Σε δημοσκόπηση η πλειονότητα των Γερμανών τίθεται υπέρ του ανοίγματος των ελληνοτουρκικών συνόρων για πρόσφυγες και της κατανομής τους σε χώρες της.
Πολλά τα θέματα της επικαιρότητας που απασχολούν τους Γερμανούς τις τελευταίες ημέρες και εβδομάδες. Οι εικόνες από τα ελληνοτουρκικά σύνορα και από τους πρόσφυγες με ή χωρίς εισαγωγικά που στέλνει ο πρόεδρος Ερντογάν παραβιάζοντας τη συμφωνία της ΕΕ με τη χώρα του αποτελούν σημείο προβληματισμού που καταγράφεται στη δημοσκόπηση του πρώτου καναλιού της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD, και η οποία έγινε από το Ινστιτούτο Δημοσκοπήσεων infratest-dimap. Τι θα πρέπει να γίνει; Θα πρέπει να περάσουν από την άλλη πλευρά ή όχι;
Άνοιγμα των ελληνοτουρκικών συνόρων και προώθηση στην ΕΕ
Στο ερώτημα αυτό, το 57% των Γερμανών ερωτηθέντων απαντά θετικά και υποστηρίζει ότι στη συνέχεια θα πρέπει να προωθηθούν και να κατανεμηθούν στις χώρες-μέλη της ΕΕ. Ποσοστό 41% τίθεται κατηγορηματικά εναντίον. Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία Γερμανών πολιτών γύρω στο 42% που υποστηρίζει ότι κατά το δυνατόν δεν θα πρέπει να επιτραπεί η είσοδός τους στην ΕΕ. Εάν αναλύσει κανείς τα ποσοστά με βάση την κομματική προέλευση των ερωτηθέντων, θα διαπιστώσει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό (87%) ψηφίζει το ακροδεξιό και εθνολαϊκιστικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία AfD. Πάνω από το ήμισυ των ερωτηθέντων (54%) είναι ψηφοφόροι του κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών FDP και σχεδόν ένας στους δύο είναι οπαδός των κομμάτων που απαρτίζουν την Χριστιανική Ένωση CDU/CSU. Ένα άλλο ερώτημα που τέθηκε ήταν εάν χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία θα πρέπει αυτοβούλως, και όχι στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής λύσης, να υποδεχθούν πρόσφυγες, σε περίπτωση που δεν καταστεί δυνατή κοινή αντιμετώπιση του προβλήματος. Και εδώ οι απόψεις διίστανται αναλόγως του κόμματος που υποστηρίζουν οι ερωτηθέντες.
Μόνο ένα 1/3 των ερωτηθέντων υποστηρίζει ότι θα πρέπει να δοθεί στην Τουρκία περισσότερη οικονομική βοήθεια για να διατηρηθεί «εν ζωή» η συμφωνία για το προσφυγικό, 6 στους δέκα (59%) απαντούν κατηγορηματικά «όχι». Από τη δημοσκόπηση προκύπτει επίσης ότι η συμφωνία που ισχύει από το 2016, και στο παρελθόν είχε γίνει αντικείμενο διαφωνίας ακόμη και μέσα στους κόλπους των κομμάτων με διαφορετική ένταση.
