Ο καθηγητής Ιστορίας που έζησε από θαύμα όταν δέχτηκε φονικά χτυπήματα από τα μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης το 1998 μιλάει για τη σχέση Χρυσής Αυγής – αστυνομίας και εξηγεί πώς νομιμοποιήθηκε στο πολιτικό στερέωμα
Οι φωτογραφίες του παραμορφωμένου Δημήτρη Κουσουρή από την εντατική «φώναζαν» με κάθε τρόπο ότι η Χρυσή Αυγή –μια περιθωριακή τότε ομάδα ανθρώπων με κοντοκουρεμένα κεφάλια και σκουρόχρωμα ρούχα– ακόνιζε τα μαχαίρια της για κάτι πολύ χειρότερο από αυτό.
Ο Δ. Κουσουρής κατέθεσε στη δίκη της Χρυσής Αυγής καθώς και εκείνος πριν από 20 χρόνια ήταν θύμα της πιο σκληρής μέχρι τότε εγκληματικής επίθεσης. Aπευθυνόμενος στην έδρα και συγκρίνοντας τις δύο επιθέσεις σε εκείνον και στον Παύλο Φύσσα είπε: «Εγώ από τύχη σώθηκα, μιλάμε για έναν τρόπο λειτουργίας που φαίνεται να έχει εξελιχθεί και να γίνεται πιο αποτελεσματικός με την πάροδο του χρόνου. Εγώ δέχτηκα επίθεση με ρόπαλα στο κεφάλι, ο Φύσσας δέχτηκε δύο μαχαιριές στην καρδιά».
Ο επίκουρος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης Δημήτρης Κουσουρής κατέθεσε στη δίκη για την εγκληματική οργάνωση την πεποίθησή του ότι η Χρυσή Αυγή είναι «μια ανοικτά ναζιστική οργάνωση», η οποία σε όλα τα χρόνια της ύπαρξής της εμφανίζει ακριβώς την ίδια δράση.
«Ενα κομμάτι του κόσμου που είχε μάθει μέσα από τους μηχανισμούς πελατειακού βολέματος να βάζει κάποιον άλλον να καθαρίσει γι’ αυτούς, γονατισμένος από τα μνημόνια, τους ψήφισαν με τη λογική ότι, στον βαθμό που δεν μπορούμε εμείς, είναι κάτι μπράβοι που θα καθαρίσουν για εμάς»
Ο Δ. Κουσουρής στάθηκε τυχερός. Κάποιοι τον αποκαλούν «τυχερό Φύσσα» και εκείνος θεωρεί τον εαυτό του τυχερό γιατί διακομίστηκε πολύ γρήγορα στο νοσοκομείο και είχε έναν πολύ καλό γιατρό που ολοκλήρωσε με επιτυχία τις επεμβάσεις του. « Ηταν όλα τα χτυπήματα στο κεφάλι, δεν υπήρχε κανένα χτύπημα αλλού· με βαράγανε στο κεφάλι οκτώ με δέκα άτομα με ρόπαλα. Ηταν άλλοι δύο μαζί μου οι οποίοι κατάφεραν και αμυνθήκαν ή διέφυγαν, τους χτύπησαν στο κεφάλι, στον ένα έσπασαν τα δυο χέρια· η διαφορά με τους δύο συνάδελφους μου ήταν ότι εκείνοι κάθονταν δεξιά και αριστερά μου και μπορούσαν να τους δουν. Είχαν αυτά τα δύο δευτερόλεπτα της αντίδρασης, ενώ εμένα με χτύπησαν πίσω από την πλάτη μου».
Παρόλο που η κατάσταση της υγείας του τότε 24χρονου Δημήτρη ήταν σοβαρή, εκείνος έδωσε έναν πολύ δυνατό αγώνα για να επανέλθει. Στόχος του ήταν να μην αφήσει τους δράστες να περάσουν το μήνυμα που ήθελαν μέσα από την επίθεση εναντίον του. «Ηθελα να τα καταφέρω για να μην καταφέρουν εκείνοι τον στόχο τους». Η τρομοκρατία δεν σταμάτησε όμως εκεί· η οικογένεια του Δημήτρη το πρώτο διάστημα και ενώ προσπαθούσαν να σταθούν στα πόδια τους δεχόταν ανώνυμα απειλητικά τηλεφωνήματα για το παιδί τους: «Πες στον γιο σου ότι θα τον αποτελειώσουμε».
Σχέση αγάπης της αστυνομίας με τη Χρυσή Αυγή
«Είχα προτείνει κάποτε να αναγνωριστεί από την αστυνομία επίσημα το κομμάτι της Χρυσής Αυγής που βρίσκεται μέσα στο σώμα» είπε ο Δημήτρης Κουσουρής σχετικά με τη σχέση της αστυνομίας και τα ακροδεξιά μέλη της. Αλλωστε αυτήν τη σχέση ο Δ. Κουσουρής την έχει ζήσει στο πετσί του. Στη δίκη για την υπόθεσή του ο επικεφαλής των ΜΑΤ καταθέτοντας αποκάλεσε τα μέλη της Χρυσής Αυγής «παιδιά». Ο επικεφαλής της επίθεσης ήταν ο Αντώνης Ανδρουτσόπουλος με το ψευδώνυμο «Περίανδρος». Μετά την επίθεση ο Ανδρουτσόπουλος διέφευγε της σύλληψης για χρόνια, η Ελληνική Αστυνομία έλεγε ότι δεν μπορούσε να τον εντοπίσει, άλλοι έλεγαν πως δεν ήθελε. Υστερα από άκαρπες απόπειρες εντοπισμού του και πληροφορίες για ερείσματα που διέθετε στο εσωτερικό της αστυνομίας, ο «Περίανδρος» τελικά δεν συνελήφθη, αλλά παραδόθηκε μόνος του επτά χρόνια μετά, το 2005.
Τα περιστατικά που εκτυλίχθηκαν τις μέρες της δίκης δήλωναν από τότε ότι η σχέση της αστυνομίας με τη Χρυσή Αυγή είναι διαχρονική και ιδιαιτέρως στενή. Οπως λέει ο Δημήτρης Κουσουρής, «στο τέλος της δίκης η αστυνομία εκκένωσε την αίθουσα από εμάς, άφησε ένα κομμάτι κόσμου της Χρυσής Αυγής μέσα, οι οποίοι απειλούσαν ευθέως το δικαστήριο, με την ίδια να δέχεται να περιφρουρεί και να υποθάλπει ένα καθεστώς τρομοκράτησης του δικαστηρίου και των δικηγόρων που ήταν παρόντες».
Η είδηση για τον θάνατο του Φύσσα από τις μαχαιριές του Ρουπακιά τον βρήκε στην Ελλάδα: «Το έμαθα από τα social media. Επρεπε να το περιμέναμε. Επειτα από τόσες επιθέσεις ήταν σαφές ότι θα συμβεί. Είχαν συνέχεια στήριξη από την αστυνομία· όλοι ξέραμε ότι περίπου τα μισά ΜΑΤ ψήφιζαν Χρυσή Αυγή. Τον χτύπησαν στην καρδιά και του γύρισαν το μαχαίρι για να είναι σίγουροι ότι θα τον σκοτώσουν. Η δολοφονική της δράση φαίνεται να έχει εξελιχθεί και την κάνει πιο αποτελεσματική».
Κανένα άλλοθι στους ψηφοφόρους της ΧΑ
Κάνοντας μια μικρή αναδρομή για την πορεία της Χρυσής Αυγής, ο Δημήτρης Κουσουρής αποφαίνεται: «Το κύμα των επιθέσεών τους τότε, το οποίο συνεχίστηκε και στα χρόνια της περιθωριακής τους ύπαρξης, έκανε σαφές ότι θέλουν να φύγουν από τον στενό εθνικοσοσιαλιστικό χώρο και να επιδιώξουν κάτι ευρύτερο. Η ευκαιρία τούς δόθηκε με την κρίση μετά το 2009-2010. Πάτησαν έτσι στον φόβο, στην ανασφάλεια και την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος. Ενα κομμάτι του κόσμου που είχε μάθει μέσα από τους μηχανισμούς πελατειακού βολέματος των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ να βάζει κάποιον άλλον να καθαρίσει γι’ αυτούς, να τους τακτοποιήσει κ.ο.κ., γονατισμένος από τα μνημόνια της ατέρμονης λιτότητας και της ανεργίας, τους ψήφισαν με τη λογική ότι, στον βαθμό που δεν μπορούμε εμείς, είναι κάτι μπράβοι που θα καθαρίσουν για εμάς»…
«Το ίδιο το πολιτικό κατεστημένο προετοίμασε την ενσωμάτωση της Χρυσής Αυγής στο πολιτικό σύστημα»
«Ο καθένας έχει την ευθύνη των πράξεών του» όπως λέει. «Κανείς δεν είναι πρόβατο κανενός. Για τη δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής υπάρχουν δυο κατηγορίες, οι εγκληματίες και αυτοί που λένε καλά τούς κάνουνε». Με αφορμή την παρουσία του στη δίκη αλλά και τη δημοσιοποίηση των περιστατικών βίας της Χρυσής Αυγής που αποκαλύπτονται μέσα στη δικαστική αίθουσα ο Δημήτρης Κουσουρής δεν δίνει πλέον κανένα άλλοθι στους ψηφοφόρους της: «Το 7% που εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις ότι στηρίζει τη Χρυσή Αυγή πλέον δεν το κάνει γιατί νομίζει ότι είναι καλά παιδιά».
«Γίνεται μια πολύ σοβαρή προσπάθεια» σχετικά με την εξέλιξη της δίκης της Χρυσής Αυγής. «Η προσπάθεια γίνεται και από την πλευρά της πολιτικής αγωγής αλλά και από την πλευρά των ανθρώπων που δημοσιοποιούν καθημερινά τι συμβαίνει».
Ο Λοβέρδος και το mainstreaming της ΧΑ
Η στάση των ΜΜΕ σε σχέση με την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής δεν ήταν η αρχή του κακού ώστε να μπουν μέσα στα σπίτια μας οι εικόνες των τατουάζ του Ηλία Κασιδιάρη και της γιαγιάς που φυλασσόταν από φουσκωτούς για να κάνει ανάληψη από το ΑΤΜ, σύμφωνα με τον Δημήτρη Κουσουρή. «Το ίδιο το πολιτικό κατεστημένο προετοίμασε την ενσωμάτωση της Χρυσής Αυγής στο πολιτικό σύστημα» λέει, φέρνοντας παράδειγμα την καμπάνια του Ανδρέα Λοβέρδου περί «υγειονομικής βόμβας» ενάντια στις οροθετικές, παραμονές των εκλογών του 2012, με την οποία «ο Λοβέρδος ενεργοποίησε και νομιμοποίησε ρατσιστικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας που καλλιεργήθηκαν αργότερα από τα ΜΜΕ, όχι μόνο από τα δεξιά/ακροδεξιά που έχουν αυτήν τη γραμμή αλλά και από τα mainstream, π.χ., “Καθημερινή”, “Νέα” και “Βήμα” και τα κανάλια». Και συνεχίζει: «Με όλες τις διαφορές, υπάρχει μια συνέχεια στην απόπειρα mainstreaming (κανονικοποίησης) των νεοναζί, από τις προηγούμενες κυβερνήσεις μέχρι και τη σημερινή, αφού πρόσφατα είδαμε τον Βίτσα και τον Καμμένο σε κοινή παρουσία με τον Κασιδιάρη στο Καστελόριζο ως δήθεν απάντηση για τον τουρκικό επεκτατισμό».
Ο Δημήτρης Κουσουρής ζει και εργάζεται ως καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης στην Αυστρία. Σε μια χώρα που πριν από λίγα 24ωρα η νέα κυβέρνηση με τη συμμετοχή της ακροδεξιάς ορκίστηκε εν μέσω αντιφασιστικών διαμαρτυριών: «Ζω σε μια χώρα που από τη μια πλευρά κλείνει τα σύνορά της στους μετανάστες και από την άλλη έχει ένα πολύ ισχυρό αντιφασιστικό κίνημα. Υπάρχουν δύο Αυστρίες σήμερα».
Το πισώπλατο χτύπημα του 1998
Ιούνιος του 1998 στα δικαστήρια της Ευελπίδων, εκπαιδευτικοί και φοιτητές συγκεντρώνονται με σκοπό να συμπαρασταθούν σε συλληφθέντες διαδηλωτές ενάντια στην τότε μεταρρύθμιση Αρσένη. Αυτό ήταν το σκηνικό το πρωί πριν από τη δολοφονική επίθεση μελών της Χρυσής Αυγής εναντίον του Δημήτρη Κουσουρή. Μετά το κλείσιμο των δικαστηρίων, στην πλατεία ακριβώς απέναντι, εκδηλώθηκε μια πισώπλατη επίθεση φασιστών προς έναν νεαρό διαδηλωτή και μέλος τότε του ΚΣ της ΕΦΕΕ, με ασταμάτητα χτυπήματα στο κεφάλι από τα ρόπαλα δέκα ατόμων. Ο Δημήτρης ευτυχώς έζησε και λέει ότι κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τότε ότι αυτοί οι τρελαμένοι νεοναζί που εμφανίζονταν στις διαδηλώσεις πίσω από τους μπάτσους θα έμπαιναν στη Βουλή.
«Είχαμε πάει για μια μπίρα απέναντι από τα δικαστήρια με άλλους δύο συναδέλφους μου. Η ομάδα των χρυσαυγιτών που βρισκόταν νωρίτερα στα δικαστήρια της Ευελπίδων είχε συνοδευτεί από διμοιρία των ΜΑΤ με σκοπό να απομακρυνθεί από τον χώρο». Μόλις η διμοιρία έφυγε, εκείνοι κρυμμένοι πίσω από τα στενά οργανώθηκαν και επιτέθηκαν πισώπλατα. Τα ρόπαλα τα είχαν μαζέψει από ένα παρακείμενο πάρκο. «Ηταν τόσο γρήγορες οι κινήσεις τους που δεν μας έδωσαν χρόνο να πάρουμε τα μέτρα μας».
Ο Δημήτρης πέρασε έναν μήνα στο νοσοκομείο αφού πρώτα νοσηλεύτηκε στην εντατική και υπεβλήθη σε πολλές επεμβάσεις. Για έξι μήνες αφότου πήρε εξιτήριο έπαιρνε φαρμακευτική αγωγή, ενώ κάθε εβδομάδα επισκεπτόταν τον γιατρό. Τα χτυπήματα ευτυχώς του άφησαν μόνο ορισμένες ζαλάδες και μια ενόχληση στο κεφάλι με τις αλλαγές του καιρού. Οσο για τα ψυχολογικά σημάδια που του άφησε η επίθεση, «αυτή είναι μεγάλη κουβέντα»…
