Η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να παραστεί η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στην ομιλία Ζελένσκι την ερχόμενη Πέμπτη στη Βουλή θεωρήθηκε επιβεβλημένη σχεδόν απ’ όλους για ένα κόμμα που ασκείται στον λεγόμενο «κυβερνητισμό».
Έτσι, δημοσίως τουλάχιστον αντιδράσεις δεν υπήρξαν πλην του κόσμου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου διατυπώθηκαν επιφυλάξεις και αρκετή γκρίνια είναι αλήθεια.
Ανεπισήμως όμως υπήρξαν κείμενα που κατατέθηκαν με μια οπτική που κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος με μερικά χρόνια στην πλάτη του να πει ότι θυμίζει το πάλαι ποτέ πατριωτικό ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα τέτοιο κατατέθηκε από στελέχη της ΡΕΝΕ όπως οι Αντώνης Κοτσακάς, Νίκος Σκορίνης και Χάρης Τσιόκας, αλλά και στελέχη όπως ο Πάνος Ρήγας και ο Χρήστος Λαμπρίδης.
Το κείμενο που κατατέθηκε στα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου και της Κεντρικής Επιτροπής θέλει, σύμφωνα με τους εμπνευστές του, «να αναδείξει τους λόγους που η χώρα πρέπει να γίνει συνεργός της λύσης και όχι της κρίσης που δημιουργεί ο πόλεμος».
Με τίτλο: «Ο κόσμος , η Ευρώπη , η Ελλάδα – Ο κόσμος αλλάζει – Ένας καινούργιος κόσμος διαμορφώνεται» τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνουν ότι «Βρισκόμαστε μπροστά σε κοσμογονικές αλλαγές και ανατροπές», ότι «ο ‘‘μονοπολικός’’ κόσμος όπως εμφανίστηκε να διαμορφώνεται μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ προσπαθεί να επιβληθεί ως το μοναδικό μοντέλο. Ως παγκόσμια και άνευ όρων κυριαρχία της Δύσης» ότι «Η Κίνα αναδεικνύεται σε υπερδύναμη που διαμορφώνει εν δυνάμει συμμαχία με τη Ρωσία και ότι η Ευρώπη «έχει περιοριστεί μόνο στο ρόλο της οικονομικής ένωσης, ‘’Γερμανική Ευρώπη’’» και «αδυνατεί να διαμορφώσει τους όρους που θα την καταστήσουν έναν από τους πόλους του αυριανού κόσμου».
Για την Ουκρανία γίνεται λόγος για «σύμφωνο στρατηγικής συμφωνίας Ουκρανίας (Ζελενσκι) – ΗΠΑ (Μπαιντεν) που προέβλεπε την εγκατάσταση (αμυντικού;) στρατιωτικού υλικού!» το οποίο «πυροδότησε επιθετικές αντιδράσεις από την πλευρά της Ρωσίας» και ότι οι καταδίκες για τον πόλεμο «δεν μπορεί να γίνονται a la cart» .
Παρά το γεγονός ότι στο κείμενο καταδικάζεται η ενέργεια του Πούτιν να εισβάλει στην Ουκρανία ανοίγοντας τις πύλες και του αναθεωρητισμού, σημειώνεται ότι «εξ ίσου καταδικαστέες πρέπει να γίνονται οι επεμβάσεις ΝΑΤΟ -ΗΠΑ στη Γιουγκοσλαβία , το Ιράκ , τη Συρία, τη Λιβύη ,το Αφγανιστάν κτλ».
Για την Ελλάδα σημειώνεται ότι «λόγω της γεωγραφικής της θέσης μπορεί και πρέπει να αποτελέσει γέφυρα , σύνδεσμο, δίαυλο μεταξύ Ανατολής και Δύσης». Για αυτό όπως αναγράφεται χαρακτηριστικά «Ας φανταστούμε για παράδειγμα πόση απήχηση θα είχε αν η συνάντηση της Αττάλειας μεταξύ των υπουργών εξωτερικών Ρωσίας Ουκρανίας γινόταν στους Δελφούς , που είναι παγκόσμιο σημείο αναφοράς για την Ειρήνη και την εκεχειρία».
Για όλα τα παραπάνω οι συντάκτες του κειμένου καταλήγουν ότι «Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία μπορεί και πρέπει με πολύπλευρες παρεμβάσεις να γίνει καταλύτης στη διαμόρφωση ευρύτερων προοδευτικών πλειοψηφιών σε πανευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο» και ότι η Ελλάδα «δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι άνευ όρων δεδομένη για κανένα, παρά μόνο για τον λαό της».
Διαβάστε το πλήρες κείμενο
«Ο κόσμος , η Ευρώπη , η Ελλάδα
Ο κόσμος αλλάζει
Ένας καινούργιος κόσμος διαμορφώνεται.
Βρισκόμαστε μπροστά σε κοσμογονικές αλλαγές και ανατροπές. Γεωπολιτικά ,τεχνολογικά ,επιστημονικά ,παραγωγικά, πολιτισμικά κτλ
Ο μέσος πολίτης «βομβαρδίζεται» και με εκατοντάδες «πληροφορίες» που αδυνατεί να αξιολογήσει και να ταξινομήσει .
Μπροστά στο καινούργιο διαμορφώνεται μια γενικευμένη αμηχανία.
Σ αυτές τις συνθήκες που δεν υπάρχουν σταθερές, η κάθε χώρα και ο καθένας /η κάθε μια, καλείται να τοποθετηθεί στον «θαυμαστό καινούργιο κόσμο» που διαμορφώνουν λίγοι και ισχυροί αλλά και να παρέμβει στα όρια των δυνατοτήτων του.
Νέα δεδομένα νέες αντιθέσεις
Ο «μονοπολικός» κόσμος όπως εμφανίστηκε να διαμορφώνεται μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ προσπαθεί να επιβληθεί ως το μοναδικό μοντέλο. Ως παγκόσμια και άνευ όρων κυριαρχία της «Δύσης»
Στην ουσία όμως έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση .
Η Κίνα αναδεικνύεται σε υπερδύναμη που διαμορφώνει εν δυνάμει συμμαχία με τη Ρωσία .
Οι BRIC (Ινδία ,Ν Αφρική ,Βραζιλία )αμφισβητούν ευθέως το αμερικανικό imperium.
Το δολάριο ως μόνο διεθνές ανταλλακτικό νόμισμα αμφισβητείται από πολλούς με απρόβλεπτες συνέπειες .
Η Ευρώπη που έχει περιοριστεί μόνο στο ρόλο της οικονομικής ένωσης, «Γερμανική Ευρώπη», αδυνατεί να διαμορφώσει τους όρους που θα την καταστήσουν έναν από τους πόλους του αυριανού κόσμου .
Οι συμφωνίες της Γιάλτας και του Πότσδαμ που προέκυψαν μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο αμφισβητούνται ευθέως.
Η δέσμευση του ΝΑΤΟ , με τη συμφωνία της ηγεσίας της Αμερικής το 1990, ότι δεν θα επιχειρήσουν επέκταση ανατολικά ,στην πράξη τέθηκε σε ακύρωση με μια σειρά από γεγονότα. (Πολωνία ,Βαλτικές χώρες κτλ)
Το ίδιο συνέβη μεταγενέστερα, όταν η πρόταση της Ρωσίας να διαμορφωθεί χάρτης στρατηγικής αμυντικής συμφωνίας για όλο τον ευρωπαϊκό χώρο , με τη σφισβήτηση στην πράξη εκδηλώθηκε και στη συνέχεια μετά τη συμφωνία του Μινσκ που παραχωρούσε περιορισμένη αυτονομία στο Ντονμπας όταν με μια σειρά από ενέργειες κορυφώνεται ένα σύμφωνο στρατηγικής συμφωνίας Ουκρανίας (Ζελενσκι) -ΗΠΑ(Μπαιντεν) που προέβλεπε την εγκατάσταση (αμυντικού;) στρατιωτικού υλικού!
Γεγονότα που πυροδότησαν επιθετικές αντιδράσεις από την πλευρά της Ρωσίας, με αποτέλεσμα την κατάληψη και προσάρτηση της Κριμαίας και την ανάπτυξη στρατού στα σύνορα της Ουκρανίας .
Οι ανακαλύψεις …και οι σύγχρονες προκλήσεις τίθενται στην υπηρεσία των οικονομικών Ελίτ
Οι τεχνολογικές και επιστημονικές ανακαλύψεις αναπτύσσονται και εφαρμόζονται με γεωμετρική πρόοδο από τους έχοντες την πρόσβαση.
Η αγορά έχει αυτό αναγορευθεί σε υπέρτατη εξουσία και διεκδικεί πειθάρχηση της πολιτικής .
Η πολιτική συμπιέζεται ανάμεσα στην αγορά και τις κοινωνικές -λαϊκές ανάγκες.
Η ρομποτική μπήκε στη παραγωγική διαδικασία και μέχρι να διαμορφωθούν οι νέες ισορροπίες επιφέρει σοκ στις δυνάμεις της εργασίας και της παραγωγής .
Η δεδομένη σχέση, πωλητή -αγοραστή αντικαθίσταται από τη σχέση παρόχου- χρήστη.
Οι πολυεθνικές που διαχειρίζονται τα Big Data και τους αλγόριθμους κυριαρχούν.
Η βιολογία και η γενετική καλπάζουν αμφισβητώντας την ανθρώπινη «αυταξία»..
Ταυτόχρονα οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της γης οδεύουν προς εξάντληση . Αναζητούνται νέοι τρόποι και μέθοδοι παραγωγής που θα αξιοποιούν παγκόσμια και θα ενεργοποιούν νεες ενεργειακές πηγές .
Η κλιματική κρίση θέτει πλέον ευθέως σε αμφισβήτηση το μέλλον του ανθρώπου.
Ο καπιταλισμός, με κυρίαρχο το νεοφιλελευθερισμό, απαιτούν ,ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ και χωρίς παγκόσμια θεσμικά αποδέκτες προϋποθέσεις ,το σύνολο των χωρών και των ενεργειακών πόρων να τεθούν στη διάθεση του !
Δεν αποδέχονται τα εμπόδια από τις κλειστές οικονομίες ! Και αυτό αποτελεί μείζον θέμα συγκρουσιακής αντιπαράθεσης για το λεγόμενο αγγλοσαξωνικο άξονα .
Οι παραδοσιακοί παγκόσμιοι θεσμοί αδυνατούν …υπολείπονται
Ο ΟΗΕ είναι αδύναμος και θεσμικά ξεπερασμένος για να μπορεί να θέσει πλαίσιο κανόνων σ αυτό το περιβάλλον του 21 αιώνα.
Σε χειρότερη κατάσταση βρίσκεται και ο ΠΟΕ
Στα πλαίσια αυτής της καπιταλιστικής εξέλιξης αναδεικνύονται και νέες δευτερογενείς αντιθέσεις ανάμεσα στο παραγωγικό και το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο.
Οι μεγάλες πολυεθνικές των Big Data μέσω των αλγορίθμων προβαίνουν σε αξιόπιστες προβλέψεις για μελλοντικές συμπεριφορές συλλογικοτήτων (κράτη ,τάξεις ,κοινωνικά στρώματα, κτλ) και χειραγωγούν …κατευθύνουν επιλογές ,διαμορφώνουν «πλειοψηφίες»
Η εισβολή ,ο πόλεμος και η Ευρώπη
Σ αυτό το περιβάλλον η καταδικαστέα Ρωσική εισβολή και η πολεμική σύγκρουση στον ευρωπαϊκό χώρο δεν γίνεται τυχαία .
Υποβόσκει η πρόθεση του Αγγλοσαξωνικού άξονα να άρει τα εμπόδια της κλειστής οικονομία της Ρωσίας και όχι μόνο ..
Στις στοχεύσεις του είναι να «αξιοποιηθούν» μεγάλα αποθέματα σε ενέργεια αλά και πρώτες ύλες της αχανούς περιοχής .
Στις αντιθέσεις , το νεοφιλελεύθερο αγγλοσαξωνικο μοντέλο θέλει να αποτρέψει προστατευτικές πολιτικές που εμποδίζουν την άνευ όρων αχαλίνωτη αγορά .
Και σ αυτό το στόχο γίνεται κύρια επιδίωξη της «Δύσης» η αποτροπή της ειρηνικής συνάντησης Ευρώπης- Ρωσίας.
Η Ευρώπη που έχει ζωτικούς-υπαρξιακούς λόγους στην διαμόρφωση των εξελίξεων, παρακολουθεί αμήχανα και προσδένεται όλο και πιο ισχυρά στο άρμα του ΝΑΤΟ.
Αδυνατεί να διαμορφώσει στρατηγική ασφαλείας και ανάπτυξης ,που είναι προϋπόθεση, για την ανάδειξη της σε έναν από τους διακριτούς πόλους που διαμορφώνουν τον αυριανό κόσμο .
Αλλά αυτό προϋποθέτει αντικατάσταση της δομής της «Γερμανικής Ευρώπης», των πολλαπλών και άνισων ταχυτήτων, με την στρατηγική της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης!
Χωρίς ενιαία αμυντική και εξωτερική πολιτική οι συνέπειες του πολέμου θα αποβούν σε βάρος των ευρωπαϊκών λαών ,των χωρών και των οικονομιών τους !
Η τελευταία εξέλιξη μετά τη συνάντηση των υπουργών άμυνας και εξωτερικών των χωρών της ΕΕ κατέληξε σε κατ´ αρχήν συμφωνία με την επωνυμία «Στρατηγική πυξίδα» .
Είναι προφανές ότι υπολείπεται στα γεγονότα της συγκυρίας και δεν απαντά στην ανάγκη για διαμόρφωση ενιαίας εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής .
Το έλλειμμα αξιόπιστης ενημέρωσης και από τις δυο πλευρές …χειραγωγεί !
Σ αυτό το πλαίσιο και εν μέσω πολεμικής σύγκρουσης και της ισχυρής προπαγάνδας που ασκείται απ όλους , ο πολίτης αδυνατεί να διακρίνει την αλήθεια ,το «καλό»!
Γιατί έτσι συσκοτίζεται το γεγονός πως η διάλυση του συμφώνου της Βαρσοβίας συντελέσθηκε με την προϋπόθεση , από τον Γκορμπατσόφ , πως ο χώρος της πρώην Σοβιετικής Ένωσης δεν θα «καταληφθεί» με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ , του οποίου θεωρητικά η αποστολή έπρεπε να πάψει να υπάρχει μετά την κατάργηση του διπολισμού !
Οι συμφωνίες ,όπως και αυτή του Μινσκ, απέτρεπαν την εγκατάσταση πυραύλων στα εδάφη όχι μόνο της Ουκρανίας αλλά και όλων των χωρών που συγκροτούσαν το σύμφωνο της Βαρσοβιας .
Τα προηγούμενα καθιστούν προφανές πως οι καταδίκες για τον πόλεμο δεν μπορεί να γίνονται επιλεκτικά δηλ a la cart .
Επίδικο καθίσταται η μεταφορά επίλυσης προβλημάτων , από την ψυχροπολεμική αναμέτρηση στη διπλωματική οδό.
Γι αυτό ακριβώς :
Όπως είναι καταδικαστέα η ενέργεια του Πούτιν να εισβάλει στην Ουκρανία ανοίγοντας τις πύλες και του αναθεωρητισμού ,εξ ίσου καταδικαστέες πρέπει να γίνονται οι επεμβάσεις ΝΑΤΟ -ΗΠΑ στη Γιουγκοσλαβία , το Ιράκ , τη Συρία, τη Λιβύη ,το Αφγανιστάν κτλ
Ο ψυχρός πόλεμος όπως εξελίσσεται ωθεί σε επιτάχυνση τη συμμαχία Κίνας- Ρωσίας (που τα πολιτικά τους συστήματα έχουν κλειστές οικονομίες) και αποκτά απρόβλεπτα χαρακτηριστικά
Και αυτό θέτει εύλογα διλήμματα στην Ευρώπη , τις χώρες και τους λαούς της
Η Ευρώπη θα διαμορφώσει την δίκη της στρατηγική για το μέλλον της ανεξάρτητα από τις επιδιώξεις των δυνάμεων που εκφράζουν οι σημερινές ΗΠΑ η θα εξελιχθεί σε συμπλήρωμα όχι απλά των πολιτικών του ΝΑΤΟ αλλά και ο υποδοχέας των επιπτώσεων της ψυχροπολεμικής αναμέτρησης ;
Ο αναθεωρητισμός και ο ρόλος της χώρας
Τα προηγούμενα οδηγούν σ ένα συμπέρασμα .
Οι συμφωνίες που διαμορφώθηκαν μετά το Β παγκόσμιο πόλεμο και αργότερα με την διάλυση του συμφώνου της Βαρσοβίας από συγκεκριμένες πλευρές δημιουργούν συνθήκες αναθεώρησης .
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν οι νέες ισορροπίες θα διαμορφωθούν μέσω της διπλωματικής οδού η μέσω πολεμικής και ψυχροπολεμικής σύγκρουσης όπως γίνεται τώρα .
Και αυτό γεννά την ανάγκη να «ξαναβγεί» η πολιτική στο προσκήνιο ,να ενεργοποιηθούν οι λαοί .
Η χώρα μας λόγω της γεωγραφικής της θέσης μπορεί και πρέπει να αποτελέσει «γέφυρα , σύνδεσμο, δίαυλο» μεταξύ Ανατολής και Δύσης .
Ας φανταστούμε για παράδειγμα πόση απήχηση θα είχε αν η συνάντηση της Αττάλειας μεταξύ των υπουργών εξωτερικών Ρωσίας Ουκρανίας γινόταν στους Δελφούς , που είναι παγκόσμιο σημείο αναφοράς για την Ειρήνη και την εκεχειρία .
Όμως η δήλωση του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη στην επίσκεψη του στην Αμερική ότι «αποτελούμε δεδομένο σύμμαχο» ακυρώνει κάθε προσπάθεια πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής .
Με καταδικαστέα την επέμβαση του Πούτιν στην Ουκρανία , γεννιέται εύλογα το ερώτημα εάν η στάση αυτή λειτουργεί υποστηρικτικά σε ανάλογη πρωτοβουλία του Ερντογαν .
Όπως βέβαια και οι πολλαπλές παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ που οδηγούν σε απροκάλυπτες αναθεωρήσεις .
Τα προηγούμενα συνηγορούν ότι στον κλιμακούμενο αναθεωρητισμό η χώρα πρέπει να αντιτάξει και να προβάλλει στην ευρύτερη περιοχή το αμετάβλητο των συνόρων στο πλαίσιο των διεθνών συνθηκών .
Η πολιτική επιλογή και ο ρόλος της σύγχρονης αριστεράς .
Τις τελευταίες δεκαετίες έχει επικυριαρχήσει η λογική της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης .
Οι δυνάμεις της αριστεράς και γενικότερα του προοδευτικού τόξου βρίσκονται σε άμυνα υπερασπιζόμενες τις κατακτήσεις του προηγούμενου αιώνα και αδυνατώντας να καταστήσουν διακριτή μια συγχρονική συνολική alternative
Οι διεργασίες επιβάλλουν να αναδειχθεί ο ρόλος της νέας μεγάλης και σύγχρονης αριστεράς που θα προσδιορίζεται με βάση τις νέες διαιρετικές τομές για το μέλλον των λαών .
Οφείλει να διαμορφώσει συνολική πλατφόρμα διεκδικητικού /κυβερνητικού χαρακτήρα που θα ξεπερνά τις παλιές διαχωριστικές αντιθέσεις στο εσωτερικό της και θα συναντάται σε μια νέα πολιτική και προγραμματική ενότητα .
Πρωτοβουλίες Συριζα Προοδευτική Συμμαχία
Ο Συριζα Προοδευτική Συμμαχία μπορεί και πρέπει με πολύπλευρες παρεμβάσεις να γίνει καταλύτης στη διαμόρφωση ευρύτερων προοδευτικών πλειοψηφιών σε πανευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο προκειμένου να διαμορφωθούν οι όροι μιας στρατηγικής για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τη συμβολή μέσω της διπλωματικής οδού και των κανόνων του διεθνούς δικαίου στη ειρηνική αντιμετώπιση προβλημάτων .
Ο πλούσιος προσυνεδριακός και συνεδριακός διάλογος μπορεί και πρέπει να ενισχύσει πρωτοβουλίες για την Ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή με πολλαπλές δράσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό .
Και αυτό προϋποθέτει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι άνευ όρων δεδομένη για κανένα , παρά μόνο για το λαό της .
Αντώνης Κοτσακάς ΠΣ ΣΥΡΙΖΑ –Προοδευτική Συμμαχία
Νίκος Σκορίνης ΠΣ ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
Πάνος Ρήγας Πρώην Γραμματέας ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
Χάρης Τσιόκας ΠΣ ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
Χρήστος Λαμπρίδης Συντονιστής Ν.Ε ΠΕΙΡΑΙΑ ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία»
