Deutsche Welle: Γαλλικά Rafale «εναντίον» γερμανικών Eurofighter

Πλήθος δημοσιευμάτων στον γερμανικό τύπο: από την προτίμηση επενδυτών σε ελληνικά ομόλογα αλλά όχι μετοχές ελληνικών εταιρειών, την αγορά Rafale από τη Γαλλία και βέβαια την επόμενη μέρα στη Μόρια.

Εκτενές ρεπορτάζ για τις προτιμήσεις επενδυτών σε ελληνικά κρατικά ομόλογα αλλά όχι ελληνικές μετοχές, λόγω του «lockdown» που χτύπησε το χρηματιστήριο την περίοδο της πανδημίας παραθέτει η Handelsblatt εξηγώντας τις τάσεις που διαγράφονται. «Πριν από 8 μήνες οι επενδυτές στην Αθήνα είχαν κάθε λόγο να γιορτάσουν: Με αύξηση 50%, το Χρηματιστήριο Αθηνών κατέγραψε το 2019 την πιο απότομη άνοδο του χρηματιστηριακού δείκτη στην εικοσαετία. Η Ελλάδα ανταγωνιζόταν με τη Ρωσία για την καλύτερη απόδοση μετοχών στον κόσμο. Φέτος η εικόνα είναι αρκετά διαφορετική: “Η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά είναι μια από τις χειρότερες στον κόσμο από την αρχή του έτους”, δηλώνει ο Γκρέγκορ Χόλεκ, διαχειριστής κεφαλαίων στη Raiffeisen Capital Management της Βιέννης. Πέρυσι, η αγορά επωφελήθηκε κυρίως από την αλλαγή κυβέρνησης (…) Αλλά μετά ήρθε το lockdown του κορωνοϊού. Το δεύτερο τρίμηνο, η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 15,2%.»

Oι επενδυτές αποφεύγουν το Χρηματιστήριο αλλά όχι τα ομόλογα

Όπως σημειώνει το ρεπορτάζ, στη συρρίκνωση της οικονομίας σημαντικό ρόλο έπαιξε το πλήγμα στον ελληνικό τουρισμό λόγω κορωνοϊού, ο ακόμη εύθραστος τραπεζικός τομέας και ο κίνδυνος αύξησης των κόκκινων δανείων, σύμφωνα με τον Χόλεκ. «Οι εντάσεις με τη γειτονική Τουρκία προκαλούν επίσης ανησυχία στους επενδυτές» γράφει η HB και παρατηρεί: «Στη διαμάχη για τις ζώνες κυριαρχίας στο Αιγαίο και τον ορυκτό πλούτο στην Αν. Μεσόγειο καταγράφηκε το ΣΚ αποκλιμάκωση. Όμως η σύγκρουση μπορεί να αναφλεγεί ανά πάσα στιγμή. Ακόμη κι αν οι δύο γείτονες-εχθροί επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, δεν θα υπάρξει άμεση συμφωνία». Ο Χόλεκ προβλέπει επίσης στη HB ότι: «η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά θα παραμείνει πολύ ασταθής έως ότου είναι διαθέσιμο το εμβόλιο για τον κορωνοϊό.»

Από την άλλη πλευρά το ρεπορτάζ σημειώνει: «Ενώ οι επενδυτές εξακολουθούν να αποφεύγουν το χρηματιστήριο Αθηνών εξαιτίας της αβεβαιότητας, η εικόνα στην αγορά ομολόγων είναι εντελώς διαφορετική: τα ομόλογα της Ελλάδας έχουν μεγαλύτερη ζήτηση από ποτέ (…) τα ελληνικά ομόλογα είναι από τα λίγα κρατικά ομόλογα στη ζώνη του ευρώ που εξακολουθούν να δημιουργούν εισόδημα». Από την πλευρά του ο Γιάκομπ Σουβάλσκι, αναλυτής της ελληνικής οικονομίας στην Scope Ratings αναφέρει στην HB: «Η εμπιστοσύνη των επενδυτών στα ελληνικά ομόλογα δείχνει τη βελτιωμένη μακροπρόθεσμη δυναμική της χώρας». H HB παρατηρεί βέβαια ότι: «όλοι οι σημαντικοί οίκοι αξιολόγησης εξακολουθούν να χαρακτηρίζουν τα ελληνικά ομόλογα σκουπίδια (…) To ότι οι τιμές τους συνεχίζουν να αυξάνονται οφείλεται και στο γεγονός ότι η ΕΚΤ αγοράζει τίτλους στο πλαίσιο του προγράμματος έκτακτης ανάγκης για την πανδημία. Αυτό μειώνει τον κίνδυνο αποτυχίας (…) Μετά τα προγράμματα διάσωσης από το 2010 έως το 2018, περίπου το 80% του ελληνικού εθνικού χρέους επιβαρύνει τον ESM και άλλους δημόσιους πιστωτές. Έτσι αυτοί δεν μπορεί να αφήσουν τη χώρα να αποτύχει.» Τέλος ο Σουβάλσκι εκτιμά ότι «η ελληνική οικονομία πρέπει να ανοίξει περαιτέρω, να προσελκύσει ξένη τεχνογνωσία και να δημιουργήσει νέους βιομηχανικούς τομείς εκτός από τον τουρισμό και την εμπορική ναυτιλία.»

Γαλλικά Rafale «εναντίον» γερμανικών Eurofighter

Στην αγορά Rafale από την Ελλάδα αναφέρεται η Frankfurter Allgemeine Zeitung και σχολιάζει: «Τα μαχητικά αεροσκάφη Rafale, που για πολύ καιρό πετούσαν μόνο για τη γαλλική πολεμική αεροπορία, δεν προκαλούν πια γέλια. Η πώλησή τους σε χώρες όπως η Αίγυπτος, το Κατάρ και η Ινδία έβαλε τέλος σε πολλές κριτικές. Μετά και την παραγγελία των αεροσκαφών από την Ελλάδα η εταιρεία παραγωγής Dassault μπορεί πλέον να καυχιέται για μία ακόμη παραγγελία από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ένα είναι σίγουρο: οι Έλληνες παραγγέλνουν πολεμικό εξοπλισμό από την Γαλλία από τη δεκαετία του 70, με την τελευταία να αποτελεί γεωπολιτικό σύμμαχο της Ελλάδας στην περιοχή. Πρόσφατα η Γαλλία έσπευσε εγκάρδια να υποστηρίξει την Ελλάδα στη διαμάχη με την Τουρκία για τους φυσικούς πόρους. Από την άποψη αυτή, η εν λόγω παραγγελία δεν αποτελεί έκπληξη. Απλά δείχνει ότι η αγορά των πολεμικών αεροσκαφών είναι μέρος της πολιτικής. Η Γερμανία δεν είναι σε θέση με τα Eurofighter να ανταγωνιστεί την γαλλική διπλωματία των κανονιοφόρων. Οι Γερμανοί πρέπει να ελπίζουν σε διαφανείς διαδικασίες στις εξαγωγές όπλων, στις οποίες θα υπερέχει τελικά το καλύτερο προϊόν. Ενδιαφέρον έχει η ερώτηση με ποια κριτήρια θα γίνονται στο μέλλον οι εξαγωγές, όταν σε λίγα χρόνια Γερμανοί και Γάλλοι θα θέλουν να πουλήσουν το νέας γενιάς μαχητικό FCA, το οποίο κατασκευάζουν από κοινού οι δύο χώρες.»

Οι φόβοι της Αθήνας μετά τη Μόρια

Η FAZ σχολιάζει επίσης τη μεγάλη συζήτηση στη Γερμανία για το τι μέλλει γενέσθαι μετά την καταστροφική πυρκαγιά της Μόριας και σημειώνει: «(…) Στη γερμανική συζήτηση για το προσφυγικό αξίζει κανείς να προσέξει τον εγωκεντρικό χαρακτήρα της. Τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς δεν λαμβάνονται υπόψιν. Θα πρέπει να είναι σαφές το εξής: Χωρίς την έγκριση της Αθήνας, κανένας άνθρωπος που βρίσκεται σε ανάγκη, δεν θα φύγει από τη Λέσβο στη Γερμανία. Δεν είναι οι γερμανικοί δήμοι, οι βουλευτές, οι ομάδες λόμπι ή ο Γερμανός υπ. Εσωτερικών που θα καθορίσουν πώς θα προχωρήσουν τα πράγματα εκεί. Πρόκειται εν πρώτοις για απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης (…) Οι Έλληνες υπουργοί έχουν καταστήσει σαφές πολλές φορές τις τελευταίες μέρες ότι στο άμεσο μέλλον εκτός από ασυνόδευτα προσφυγόπουλα κανείς άλλος δεν θα μεταφερθεί από το νησί στην ηπειρωτική Ελλάδα – πόσο μάλλον στη Γερμανία ή άλλες χώρες της ΕΕ (…) Aλλά δεν θα ανακουφιζόταν η Ελλάδα αν άλλες χώρες της ΕΕ δέχονταν πρόσφυγες από τη Μόρια;»

Ο σχολιογράφος σε άλλο σημείο παρατηρεί: «O ελληνικός φόβος είναι προφανής: αν οι άνθρωποι μεταφερθούν απευθείας στη Γερμανία αυτό θα προσφέρει βραχυπρόθεσμη θεραπεία, αλλά ταυτόχρονα θα είναι ένα σήμα προς τους μετανάστες στην Τουρκία ότι αξίζει όσο ποτέ άλλοτε να πληρώσουν διακινητές για να φτάσουν στη Λέσβο, τη Σάμο, την Χίο, την Κώ, τη Λέρο. Αλλά ποιος εγγυάται στην Αθήνα ότι η Γερμανία και ένας συνασπισμός προθύμων θα εμφανιστούν έτοιμοι να δεχθούν την επόμενη και τη μεθεπόμενη φορά πρόσφυγες, όταν ένα προσφυγικό κέντρο θα είναι υπερπλήρες ή θα καεί; Ο Μητσοτάκης πρόσφατα κατέστησε σαφές τι ελπίζει η Αθήνα: Είναι σημαντικό να αρχίσει ξανά συνομιλίες με την Τουρκία. Επειδή μόνο με την υποστήριξη της Άγκυρας, μπορούν να φυλαχθούν τα σύνορα στο Αιγαίο, εκεί που δεν μπορεί να χτιστεί κανένα τείχος (…) Και γι αυτόν τον λόγο λοιπόν (ο Μητσοτάκης) προσπαθεί να επιτύχει μια αποκλιμάκωση στη “διαμάχη για το φυσικό αέριο“ στη Μεσόγειο”».

Deutsche Welle – Δήμητρα Κυρανούδη

Ετικέτες