Η φιλία των λαών είναι το φύλλο συκής στη μύγα του Κουτσούμπα. Και όσες επαναστατικές ασυναρτησίες κι αν ξεστομίζει, όσους χαρακτηρισμούς κι αν εξαπολύει, αυτό που διέπραξε με τις Πρέσπες θα τον κυνηγάει. Θα μνημονεύεται ως Βουκεφάλας του Περισσού, όποιο μαρξιστικό, λενινιστικό, ή γενικώς επαναστατικό καπέλο κι αν φορέσει
Τα παιδιά της ΚΝΕ της δεκαετίας του ’80, που ’λεγαν στη ζωή το μέγα «ναι», ένα ταράκουλο θα το έπαθαν με το «όχι» του Δημήτρη Κουτσούμπα στη συμφωνία των Πρεσπών. Με τον «Ριζοσπάστη» του, που τη μέρα του εθνικιστικού συλλαλητηρίου με καπέλο νεοναζί, έκρινε σκόπιμο να κυκλοφορήσει με πρώτη σελίδα αφίσα: «ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΣΙΠΡΑ – ΖΑΕΦ». Με τη μανία, τους χαρακτηρισμούς, τις βαριές κουβέντες με τις οποίες ο γραμματέας του ΚΚΕ στόλισε τον Αλέξη Τσίπρα, για μια συμφωνία η οποία εν πάση περιπτώσει έβαλε τέλος σε μια διένεξη δεκαετιών. Και άνοιξε, όπως κι αν το δει κανείς, δρόμο ειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας με τους γείτονες, τους οποίους οι Ελληνες υπερπατριώτες κοιτάζουν εδώ και δεκαετίες με μισό μάτι.
Ποια μύγα τον τσίμπησε για να ξεχάσει την παραδοσιακή πολιτική ευγένεια του ΚΚΕ και να ξεπέσει σε μια προσωπική επίθεση στον πρωθυπουργό, που όμοιά της δεν έχουμε ξαναδεί; Να ψηφίσει υπερήφανο «όχι» μαζί με τη Δεξιά, τους Βορίδηδες και τους νεοναζί; Να οργανώσει συλλαλητήρια και να κρεμάει δίγλωσσα πανό στην Ακρόπολη; Οταν το ΚΚΕ ξέρει –και ο Δημήτρης Κουτσούμπας όφειλε να ξέρει– τι τράβηξαν οι Σλαβομακεδόνες στην ελληνική επικράτεια. Τι και ποιοι κρύβονταν πάντα πίσω από την εχθρότητα για τη Βόρεια Μακεδονία. Πόσους ασκούς του Αιόλου άνοιξε κάποτε και μόνο το γεγονός ότι στον Δημοκρατικό Στρατό συμμετείχαν χιλιάδες Σλαβομακεδόνες. Ποια ήταν και γιατί εκτελέστηκε η εμβληματική κομμουνίστρια Ειρήνη Γκίνη. Ή Μίρκα Γκίνοβα.
Οποια κι αν είναι –κι όσο παχιά κι αν είναι– η μύγα, δεν κρύβεται το ολίσθημα του γραμματέα. Ας επιχειρεί να το δικαιολογήσει με την επικείμενη ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Με τα σχέδια των ιμπεριαλιστών για την περιοχή. Με τον αλυτρωτισμό των γειτόνων, τον οποίο ανακάλυψε ανάμεσα στις γραμμές της συμφωνίας, όπως ακριβώς και ο Μητσοτάκης, ο Αδωνης και ο Μιχαλολιάκος. Για να προτείνει τελικώς τι; Τη φιλία των δυο λαών! Να μην τους επιτρέψουμε να υπάρχουν, να έχουν όνομα, να έχουν το εθνικό τους αφήγημα, να συνάψουν τις συμμαχίες που θέλουν, να ενταχθούν στην Ευρώπη αν το θέλουν, να ακουμπούν στην Ελλάδα για να αποφύγουν άλλου είδους «επαφές» και πιέσεις, να απαλλαγούν από το βάρος μιας διένεξης που πληρώνουν πανάκριβα. Αλλά, κατά τα άλλα, διεκδικούμε τη φιλία τους.
Αυτό, η φιλία των λαών, είναι το φύλλο συκής στη μύγα του Κουτσούμπα. Και όσες επαναστατικές ασυναρτησίες κι αν ξεστομίζει, όσους χαρακτηρισμούς κι αν εξαπολύει, αυτό που διέπραξε με τις Πρέσπες θα τον κυνηγάει. Θα μνημονεύεται ως Βουκεφάλας του Περισσού, όποιο μαρξιστικό, λενινιστικό ή γενικώς επαναστατικό καπέλο κι αν φορέσει.