Συνέντευξη του κριτικού κινηµατογράφου και ποιητή Δημήτρη Χαρίτου στον Παναγιώτη Φρούντζο.
Η έκφραση του έρωτα για τις ταινίες µικρού µήκους εδώ και χρόνια έχει βρει τον τόπο της, τη ∆ράµα. Στην πόλη των θρυλικών «µαυραετών» (της ∆όξας ∆ράµας) θα δοθεί και φέτος το ραντεβού των µικροµηκάδων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Από τις 15 έως τις 21 Σεπτεµβρίου το 42ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους ∆ράµας και το 25ο ∆ιεθνές Φεστιβάλ ανάβουν τους προβολείς της γιορτής.
Αναζητήσαµε τον κριτικό κινηµατογράφου και ποιητή ∆ηµήτρη Χαρίτο, πρόεδρο της κριτικής επιτροπής του φετινού ελληνικού διαγωνιστικού τµήµατος, για να συζητήσουµε µαζί του γι’ αυτό το µικρό, το µέγα φεστιβάλ.
Ποια είναι η σχέση σας µε το Φεστιβάλ Δράµας;
Φέτος είναι ο 38ος χρόνος που το παρακολουθώ ανελλιπώς. 38 χρόνια. Από την τέταρτη χρονιά του.
Ανεβήκατε για πρώτη φορά όταν το φεστιβάλ είχε άλλο φορµάτ.
Ασφαλώς. Απ’ όταν ξεκίνησε από την Κινηµατογραφική Λέσχη ∆ράµας και τον Αλέξη ∆ερµεντζόγλου, τον πατέρα του φεστιβάλ. Μέσα σε 38 χρόνια είδα όλες τις αναγεννήσεις και τις οπισθοχωρήσεις του. Από το 1999, από τη στιγµή που ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής ο Αντώνης Παπαδόπουλος, το φεστιβάλ ακολουθεί ανοδική πορεία.
Μπορείτε να θυµηθείτε τον πρώτο καιρό και να αναδείξετε την ειδοποιό διαφορά ανάµεσα στο τότε και το σήµερα;
Τότε δεν υπήρχε διεθνές τµήµα. Επίσης, δεν µπορούσε να προσελκύσει νέους ανθρώπους οι οποίοι λογάριαζαν να ασχοληθούν µε τον κινηµατογράφο και δεν είχαν έναν χώρο για να δείξουν τη δουλειά τους. Οταν αποκόπηκε από τη δυσπραγή υιοθεσία του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης –όπου απλώς συµπλήρωνε το πρόγραµµά του– πήρε ώθηση και οι νέοι δηµιουργοί βρήκαν τον δικό τους χώρο.
Αυτά τα 38 χρόνια είδατε ταινίες καλλιτεχνών που όταν πήγαν στη ∆ράµα ήταν άγνωστοι και αργότερα έγιναν διάσηµοι.
Πέρασαν πολλοί. Αρκετοί από αυτούς πλέον αποτελούν την ιστορία του ελληνικού κινηµατογράφου από την εποχή που γίνεται το φεστιβάλ. Γύρω στα 98 ονόµατα. ∆εν έγιναν όλοι σκηνοθέτες ή σεναριογράφοι. Αλλά όλοι έγιναν επιτυχηµένοι συντελεστές, είτε στην παραγωγή είτε στη δηµιουργία. Ολοι πέρασαν από τη ∆ράµα. Ποιο είναι το ελληνικό όνοµα που λογαριάζεται ως µεγάλος σκηνοθέτης σήµερα στο εξωτερικό;
Ο Γιώργος Λάνθιµος.
Ο Λάνθιµος πέρασε από το φεστιβάλ µε µικρού µήκους ταινία. Ονόµατα ανθρώπων που παίζουν ρόλο στον κινηµατογράφο σήµερα έχουν περάσει από τη ∆ράµα.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το Φεστιβάλ ∆ράµας;
Ο Χαρίτος είναι ο «νονός» της έκφρασης ότι η ∆ράµα είναι το µαιευτήριο του ελληνικού κινηµατογράφου. Είναι το ελληνικότερο φεστιβάλ γύρω από τον κινηµατογράφο. Πιο ελληνικό και από της Θεσσαλονίκης (της τότε βέβαια). Μέχρι και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος είχε περάσει από τη ∆ράµα µε µικρού µήκους ταινία. Αυτά που λέω δεν αναφέρθηκαν στην τελετή έναρξης του φεστιβάλ όταν γιόρταζε τα σαράντα χρόνια του. Αντίθετα, γίναµε µάρτυρες µιας τεράστιας καβγατζίδικης βραδιάς µε τη νεοελληνική µικροπολιτική µουρµούρα. Και αντί να αναδειχτεί αυτή η προσπάθεια, µάς έβγαζαν λόγο για το τι είναι η κινηµατογραφική τέχνη. Λες κι εµείς καλλιεργούσαµε κουνουπίδια. Μικρότητες.
Πάντως η ∆ράµα έχει καταφέρει να µπει στον παγκόσµιο χάρτη του κινηµατογράφου.
Στο αντικείµενο το οποίο διακονεί το µικρό µήκος.
Μάλιστα προχωρά η σύνδεσή της µε το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήµιο, µε αποτέλεσµα να βρίσκεται στο κέντρο ενδιαφέροντος των ανθρώπων του κινηµατογράφου σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς.
Ετσι είναι. Και αυτοί που ξέρουν παριστάνουν ότι δεν ξέρουν. Μη µου τους κύκλους τάραττε είναι.
Σε ποιους αναφέρεστε;
Στους της Αθήνας αρµόδιους. Κατεβαίνουν εδώ οι άνθρωποι της ∆ράµας και ζητιανεύουν. Στα 40 χρόνια είχε δοθεί υπόσχεση για την εκταµίευση ενός ποσού και στις δώδεκα παρά πέντε η αρµόδια υπηρεσία είπε «δυστυχώς δεν γίνεται».
Παρά τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις η ∆ράµα συνεχίζει να εµπνέει και να οραµατίζεται.
Είναι εκπληκτικό αυτό που συµβαίνει. Κάθε χρόνο τροφοδοτείται µε αυξηµένο αριθµό ταινιών που ανεβαίνουν πάνω για να κριθούν. Τόσο πια που φτάνουµε σε αµηχανία. Παραδείγµατος χάρη, 60 ταινίες προκρίθηκαν για να διαγωνιστούν φέτος. Είναι µεγάλος αριθµός. Αλλά τι να κάνεις όταν υπάρχουν πάνω από 200 ταινίες υπό κρίση. Η αλήθεια είναι ότι η ψηφιακή κάµερα διευκόλυνε πολύ. Οµως θα πρέπει να υπάρχει µεγαλύτερη αυστηρότητα στην επιλογή.
Φέτος είστε πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του ελληνικού διαγωνιστικού.
Ισχύει. Στο παρελθόν έχω διατελέσει αρκετές φορές µέλος της κριτικής επιτροπής. Το ότι είµαι πρόεδρος τη φετινή περίοδο µου φαίνεται ότι είναι το χαρτί της σύνταξής µου. Με τη ∆ράµα διατηρώ µια σχέση αγάπης. Και το παιδί µου, ο Λευτέρης Χαρίτος, έχει περάσει από το φεστιβάλ µε τέσσερις πέντε ταινίες. Εγώ γεννήθηκα στον κινηµατογράφο. Νονός µου ήταν ο Φίνος. Από µωρό παιδί είµαι µέσα σε κινηµατογραφικές αίθουσες. Εντούτοις, ο κινηµατογράφος δεν είναι το κύριο γεγονός που µε έχει τραβήξει στον κόσµο της τέχνης. Η κριτική κινηµατογράφου έρχεται δεύτερη. Ξεκίνησα ως κριτικός εικαστικών τεχνών. Ακολούθως η εντρύφηση στην ποίηση. Εχω τυπώσει ήδη έξι ποιητικές συλλογές. Κάπου εκεί µέσα πάντοτε ο κινηµατογράφος κρατούσε τη βέργα, ήταν από πάνω µου και µου ’λεγε «έχε µε στον νου σου». Τον έχω πάντα στον νου µου τον κινηµατογράφο. Ειδικά τη ∆ράµα την αγαπάω περισσότερο και από τη Θεσσαλονίκη.
Fest numbers
60 ταινίες στο ελληνικό διαγωνιστικό
6 ντοκιμαντέρ στο ελληνικό διαγωνιστικό
3 animation στο ελληνικό διαγωνιστικό
67 ταινίες στο διεθνές διαγωνιστικό
INFΟ
Το πρόγραμμα και οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Δράμας στο www.dramafilmfestival.gr