Η δημοσιογραφία είναι πολύ πιο σοβαρό πράγμα, γι’ αυτό άλλωστε δεν την δίνουν τα ΑΤΜ. Στα ΑΤΜ βγαίνει χαρτούρα, κασαδούρα αν προτιμάτε. Η δημοσιογραφία παραμένει ακριβή υπόθεση για να την αποκτάς με ένα απλό pin!!!
Το ΑΤΜ βγάζει λεφτά, όταν έχεις λεφτά στην τράπεζα, όταν δεν έχουμε κάπιταλ κοντρόλ, όταν έχεις κάρτα, αν δεν έχεις ξεχάσει το pin.
Το ΑΤΜ είναι εκεί και σε περιμένει να βγάλεις λεφτά αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να βγάλει …βατράχια.
Ο ρεπόρτερ του ΣΚΑΪ πήγε όμως στο ΑΤΜ και πληκτρολόγησε το πόσο των 100 χιλιάδων ευρώ. Είχε πάει στο ΑΤΜ της τράπεζας που δάνεισε τον Πολάκη.
Η τηλεοπτική δημοσιογραφία κέρδισε ένα ακόμη χρύσο βατόμουρο, και σίγουρα έκανε μερικές χιλιάδες ακόμη πολίτες να γυρίσουν την πλάτη στην ενημέρωση.
Και καλά έκαναν και γύρισαν την πλάτη σε αυτή τη δημοσιογραφία γιατί απλούστατα δεν είναι δημοσιογραφία αλλά επιθεωρησιακό νούμερο αισθητικής σεφερλή, δηλαδή (για όρισμένους) χαμηλού επιπέδου.
Να σας εξηγήσω δύο πραγματάκια για να μιλάμε την ίδια γλώσσα: Είναι άλλο πράγμα το ρεπορτάζ και άλλο πράγμα το σχόλιο.
Στο ρεπορτάζ λες τι έγινε, πού, από ποιον, πότε, και πώς. Λες δηλαδή τα πραγματικά δεδομένα. Στο σχολιο λες τη γνώμη σου. Εντελώς διαφορετικό πράγμα.
Το πρόβλημα για τη δημοσιογραφία του ΣΚΑΪ, και άλλων μέσων είναι ότι μπερδεύουν το ρεπορτάζ με το σχόλιο και μάλιστα στο ρεπορτάζ βάζουν την άποψη που έχει το αφεντικό για τη ζωή εν γένει.
Έτσι γίνεται ένα κουλουβάχατο και ο κόσμος φτύνει τους δημοσιογράφους ως αλήτες και ρουφιάνους.
Γιατί ο ρεπόρτερ του ΣΚΑΪ που πήγε στο ΑΤΜ να «σηκώσει» εκατό χιλιάρικα ήξερε ότι πρώτον: δεν γίνεται! Δεύτερον: Τα ΑΤΜ δε δίνουν δάνεια. Οπότε με αυστηρά δημοσιογραφικούς όρους προσπάθησε να παραπλανήσει το κοινό. Πράξη απαράδεκτη.
Αν έκανε πλάκα, ε ας υποστεί τώρα και τη «πλάκα» του διαδικτύου.
Αν είχαμε σοβαρή δημοσιογραφική ένωση – πράγμα που δεν μπορεί να γίνει αφού εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε ποιοι θα μας εκπροσωπούν – πολλοί ρεπόρτερ που μπλέκουν το ρεπορτάζ με αυτό που φαντάζονται ως ρεπορτάζ, δηλαδή μεταδίδουν ψεύδη, τα γνωστά fake news θα υφίσταντο κυρώσεις.
Η δημοσιογραφία δεν είναι η άποψη των αφεντικών για τα πράγματα. Η δημοσιογραφία έχει κανόνες και θα έπρεπε να είναι το αποκούμπι του πολίτη για να έρχεται στο φως η αλήθεια και θέματα που τον αφορούν. Δεν είναι πλακίτσα για να θάψουμε σήμερα τον Πολάκη, αύριο τη Βούλτεψη ή όποιον δε γουστάρει το αφεντικό.
Είναι ντροπή για τη δημοσιογραφία πολλά από αυτά που παρουσιάζονται ως ρεπορτάζ ενώ πρόκειται για κατασκευές.
Είναι ντροπή των δημοσιογράφων που δεν μιλάνε όταν γίνονται αλητείες που εκθέτουν το επάγγελμα. Με την ίδια λογική που είναι ντροπή όταν οι γιατροί καλύπτουν τον γιατρό που έκανε λάθος και χάθηκε μια ζωή.
Η δημοσιογραφία είναι πολύ πιο σοβαρό πράγμα, γι’ αυτό άλλωστε δεν την δίνουν τα ΑΤΜ. Στα ΑΤΜ βγαίνει χαρτούρα, κασαδούρα αν προτιμάτε.
Η δημοσιογραφία παραμένει ακριβή υπόθεση για να την αποκτάς με ένα απλό pin!!!
