Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και η υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) επηρεάζει τον τρόπο συμπεριφοράς ενός ανθρώπου. Οι πάσχοντες εμφανίζουν συμπτώματα όπως παρορμητικότητα, αποδιοργάνωση και δυσκολία εστίασης.
Σύμφωνα όμως με μια νέα έρευνα, ενώ ορισμένα από αυτά τα χαρακτηριστικά τείνουν να θεωρούνται αρνητικά, ενδέχεται στην πραγματικότητα να έχουν βοηθήσει τους πρωτόγονους ανθρώπους στην αναζήτηση τροφής. Ο Δρ Ντέιβιντ Μπαράκ από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, κύριος συγγραφέας της έρευνας, υποστήριξε ότι η μελέτη προσφέρει μια πιθανή εξήγηση στο γιατί η ΔΕΠΥ μπορεί να αποτέλεσε εξελικτικό πλεονέκτημα για τους προγόνους μας.
«Αν αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν πράγματι αρνητικά, τότε θα σκεφτόταν κανείς ότι με το πέρας του χρόνου, θα λειτουργούσαν εναντίον των ανθρώπων. Τα ευρήματά μας αποτελούν ένα αρχικό σημείο δεδομένων, που υποδηλώνει πλεονεκτήματα σε ορισμένα πλαίσια εμφάνισης ΔΕΠΥ», εξήγησε ο Μπαράκ.
Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences, την οποία αναδημοσίευσε ο Guardian, ο Μπάρακ και οι συνεργάτες του ανέφεραν πώς ανέλυσαν δεδομένα από 457 ενήλικες που ολοκλήρωσαν ένα διαδικτυακό παιχνίδι αναζήτησης τροφής στο οποίο έπρεπε να συλλέξουν όσο το δυνατόν περισσότερα μούρα μέσα σε οκτώ λεπτά.
Κατά τη διάρκεια της εργασίας, οι συμμετέχοντες μπορούσαν είτε να συνεχίσουν να συλλέγουν μούρα από τους θάμνους στην αρχική τους θέση είτε να μετακινηθούν σε άλλη περιοχή, όμως το τελευταίο τους κόστιζε χρόνο. Επίσης, ο αριθμός της παραγωγής μούρων σε θάμνους κοντά στην αρχική τοποθεσία μειωνόταν μετά από μεγαλύτερη συγκομιδή.
Η επιστήμονες εξέτασαν επίσης τους συμμετέχοντες για συμπτώματα που μοιάζουν με εκείνα της ΔΕΠΥ – τονίζοντας όμως ότι αυτό δεν αποτελούσε επίσημη διάγνωση – και ανέφεραν ότι 206 από αυτούς παρουσίασαν θετικά αποτελέσματα.
Τι έδειξε η έρευνα
Αυτό που διαπιστώθηκε, είναι ότι οι συμμετέχοντες με υψηλότερες βαθμολογίες στην κλίμακα ΔΕΠΥ, πέρασαν μικρότερες χρονικές περιόδους σε κάθε κομμάτι θάμνων από εκείνους με χαμηλότερες βαθμολογίες. Με άλλα λόγια, ήταν πιο πιθανό να εγκαταλείψουν το εν λόγω σημείο και να αναζητήσουν ένα νέο. Το εντυπωσιακό του πειράματος, είναι στην ουσία ότι οι συμμετέχοντες της δεύτερης ομάδας κέρδισαν περισσότερους πόντους στο παιχνίδι, σε σχέση με εκείνους που είχαν χαμηλότερες βαθμολογίες στην κλίμακα ΔΕΠΥ.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι τα αποτελέσματά συνδυάζονται με άλλες εργασίες, που υποδεικνύουν ότι οι πληθυσμοί με νομαδικό τρόπο ζωής, που επωφελήθηκαν από την εξερεύνηση, έτειναν να έχουν γονίδια που σχετίζονται με τη ΔΕΠΥ. Οι επιστήμονες διευκρίνισαν ωστόσο ότι η μελέτη διαθέτει ορισμένους περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένου ότι τα συμπτώματα που μοιάζουν με ΔΕΠΥ βασίστηκαν σε αυτοαναφορά. Ο Μπαράκ τόνισε ότι είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί έρευνα που θα αφορά σε άτομα που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ, τα οποία θα συμμετάσχουν σε πραγματικές εργασίες αναζήτησης τροφής, οι οποίες θα απαιτούσαν πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια να μετακινηθούν.
Ο Μάικλ Ρέις, καθηγητής φυσικών επιστημών στο University College του Λονδίνου, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα, επεσήμανε ότι ενώ η ΔΕΠΥ φαίνεται να συνδέεται με σοβαρές αρνητικές συνέπειες, στην πραγματικότητα μπορεί να βοηθήσει σε καταστάσεις όπου η σωματική δραστηριότητα και η γρήγορη η λήψη αποφάσεων κρίνονται αναγκαίες.
«Στο εξελικτικό μας παρελθόν, μια τέτοια συμπεριφορά ενδέχεται μερικές φορές να ήταν εξαιρετικά επωφελής. Η ΔΕΠΥ μπορεί να θεωρείται ως ένα σημαντικό πρόβλημα, αλλά αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό λόγω των σημερινών κοινωνικών συνθηκών», σημείωσε ο ίδιος.
Διαβάστε επίσης: PFAS: Ποιες τροφές περιέχουν τα «παντοτινά χημικά» – Γιατί είναι επικίνδυνα για την υγεία
