Να σας πω, βαρέθηκα.
Βαρέθηκα αυτούς, συνέχεια, τους ίδιους και τους ίδιους, που μονίμως θα διαφωνήσουν σε κάτι με την επίσημη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ και κάνουν κάθε τόσο θόρυβο για να αποδείξουν ότι έχουν άποψη.
Κι επειδή βαρέθηκα, όπως πολύς κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ που θα ήθελε να τους δει να πηγαίνουν σπίτια τους, δεν πρόκειται να πιάσω μία μία τις δηλώσεις τους για να σχολιάσω πόσο άστοχες είναι.
Θα πω μόνο το εξής: Σε μία δημοκρατία που λειτουργεί σωστά, η «αντίθετη γνώμη» είναι όχι μόνο δικαίωμα αλλά και πλεονέκτημα. Σε μία άρρωστη δημοκρατία που τα ΜΜΕ περιμένουν σαν τα κοράκια ποιος θα διαφωνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ για να χτυπήσουν τον Τσίπρα, πρόκειται για κραυγαλέα παραφωνία.
Βαρέθηκα και τα «δεν εννοούσα αυτό, εννοούσα το άλλο, διαστρεβλώθηκαν οι δηλώσεις μου» και όλα αυτά τα άχαρα, ανθρώπων που είναι ενήλικοι και όχι παιδάκια του νηπιαγωγείου.
Καλά, δε βλέπουν; Το παιχνίδι που παίζεται δεν το βλέπουν; Εδώ η Δεξιά και τα διατεταγμένα παπαγαλάκια της υπέστησαν δεινή ήττα με τον Λοβέρδο τους, την περασμένη Κυριακή, και μέσα σε μία μέρα τον πέταξαν σαν στιμμένη λεμονόκουπα και τον αντικατέστησαν με το νέο πουλέν τους, τον Ανδρουλάκη.
Ο οποίος το βράδυ θα εκλεγεί πανηγυρικά για έναν απλό λόγο: Δεν τον ξέρουμε! Και στο πρόσωπο που δεν ξέρει, ο ψηφοφόρος προβάλλει τις επιθυμίες του, όχι την πραγματικότητα.
Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο, το επόμενο χρονικό διάστημα, και δεδομένου ότι η ελπίδα του Συστήματος έχει πλέον δύο κεφάλια – Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη- ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ θα φάει τέτοιο πουσάρισμα που δε θα το έχουμε ξαναδεί. Ποιος Μωυσής; Από θεός και πάνω.
Όλα αυτά έχουν, φυσικά, έναν στόχο: Να πλήξουν τον μοναδικό Έλληνα πολιτικό που σιχαίνονται οι διεφθαρμένοι ολιγάρχες της χώρας: Τον Αλέξη Τσίπρα. Καθίστε εσείς, λοιπόν, διαφωνούντες της φακής, να αβαντάρετε τη Διαπλοκή για να κερδίσετε τη μέγιστη θέση που μπορείτε στη σημαδεμένη τράπουλα της επικαιρότητας: Ένα μονόστηλο σε εχθρική φυλλάδα.
