Με το ζήτημα της επικαιρότητας, που δεν άλλο από την επικείμενη συμφωνία για την ονομασία των Σκοπίων, ξεκίνησε την ομιλία του στη Βουλή για το μεσοπρόθεσμο ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, εκφράζοντας τη διαφωνία του για τα όσα προβλέπονται στο σχέδιο της συμφωνίας περί «μακεδονικής γλώσσας και ιθαγένειας».
Ο κ. Βενιζέλος, αφού επανέλαβε ότι έχει ταχθεί πολλές φορές υπέρ της ενιαίας εθνικής γραμμής «που έχει διαμορφωθεί από τον Απρίλιο του 1993 και μετά και έχει υιοθετηθεί από όλες τις κυβερνήσεις που μεσολάβησαν», δηλαδή υπέρ μίας λύσης με σύνθετη ονομασία, με γεωγραφική προσδιορισμό, erga omnes, για εσωτερική και διεθνή χρήση, «μία λύση με τη μορφή διεθνούς συμφωνίας, σε εφαρμογή της οποίας θα αναθεωρηθεί και το Σύνταγμα της γειτονικής χώρας», υπογράμμισε ότι στοιχείο της ενιαίας εθνικής γραμμής «είναι και ήταν πάντα η συνολική και οριστική αναίρεση του αλυτρωτισμού».
Και διευκρίνισε ότι θέλει να είναι δίκαιος και ακριβής ως προς την αξιολόγηση του σχεδίου της συμφωνίας, «χωρίς πολιτικούς τακτικισμούς και χωρίς τον φόβο του πολιτικού κόστους», αλλά και ότι δεν σκοπεύει να είναι «ούτε ανιστόρητος ούτε αδιάφορος για πιθανές πολιτικές και νομικές εμπλοκές, οι οποίες μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα». Δήλωσε ότι περιμένει να δει το κείμενο της συμφωνίας, αλλά τόνισε ότι «η τοποθέτηση αυτή δεν μπορεί να αφορά μόνον το όνομα, την erga omnes χρήση και το Σύνταγμα, πρέπει να αφορά και τη γλώσσα και την ιθαγένεια, και κυρίως τον συγχρονισμό των ενεργειών σε διεθνές επίπεδο, σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, γιατί», όπως εξήγησε, «πράγματα που γίνονται δεν μπορούν να ξεγίνουν, δημιουργούνται πάρα πολύ συχνά με έμμεσους τρόπους τετελεσμένα που δεσμεύουν τη χώρα».
Ο κ. Βενιζέλος κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι εκ των πραγμάτων «ήδη δεσμεύει τη χώρα, πριν καν την υπογραφή της συμφωνίας, με τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε, μόνη αυτή, τη διαπραγμάτευση και τη δεσμεύει ουσιαστικά στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ, των Ηνωμένων Πολιτειών», χωρίς να αφήνει περιθώρια βελτιώσεων «που χρειάζονται σε ένα κείμενο το οποίο νομικά δεν έχει υιοθετηθεί, αλλά στην πραγματικότητα ήδη παράγει αποτελέσματα και δημιουργεί τριβές».
Υποστηρίζει ότι με αυτό τον τρόπο η Βουλή «δυστυχώς, θα επιληφθεί εκ των υστέρων, ενδεχομένως πολλούς μήνες αργότερα, όταν θα έχουν ήδη διαμορφωθεί νομικές και πολιτικές καταστάσεις, οι οποίες δεν θα μπορούν να βελτιωθούν ή πολύ περισσότερο να ανατραπούν στη φάση της κύρωσης από τη Βουλή των Ελλήνων της συμφωνίας αυτής».
Και επιρρίπτει ευθύνες αποκλειστικά στην κυβέρνηση, εξηγώντας ότι «αυτό αφορά και τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες που δήθεν διαφωνούν με τη συμφωνία, αλλά στηρίζουν τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση που διαπραγματεύεται, συνομολογεί και υπογράφει τη συμφωνία αυτή και διά της υπογραφής δεσμεύει τη χώρα και νομικά».
