Συναντήσαμε τον ευρωβουλευτή, αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και εκ νέου υποψήφιο με τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στις ευρωεκλογές Δημήτρη Παπαδημούλη στο γραφείο του στο κτίριο του Ευρωκοινοβουλίου στην Αθήνα. Οπως είναι φυσικό η κουβέντα μαζί του είχε βασικό θέμα την κατάσταση σήμερα στην Ευρώπη.
Κύριε Παπαδημούλη, τι ακριβώς διακυβεύεται σε λίγες μέρες από τώρα στις εκλογές στην Ευρώπη;
Από την εμπειρία του αντιπροέδρου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σας λέω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ευρώπη είναι η δεξιά γερμανοκρατία. Οτι η Ευρώπη λειτουργεί σήμερα με ένα γκρουπ των 28 οι οποίοι συζητούν και στο τέλος γίνεται αυτό που θέλει η Δεξιά της Γερμανίας με ολίγη από Μακρόν. Αυτό πρέπει να αλλάξει και γι’ αυτό έχει τεράστια σημασία να μην είναι ο Μάνφρεντ Βέμπερ ο διάδοχος του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.
Περιγράψτε μου αυτόν τον μηχανισμό. Πώς μπορεί να μην είναι ο Βέμπερ ο επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν από τη στιγμή που είναι ο επίσημος υποψήφιος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ);
Αυτό, ξέρετε, δεν φτάνει. Για να γίνει κάποιος πρόεδρος της Κομισιόν πρέπει να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από την πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτήν τη στιγμή ο κ. Βέμπερ –όχι μόνο σε μένα αλλά στα μάτια πολλών στην Ευρώπη– είναι ένας πολιτικός δεξιότερα του Σόιμπλε, ο πρώτος που μίλησε για Grexit πριν από τον Σόιμπλε, ο πρώτος που ζήτησε να πετάξουν την Ελλάδα έξω από τη Σένγκεν και χωρίς καμια κυβερνητική εμπειρία. Σε έρευνα που έγινε στους αξιωματούχους των Βρυξελλών η δημοφιλία του ήταν μόλις 4%. Παρότι λοιπόν τον έχει προτείνει το Βερολίνο, έχω την αίσθηση ότι ούτε η κ. Μέρκελ δεν πιστεύει στ’ αλήθεια ότι μπορεί να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν. Νομίζω ότι τον πρότεινε ως «λαγό», ως υποψήφιο μιας χρήσης. Πάντως αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη άλλα ονόματα συζητιούνται ως εναλλακτικές επιλογές για διαδοχή του κ. Γιούνκερ. Επίσης, νομίζω ότι θα κάνει κακό και στον κ. Μητσοτάκη, διότι το «όχι» του κ. Βέμπερ στα θετικά μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός πριν από λίγες μέρες αποκάλυψε επί της ουσίας και την αντικοινωνική ατζέντα του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος πιστεύει ότι οι ανισότητες είναι φυσικό φαινόμενο και θεωρεί ότι το παιδί από το Περιστέρι πρέπει να γίνει ψυκτικός ενώ ο ίδιος που σπούδασε στο Columbia είναι γεννημένος πρωθυπουργός. Με αυτά πάντως που μαρτυράει και του ξεφεύγουν νομίζω ότι δεν θα γίνει ποτέ πρωθυπουργός και αυτό θα είναι καλό και για την Ελλάδα.
Πώς θα μειώσουμε, αλήθεια, αυτή την απόσταση από το παιδί στο Περιστέρι μέχρι τις Βρυξέλλες;
Η Ευρώπη έτσι όπως λειτουργεί σήμερα παράγει τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας, διαφάνειας, υπεύθυνης ενημέρωσης αλλά ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι παράγει μεγάλο έλλειμμα ισότητας διότι εκεί σε καθεστώς περιορισμένης διαφάνειας εφαρμόζεται μια νεοφιλελεύθερη πολιτική που αυξάνει τις ανισότητες. Αρα ο στόχος της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων και η μόνη έγνοια του ΣΥΡΙΖΑ και η δική μου προσωπικά είναι να ηττηθεί αυτό το κράμα νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιάς το οποίο διευρύνει τις ανισότητες και απειλεί τις κοινωνίες ιδιαίτερα του νότου και τα φτωχά κοινωνικά στρώματα σε όλη την Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά, αυτό που με ανησυχεί περισσότερο δεν είναι η άνοδος της ακροδεξιάς αλλά η διάβρωση της παραδοσιακής Δεξιάς από ακροδεξιές απόψεις και πρακτικές, δηλαδή η «ορμπανοποίηση» του ΕΛΚ.
Βλέπετε ότι και στην ημεδαπή έχουμε μια… ορμπανοποίηση της ΝΔ;
Είναι ολοφάνερο, ο κ. Βορίδης είναι κουμπάρος της οικογένειας Λεπέν, ο κ. Γεωργιάδης είναι ακροδεξιός με πατέντα και ο Αντώνης Σαμαράς έχει ιδεολογία και ρητορική που τον κατατάσσουν στην άκρα δεξιά πτέρυγα της ΝΔ.
Θα σας έλεγε κάποιος, αν είναι τόσο αντιδημοφιλή τα μέτρα που προτείνουν ή παίρνουν ο κ. Ορμπάν ή ο κ. Σαλβίνι, γιατί στις εκλογές πηγαίνουν τόσο καλά;
Κοιτάξτε, οι νεοφιλελεύθερες απόψεις παράγουν ανισότητες, οι ανισότητες γεννούν ανασφάλεια και φόβο και έρχεται η ακροδεξιά και προσθέτει σαν αλατοπίπερο και τον φόβο που γεννούν η τρομοκρατία, το προσφυγικό και το μεταναστευτικό και τα μετατρέπει σε μίσος. Καταφέρνει έτσι να κάνει την κοινωνική διαμαρτυρία του φτωχού και του αποκλεισμένου δική της δύναμη.
Για να κλείσουμε, αν σας έλεγα να κάνετε έναν απολογισμό για το έργο σας στην Ευρωβουλή τι θα μου απαντούσατε;
Οτι συνέβαλα, σε συνεργασία βέβαια με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών, ώστε να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια με τις μικρότερες δυνατές αρνητικές επιπτώσεις, να βελτιώσουμε την εικόνα της Ελλάδας που δεν είναι πια τα πρωτοσέλιδα της «Bild» και το κλοτσοσκούφι του κάθε Σόιμπλε και να διευρύνουμε τις συμμαχίες της χώρας και του ΣΥΡΙΖΑ. Η Προοδευτική Συμμαχία, που τώρα αποτελεί στρατηγική επιλογή του κόμματός μας, ξεκίνησε από την Ευρώπη. Από το 2015 όταν κανένας δεν ήθελε να βγει μαζί μας ούτε μία φωτογραφία φτάσαμε σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας να επαινείται ως ο πρωθυπουργός που έβγαλε την Ελλάδα από τα μνημόνια και να προτείνεται για Νόμπελ Ειρήνης ακόμη και από τον πάπα. Ενα κομμάτι από αυτήν τη δουλειά έγινε στις Βρυξέλλες και έχω βάλει και εγώ το χεράκι μου σε αυτό.