Δημήτρης Καμπουράκης: Το κρητικό λιοντάρι που θα ήθελε να ήταν Αλιάγας και Τατιάνα

Δημήτρης Καμπουράκης: Το κρητικό λιοντάρι που θα ήθελε να ήταν Αλιάγας και Τατιάνα

Ο ΤΑΖ τον ζηλεύει φρικτά γιατί ποτέ του δεν σκέφτηκε τη φράση «τα κωλομέρια του φερέτρου» 

Κείμενο: Tάσος Κατρής-Θεοδωρόπουλος

Ρεπορτάζ: Παύλος Μεθενίτης

Είναι πραγματικά ο ορισμός αυτού που συμπαθείς επειδή τον αντιπαθείς ή το αντίθετο. Είναι ο έξυπνος που αποφασίζει να γίνει εξυπνάκιας επειδή έτσι του παραγγέλνουν περισσότερα μεζεκλίκια στο τσιπουράδικο.

Ετοιμόλογος και ευφραδής, θρασύς, οξύθυμος, αυθόρμητος, τοπικιστής, με πνευματικές φαγούρες, καλοφαγάς, αντισυστηματικά συστημικός αλλά με ξεσπάσματα ειλικρίνειας ή κουζουλάδας, δεν είναι από τις χειρότερες μούρες των καθεστωτικών μίντια. Ωστόσο έχει πει κι έχει γράψει μεγάλες μπαλαφάρες. Πολύ απλά είναι ένας από εμάς ή το ζορίζει πολύ να φανεί σαν ένας από εμάς.

Θυμάμαι κάποια στιγμή, όταν είχε γίνει εκείνο το συμπούρμπουλο με τις δηλώσεις μου για το AIDS, ότι μου τηλεφώνησαν από την εκπομπή «Κοινωνία ώρα Mega» να εμφανιστώ. Βασικά είχα το ριχτό μου το ξώπλατο με τα στρας στο καθαριστήριο εκείνη τη στιγμή κι αυτός ήταν μάλλον ο βασικός λόγος που τους απάντησα ότι δεν επιθυμώ να βγω στον αέρα. Γιατί ο Δημήτρης Καμπουράκης (περισσότερο) και ο Γιώργος Οικονομέας (πιο συγκρατημένος) νομίζω ότι αυτό περίμεναν, άσε που θα μου κότσαραν και καμιά παπαδιά από δίπλα για να γίνει το ντίσκο πάρτι.

Το πρόβλημα του Μήτσου του Κρητικού δεν είναι ότι είναι κακό παιδί. Κακό παιδί δεν είναι. Είναι ότι μπλέκει το οργισμένο αίμα του νησιού του με τις συμβάσεις της αστικής τηλεόρασης σε ένα ανεπανάληπτο εγκεφαλικό κοκομπλόκο που τον κάνει τη μια να θέλει να είναι Αλιάγας, την άλλη Τατιάνα και την παράλλη παίκτης σε ριάλιτι.

Η κρητική εκδοχή του ψηλοτάκουνου τσαρουχιού

Νιώθω πολύ συγγενικά απέναντί του γιατί νομίζω πως αποτελεί την ετεροφυλόφιλη εκδοχή μου (ευτυχώς που ο Θεός δεν τον έκανε αδερφή, ή μήπως δυστυχώς γιατί θα είχαμε γκράντε σόου;). Ανοίγει το στόμα του με απόλυτη άγνοια κινδύνου και πετά παπαριές που θα τις άκουγες μόνο σε βραζιλιάνικο κωμικό σίριαλ σε διασκευή Ρήγα – Αποστόλου και κοπροαηδιαστικές προσωπικές εξομολογήσεις, όπως για την εφημερίδα που χρησιμοποίησε στην αγνή του νιότη σαν κωλόχαρτο και μανιφέστα κόντρα στα αφεντικά που φέρανε τη διάλυση στο Mega –αν και πρώην κολλητός τους– και υπέρ του αγώνα των απλήρωτων εργαζομένων. Υπερασπιστής των αδικημένων αλλά με ελαφριά εγκεφαλική σύγχυση, η οποία γίνεται εμφανής στα σχόλιά του τόσο για κάτι φέρετρα που μοιάζουν με τα κωλομέρια του Παρθενώνα (εκείνο τον κωλόλοφο που πας για να φας απάκι, αγαπητέ;) όσο και για την κατάληψη της βίλας Αμαλίας: «Αυτά τα μαλακισμένα μπήκανε μέσα τώρα». Κι εσένα ποιο είναι το κόλλημά σου; Οτι μαγείρεψαν χοχλιούς χωρίς τη δική σου συνταγή;

«Η έξοδος από το Mega στα 55 μου μ’ έβγαλε κατευθείαν σε αυτήν τη μυστήρια διχάλα. Δεν γνωρίζω ποιον δρόμο θα ακολουθήσω εντέλει. Εξάλλου ποιο είναι το πορνείο και ποιο το μοναστήρι στο χαοτικό μπουρδέλο που ονομάζεται Ελλάδα του Αλέξη; Κι άντε να βρει κανείς δουλειά στο βομβαρδισμένο τοπίο που άφησε πίσω του ο αισχρός διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες. Μια χώρα με τέσσερα κρατικά και τέσσερα ιδιωτικά κανάλια, δύο εκ των οποίων δεν υφίστανται καν (σ.σ.: ενώ το Mega τηρούσε όλες τις νόμιμες προδιαγραφές λειτουργίας), δεν είναι δα και ο παράδεισος ευρέσεως δημοσιογραφικής εργασίας. Ισως τελικά καταλήξω κι εγώ στον ΟΑΕΔ, εκλιπαρώντας για ένα συριζαίικο voucher ελεημοσύνης. Από την άλλη μεριά μπορεί αυτό που βιώνω να είναι η έλευση της ίδιας της θεάς Νέμεσης, που έρχεται, με τη φρικτή τρισυπόστατη μορφή των Παππά, Κατρούγκαλου και Σπίρτζη να με κατακεραυνώσει για τα διαπλεκόμενα κρίματά μου». Συγκρατήσου, συνάδελφε, γιατί είμαι ικανός να οργανώσω εκδρομή με τρανσέξουαλ ντυμένες όλες στα χρώματα κάθε κόμματος για κατάληψη με ψηλοτάκουνα του Ψηλορείτη. Κι εσύ ψηλοτάκουνα φορούσες σε όλη την καριέρα σου, απλώς είχες βάλει και μια φούντα μπροστά να μοιάζουν με τσαρούχια.

Μαντινάδες και γιουβετσάκι σε στακοβούτυρο

Εχεις γράψει έξι βιβλία και έχεις συνθέσει απίστευτες τηλεοπτικές μαντινάδες κωλοτούμπας που μπροστά τους ο στίχος του Νίκου Καρβέλα για τη Λίτσα Διαμάντη «Τώρα κι οι γύφτοι κάνουν λίφτινγκ και χορεύουν τσατσά» μοιάζει με παραδοσιακή κρητική σούστα την ώρα που ευλογείς την κοιλιακή σου χωρητικότητα. Εφτιαξες ένα και καλά ανατρεπτικό προσωπικό σάιτ (όπως και η Φαίη Σκορδά) που πλέον δεν υπάρχει και το ονόμασες www.lionews.gr .

Κρίση λιονταρίσιου μεγαλείου; Εσύ ο ίδιος σε συνέντευξη, σε στιγμή οριακής αυτογνωσίας, είπες πως τη βιογραφία σου θα την ονόμαζες «Σαχλές αναμνήσεις ενός κουρασμένου ψαριού». Επειδή τα λιοντάρια δεν τα έχω για ψαροφάγα, μήπως θα προτιμούσες «Το ποντίκι που βρυχάται»; Γιατί πολύ όμορφος ο τίτλος της εκπομπής σου στο Βήμα Fm «Μια σταγόνα ιστορία», αλλά γενικά τώρα τελευταία πολλά πράγματα «στάζουν» περίεργα, η ιστορία αναθεωρείται κι εσύ ίσως είναι καιρός να βρεις τη θέση σου σε αυτήν και να σου πω και κάτι τελευταίο; Δημοσιογραφικά την έχεις κάνει χαρτοπαιχτική λέσχη και οβελιστήριο μαζί, οπότε μήπως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να πας για καλλιέργειες στα Ζωνιανά;

Ο,τι του φανεί του Λωλο-στεφανή

Ενα: «Στη ζωή μου με χαλαρώνει η γάτα μου η Μπουμπού. Είναι τόσο απαιτητική, αλλοπρόσαλλη και γαλίφα που υποψιάζομαι ότι είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ»

Δύο: «Αν γύριζα τον χρόνο πίσω, αντί να γίνω δημοσιογράφος θα προτιμούσα να καλλιεργώ κάκτους»

Τρία: «Οι κουζουλοί κάνανε αθάνατη την Κρήτη. Νοικοκυραίοι και λογικοί δεν ζούνε στον Ψηλορείτη»

Documento Newsletter