολίτες εκφράζονται αυθεντικά.
Ποια ήταν λοιπόν τα περίφηµα µηνύµατα των εκλογών; Πρώτον, ότι οι πολίτες εµπιστεύονται όλο και λιγότερο το πολιτικό σύστηµα στο σύνολό του. Αυτό δείχνουν τα ιστορικά χαµηλά ποσοστά συµµετοχής. ∆εύτερον, ότι η σοβαρή αποδοκιµασία της κυβέρνησης της Ν∆ δεν θα έχει αποτέλεσµα όσο δεν διαµορφώνεται ένα ισχυρό αντίπαλο δέος που θα βάλει στη θέση της σαθρής συντηρητικής κυριαρχίας µια πρόταση προοδευτικής διακυβέρνησης. Με άλλα λόγια, οι πολίτες, οι προοδευτικοί πολίτες, ζητούν πολιτική αλλαγή και αναζητούν φορέα µαχητικής και αξιόπιστης έκφρασής τους. Οφείλουµε να τους ακούσουµε και να δώσουµε διέξοδο και απάντηση στο αίτηµά τους.
Αυτό τον στόχο δεν θα τον υπηρετήσουµε µε ρευστοποιήσεις, αποποιήσεις ταυτότητας και διαδροµής, ούτε πολύ περισσότερο µε παρασκηνιακές διαδικασίες κορυφής, οι οποίες δεν παράγουν ποτέ πολιτικά αθροίσµατα. Να ακούσουµε τις αγωνίες του κόσµου και να δώσουµε φωνή σε αυτούς που δεν έχουν, να διαµορφώσουµε ένα αξιόπιστο σχέδιο για τη χώρα για την αντιµετώπιση των ανισοτήτων – αυτός είναι ο δρόµος και όχι οι συµφωνίες προσώπων που αναζητούν ρόλο.
Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να είναι στην πρωτοπορία της ανασυγκρότησης της µεγάλης προοδευτικής παράταξης, η οποία ιστορικά υπήρξε πλειοψηφική στον τόπο µας, χωρίς σήµερα να έχει την έκφραση που της αναλογεί.
Αυτό όµως δεν θα το πετύχουµε νοσταλγώντας τις παλιές καλές εποχές. Αυτό που χρειάζεται είναι να ανοίξουµε ξανά τις κλειστές πόρτες των κοµµατικών γραφείων για να µπει φρέσκος αέρας. Χρειάζεται να πάρουµε ανάσες οξυγόνου, δίπλα σε αυτούς που το έχουν πιο πολύ ανάγκη: τους νέους και τις νέες, τους πιο αδύναµους, εκείνους που υφίστανται τις κάθε είδους ανισότητες. Χρειάζεται να ξαναβρούµε αυτό το στοιχείο που έκανε το ΠΑΣΟΚ ένα µεγάλο λαϊκό κόµµα, ένα µεγάλο προοδευτικό κίνηµα: τον µαχητικό µας χαρακτήρα.
Γιατί αυτό που λείπει από την κεντροαριστερά, αυτό που λείπει στους πολίτες που δεν µας εµπιστεύονται, δεν είναι οι προσωπικές µάχες. Είναι οι καθηµερινές, οι µικρές και µεγάλες µάχες, µαζί µε την κοινωνία και για την κοινωνία.
Να ακούσουµε τις αγωνίες του κόσµου και να δώσουµε φωνή σε αυτούς που δεν έχουν λοιπόν – αυτός είναι ο δρόµος.
Οι συγκλίσεις στον χώρο της κοινωνίας και των πολιτών είναι ώριµες και αναγκαίες. Το αποτέλεσµα των ευρωεκλογών ανέδειξε έναν µεγάλο ηττηµένο, τον πρωθυπουργό και τη Ν∆, χωρίς όµως να αναδείξει αντίστοιχο νικητή. Στη χώρα έχουµε µια φθίνουσα πλειοψηφία που κυβερνά µε καθεστωτισµό, χωρίς να έχει αναδειχθεί εδώ και πέντε χρόνια από την εκλογή της µια αξιόπιστη, υπεύθυνη, εναλλακτική, προοδευτική κυβερνητική λύση. Αυτό συνιστά πρόβληµα όχι µόνο για τον προοδευτικό χώρο, αλλά και για τη λειτουργία των θεσµών και του πολιτεύµατος στον τόπο µας.
Κατά συνέπεια, για το ΠΑΣΟΚ που υπήρξε στην Ελλάδα ο εκφραστής του προοδευτικού χώρου της σοσιαλδηµοκρατίας και της κεντροαριστεράς είναι ευθύνη και χρέος µε την απήχηση του σχεδίου του, µε την αξιοπιστία των στελεχών του και µε τις πρωτοβουλίες του να ξαναδώσει πλειοψηφικά χαρακτηριστικά στον προοδευτικό χώρο.
Το ΠΑΣΟΚ σφράγισε τη µεταπολίτευση γιατί ήταν υπόθεση πολλών ανθρώπων, αντρών και γυναικών. Γιατί υπήρξε ένα κίνηµα των πολλών, των µη προνοµιούχων, εκείνων που διεκδικούσαν περισσότερη δηµοκρατία, ισότητα και ευκαιρίες για όλους.
Ο αγώνας ενάντια στις κοινωνικές ανισότητες και τις διακρίσεις, η πάλη για πιο αξιοπρεπή εργασία και ζωή των νέων, το σχέδιο για µια Ελλάδα µε πραγµατική ανάπτυξη, µια Ελλάδα που παράγει και διανέµει δίκαια τους καρπούς των συλλογικών µας κόπων αλλά και που αγωνίζεται να διαφυλάξει το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής για τις µελλοντικές γενιές είναι όσα οφείλουµε στον προοδευτικό κόσµο της χώρας, που αναζητά ελπίδα, που αναζητά εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Με αυτά τα εφόδια το ΠΑΣΟΚ θα ξαναβρεί τη φυσική του θέση στην καρδιά της προοδευτικής παράταξης και θα δώσουµε εκείνες τις δίκαιες µάχες για την αλλαγή που οφείλουµε στους πολίτες.
Δείτε επίσης: Σε καθεστώς «ομηρίας» ο Μητσοτάκης – Πιέσεις «αποπασοκοποίησης» στον ανασχηματισμό γενικών γραμματέων
Χάρης Δούκας: Η απόφαση του ΣτΕ για το ύψος των κτιρίων είναι μία μεγάλη νίκη για την Αθήνα
